สวัสดีคะ ตอนนี้ดิฉันตั้งท้องได้4เดือนอยากเล่าประสบการณ์ให้ฟังไม่รู้จะระบายกับใคร และอยากรู้ว่ามันมีโอกาสเป็นไปได้ไหมที่พึ่งคบกันแล้วท้องได้เลย?? แต่ตัวดิฉันมั่นใจ100%
ดิฉันเลิกกับแฟนเก่าได้3เดือน แล้วมาคบกับเขา แต่ก่อนหน้านั้นคือเคยทำงานด้วยกันรู้จักกันมานานคะ แล้วเขาก็ย้ายร้าน ความสัมพันธ์มันก็เริ่มเกิด แต่คบกันได้2เดือนแล้วมารู้ว่าตัวเองท้องได้เกือบ2เดือน แล้วบอกแฟน แล้วทะเลาะกันเขาบอกไม่ใช่ลูกเขา แต่พอสอบถามหมอหมอบอกนับวันตกไข่มีโอกาสใช่สูงเขาจึงยอมรับ แล้วจึงบอกฝ่ายพ่อแม่ดิฉันว่าเขาจะรับผิดชอบ ตอนนั้นเขาดีคะดีมากดูแลเราทุกอย่าง แต่พอให้ไปคุยกันจริงๆเขาบอกไม่มีตังค์ ก็เริ่มทะเลาะกันมาบ่อยๆ จนดิฉันไปฝากท้องเขาก็ไม่พาไป ไม่ค่อยสนใจ แล้วเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น บ่อยขึ้นเรื่อยๆจนเริ่มทนไม่ไหว ทั้งที่ตอนนี้ดิฉันกลับเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างหลังจากเลิกงานทั้งๆที่ยังท้อง จนดิฉันหนีกลับมาอยู่ที่บ้านกับครอบครัว เขาก็ไม่ติดต่อ จนดิฉันติดต่อไปเองถามว่าจะเอายังไง เขาบอกเขาตัดแล้วทุกอย่างไม่เอาอะไร เพราะเขาบอกไม่มั่นใจว่าลูกเขา แล้วก็หมดรักแล้ว ตอนนั้นอึ้งมากคะ แล้วก่อนหน้านั้นคืออะไร เขาบอกเขาจะรับผิดชอบ เขาบอกเขารักเรารักลูก ลืมบอกเขาอายุ29ดิฉัน21 คือเขาตัดอะไรได้ง่ายๆขนาดนั้นหรอ ตอนนี้ยังร้องไห้ทุกวันเลยคะ มันจุกด้วยที่เราพยายามรักษาคำว่าครอบครัว ยอมเปลี่ยนยอมปรับเพราะเราทำงานบ้านอะไรไม่เป็นเลย ดิฉันก็หัดทำ เปลี่ยนนิสัยตัวเองเพราะเมื่อก่อนเป็นคนเอาแต่ใจ แต่เขาบอกหมดรักเราทั้งๆที่ไม่รู้ว่าทำผิดอะไรเลย
ปล.ยาวนิดหนึ่งนะคะ อยากระบาย สงสารลูกที่เกิดมาแล้วไม่มีพ่อ พ่อเขาไม่มีความรับผิดชอบ สงสารกลัวตอนโตแล้วเขาถามหา สงสารตัวเองที่นอนร้องไห้ทุกวันยังรอให้เขากลับมาเพราะเราเชื่อว่าเขาคือพ่อของลูกเราคนเดียว
คบกับแฟนได้2เดือน ท้อง6สัปดาห์ แต่เขาบอกไม่ใช่ลูกเขา แล้วเขาก็ทิ้งเราไป???
ดิฉันเลิกกับแฟนเก่าได้3เดือน แล้วมาคบกับเขา แต่ก่อนหน้านั้นคือเคยทำงานด้วยกันรู้จักกันมานานคะ แล้วเขาก็ย้ายร้าน ความสัมพันธ์มันก็เริ่มเกิด แต่คบกันได้2เดือนแล้วมารู้ว่าตัวเองท้องได้เกือบ2เดือน แล้วบอกแฟน แล้วทะเลาะกันเขาบอกไม่ใช่ลูกเขา แต่พอสอบถามหมอหมอบอกนับวันตกไข่มีโอกาสใช่สูงเขาจึงยอมรับ แล้วจึงบอกฝ่ายพ่อแม่ดิฉันว่าเขาจะรับผิดชอบ ตอนนั้นเขาดีคะดีมากดูแลเราทุกอย่าง แต่พอให้ไปคุยกันจริงๆเขาบอกไม่มีตังค์ ก็เริ่มทะเลาะกันมาบ่อยๆ จนดิฉันไปฝากท้องเขาก็ไม่พาไป ไม่ค่อยสนใจ แล้วเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น บ่อยขึ้นเรื่อยๆจนเริ่มทนไม่ไหว ทั้งที่ตอนนี้ดิฉันกลับเป็นคนทำงานบ้านทุกอย่างหลังจากเลิกงานทั้งๆที่ยังท้อง จนดิฉันหนีกลับมาอยู่ที่บ้านกับครอบครัว เขาก็ไม่ติดต่อ จนดิฉันติดต่อไปเองถามว่าจะเอายังไง เขาบอกเขาตัดแล้วทุกอย่างไม่เอาอะไร เพราะเขาบอกไม่มั่นใจว่าลูกเขา แล้วก็หมดรักแล้ว ตอนนั้นอึ้งมากคะ แล้วก่อนหน้านั้นคืออะไร เขาบอกเขาจะรับผิดชอบ เขาบอกเขารักเรารักลูก ลืมบอกเขาอายุ29ดิฉัน21 คือเขาตัดอะไรได้ง่ายๆขนาดนั้นหรอ ตอนนี้ยังร้องไห้ทุกวันเลยคะ มันจุกด้วยที่เราพยายามรักษาคำว่าครอบครัว ยอมเปลี่ยนยอมปรับเพราะเราทำงานบ้านอะไรไม่เป็นเลย ดิฉันก็หัดทำ เปลี่ยนนิสัยตัวเองเพราะเมื่อก่อนเป็นคนเอาแต่ใจ แต่เขาบอกหมดรักเราทั้งๆที่ไม่รู้ว่าทำผิดอะไรเลย
ปล.ยาวนิดหนึ่งนะคะ อยากระบาย สงสารลูกที่เกิดมาแล้วไม่มีพ่อ พ่อเขาไม่มีความรับผิดชอบ สงสารกลัวตอนโตแล้วเขาถามหา สงสารตัวเองที่นอนร้องไห้ทุกวันยังรอให้เขากลับมาเพราะเราเชื่อว่าเขาคือพ่อของลูกเราคนเดียว