เราสังเกตตัวเองมานานแล้วค่ะ ว่าค่อนข้างมีอาการล่กหรือตื่นเต้นมากกว่าคนอื่นไปหน่อย5555 คือตั้งแต่สมัยเรียนตอนมัธยมมาถึงเรียนจบมหาวิทยาลัย อาการก็ยังเป็นอยู่เหมือนเดิมเลยค่ะ เช่น เวลามีงานที่ต้องรายงานหน้าชั้นขึ้นมา เวลาสอบคุยภาษาอังกฤษกับครูฝรั่ง หรือเวลาอะไรก็แล้วแต่ที่เรารู้สึกกลัวหรือตื่นเต้นขึ้นมาเนี่ย พังตลอดเลยค่ะ คือมือและตัวจะสั่นมากๆแบบเห็นได้ชัด เวลาพูดนะสติสตางกระเจิงหมดแบบพูดผิดพูดถูกหรือถ้าเป็นขั้นหนักๆพูดไม่ออกเลยค่ะ55555 แบบสมองโล่งไปเลยอ๊องไปเฉยๆ ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ได้ยากเลยนะคะไอ่ที่เราจะพูดเนี่ย

จนถึงตอนนี้เริ่มคิดว่าปัญหานี้ส่งผลกับขีวิตเราแล้วแหละ เพราะเรากำลังเข้าสู่ช่วงทำงาน
สมัยที่ฝึกงานพี่ๆเคยบอกว่าเราเป็นโรคสมาธิสั้นรึป่าวแบบทำงานไม่ได้หรอกนะแบบนี้ ทำอะไรเร็ว นิสัยดีดๆหน่อย ละตื่นเต้นหรือกดดันทีก็เป็นแบบที่บอก😭 จนถึงตอนนี้กำลังหางานค่ะหลายๆครั้งที่ได้สัมภาษภาษาอังกฤษ คือเดาว่าทุกคนก็ตื่นเต้นแต่ทำไมของเรามันดูเลวร้ายกว่า มันพูดไม่ออกตัวสั่นพูดผิดพูดถูกพูดไม่รู้เรื่องอยู่นั้นสุดท้ายจบละที่เราตอบผู้สัมภาษไม่ได้ คือคำถามไม่ได้ยากเลยค่ะแต่ทำไมอ๊องก็ไม่รู้ พอเลิกตื่นเต้นแล้วตอบได้นะคะ5555ได้ตื่นเต้นล่กๆทีไรสมองมันไม่สั่งการตลอดเลยเสียดายมากๆ ไม่ว่าจะสัมทางโทรศัพหรือตัวต่อตัว หลายครั้งอาการล่กมันทำให้เราเหมือนพลาดโอกาสดีๆไป

เราเลยคิด เราอาจจะมีปัญหาในการพูดรึป่าวนะหรือมีปัญหาในการพูดในที่สาธารณะ?
แก้ยังไงดีคะหรือเราควรไปเรียนการพูดดี อยากถามชาวขี้ล่กทุกคนหน่อยค่ะ มีวิธีช่วยแก้มั้ยคะ ตอนนี้หนักใจมากเพราะเดี๋ยวจะมีสัมภาษงานอีกแล้ว เอาจริงๆกลัวการสัมภาษไปแล้วกลัวว่าเราจะไปล่กใส่หน้าเค้าอีกละพังอีกตามเคย รู้สึกหนักใจแล้วก็ผิดหวังในตัวเองมากเลยเวลาเป็นแบบนั้นถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปคงไม่ดีต่อการทำงานในอนาคตแน่ๆ😫