ชีวิตไม่คิดว่าจะเดินทางมาถึงจุดนี้ ไม่แน่ใจว่ามันแย่ที่สุดเลยตั้งแต่มีชีวิตมาหรือเปล่า รู้สึกว่าล้มเหลวทุกอย่างอะ ความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เพื่อน คนรัก ครอบครัว ปีนี้เป็นปีที่มีปัญหากับเพื่อนมากที่สุด เพื่อนในกลุ่มมหาลัยอยู่ดีๆเพื่อนรักคนหนึ่งก็ย้ายไปอยู่กลุ่มอื่น ซึ่งเราไม่ได้ทะเลาะกันทุกวันนี้ก็ยังพูดคุยทักทาย เรียนก็เจอกันตลอดๆ เพียงแต่นึกเสียดายความสามารถของเขาหากเขายังอยู่กลุ่มเรา ความสามารถของเธอจะเป็นประโยชน์ต่อกลุ่มเรามาก เราเสียดายเพื่อนคู่คิดที่ดีคนหนึ่ง เหตุผลในการย้ายกุ่มของเขาเพราะเขาบอกว่า เขาไม่ได้ต้องการ Perfect life เขาต้องการ Happy life แต่อยู่กลุ่มนั้นเพื่อนเราก็ดูมีความสุขดีก็ยินดีเสมอ

ส่วไอคนที่อยู่ไม่รู้จะพูดยังไงในความเห็นแก่ตัว ไม่ทำอะไรสักอย่างรอแต่ลอกรอแต่คนอื่นทำแล้วรอก้อป จะอยู่หรือไม่อยู่ก้ไม่มีประโยชน์ ไม่คิดจะช่วยเหลืออะไรบ้างทีกับผู้ชายเห็นชอบมาพูดจังว่าคนนั้นคนนี้หลอก ใช่สายเปย์ แต่เปย์ผู้ชายวะ กับเพื่อนโคตรเห็นแก่ตัว เราซึ่งเคยช่วยนางซึ่งคิดว่าในชีวิตนี้คงไม่มีใครกล้าช่วยได้ขนาดนี้ เราให้นางลอกในห้องสอบหลายๆครั้ง เจตนาแค่ไม่อยากให้เพื่อน F แล้วมันก็ผ่าน ตอนนี้รู้สึกเสียแรงที่มองคนนี้ผิดไป ผิดหวังในตัวคนๆนี้ ความรู้ความสามารถทั้งหมดที่มีพยายามสอน อธิบาย แต่มันก้ไม่พยายามเข้าใจ ให้เราทำให้กลับกลายเป็นว่าเราเหนื่อยเองเราพยายามเอง งั้นต่อไปนี้คงไม่ได้สิ่งดีๆจากเราแล้วนะถ้าเธอไม่รู้จักพยายาม เก่งอยู่เรื่องนึง เรื่องขอ เรื่องลอก มันสมองน่ะมีแต่ไม่รู้เรื่องของตัวเอง ในหัวมีแต่เรื่องของชาวบ้าน ลองถามเรื่องคนอื่นสิรู้หมด รู้ในเรื่องที่ไม่ควรจะรู้น่ะ

แล้วเราก้มีเพื่อนอีกกลุ่มนึงอยู่ต่างจังหวัด เพื่อนคนนี้รู้จักมาแค่สองสามปี แต่รู้สึกว่ารู้จักมานานรู้สึกคิดถึงหลายๆครั้งแบบไม่มีเหตุผล อยากจะโทษที่ตัวเรามีปากทำไมไม่อธิบาย ทำไมต้องนิ่ง มันเกิดจากความเข้าใจผิดที่เจตนาดี เราทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องกับเพื่อนคนนี้ที่รักมากด้วยดิ เรารู้สึกมีความเข้าใจกันเพราะเราเจออะไรมาคล้ายๆกัน ตอนลำบากก้ลำบากด้วยกัน ตอนมีความสุขก็ช่างสุขเหลือเกิน เป็นห่วงเสมอ คิดว่าในอนาคตคงมีสักวันนะที่เราจะได้พูดคุยกันอีก ขอบคุณที่เป็นคนที่รับความงี่เง่าของเราได้ ถ้าย้อนเวากลับไปได้ อยากให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม ชีวิตที่เราเคยใช้ร่วมกันบอกเลยว่ามันเหมือนฝัน เหมือนกลับไปเป็นเด็กทุกครั้ง คิดถึง

แล้วนี่ก็เป็นเรื่องราวจากพี่สาวเราคนหนึ่ง คือเราทะเลาะกับพี่ นางโทรมาหาเรื่องเรา เราขี้เกียจทะเลาะ เลยตัดสายไม่คุยแต่นางก้ยังส่งข้อความแบบเสียเงินมาว่าเรา เราก็เลยบล็อกข้อความนาง ละนางก้ไลน์มา แมสเซนเจอร์ในเฟสบุ้ค แชทในอินสตาแกรม เอามันทุกช่างทางอะ ตอนตี 3 หรือ ตี 4 นี่ละ  คนจะนอนรู้สึกรำคาญ ก็เลยบล็อกไปหมดเลยแต่พี่เราคนนี้มีแฟน ซึ่งเราไม่ได้ทะเลาะกับแฟนเขานี่ เราก้เคยกับแฟนเขา ก็กดไลค์ คอมเม้น ช่วงนั้นค่อนข้างได้คุยกันบ่อยเพราะเที่ยวด้วยกันหลายๆครั้ง  ทำให้พี่เราไม่พอใจ หาว่าทะเลาะกับนางแล้วไปตีสนิทกับผู้ชายของนาง ถามว่าชอบเขาหรอ คือมันตลกมาก เราเป็นเลสเบี้ยนเราชอบผู้หญิง พี่คนนี้ก็รู้ดี รู้จักกันมาก้นานไม่คิดเลยว่าจะหน้ามืดตามัวขนาดนี้ หลังจากที่นางมาถามเราก็รู้ละ่าพูดไม่ดี พูดไม่ดีแล้วจะคุยด้วยทำไม ก็เลยไม่ตอบ ไม่อธิบายเลยคะ ปล่อยให้เป็นบ้าไปเลย เราไม่มีอะไร เราก้มีแชทมีหลักฐานพร้อมอธิบายนะ แต่ถ้าเป็นแบบนี้เราจะไม่พูด แต่คือหลังจากมีเรื่อนี้แล้วก้งดคุยเลยทั้งพี่เราและก็ผู้ชายของนาง

กับคนรักนี่เราจะว่าไงดี ตั้งแต่คนๆนั้นที่เลิกไปหลังจากนั้นก็รู้สึกไม่เป็นผู้เป็นคนเท่าไหร่ รู้สึกชีวิตว่างเปล่า ก็ไม่ได้ปิดตัวเองเรื่องมีใครหลังจากเลิกกับเธอไป แต่เหมือนหัวใจมันยังใช้การไม่ได้ ไม่ได้รู้สึกรักใครอีกเลย ก็มีเข้ามาแบบมาไวไปไวและยังไม่ช่ความรัก อยากจะทำตัวเสเพล เมาเหล้าแล้วให้คนนั้นคนนี้หิ้วกลับ แต่ทำแบบนี้แล้วเราก็ยังไม่มีความสุข การไปมีอะไรกับคนที่ไม่ได้รักเมื่อก่อนสำหรับเราช่างตื่นเต้นเหลือเกิน แต่ตอนนี้มัน.... ไม่มีความสุขเลย เหมือนฝืนทำอะไรก็ไม่รู้ เริ่มรู้สึกแย่ แล้วตอนนี้ก็ไม่ได้มีใครเลย....

คนสุดท้ายที่จะพูดถึงเป็นผู้หญิงที่รู้จักมาตลอดชีวิต แม่หนูเอง อยากจะขอบคุณแม่ตลอดเวาที่ผ่านมาที่ให้โอกาสลูกคนนี้เสมอ ทั้งที่หนูไม่เคยทำอะไรให้แม่ภูมิใจได้สักอย่างเลย แม่ก็อยู่ข้างๆเสมอ ขอบคุณโอกาสในชีวิตที่มอบให้ตอนนี้หนูเรียนใกล้จบแล้ว แม่คือเบื้องหลังของความสำเร็จทุกอย่างถ้าไม่มีแม่มาไม่ถึงวันนี้จริงๆ นี่ก้จะวันแม่แล้วนึกถึงปีที่แล้วจริงๆที่ซื้อพวงมะลิพวงละ20ไปฝากแม่  แม่ร้องไห้เลย  เราก้ไม่คิดว่าจะขนาดนี้ เราเคยหมดเงินซื้อดอกไม้ให้ผู้หญิงคนอื่นๆหลายร้อยหลายพัน เขายังไม่ตื้นตันใจขนาดนี้เลย มันเป็นวันที่เราจำเลยทีเดียวพวงมะลิ 20 บาททำให้แม่เรามีความสุขมาก

แล้วก็เรื่องสุดท้ายปัญหาโลกแตก เรื่องคนมายืมเงินไม่เข้าใจตัวเราไม่ได้เป็นคนที่มีตังอะไรขนาดนั้นก้พอมีพอกิน มีเกย์คนนึงเพื่อนเรานี่ละ มายืมเงินเราตอนไปเที่ยว ประมาณ 300-500 นี่ละจำไม่ได้ละ ละสุดท้ายก้หายจากเราไปเลย ลบเฟสเราทิ้งด้วยขนาดนั้นเชียววว นี่เพื่อนตั้งแต่เด็กบ้านอยู่ในละแวกเดียวกัน ละก้เกย์อีกคนนึง มาขอยืมเงินเราเป็นหมื่นนนนน บอกว่าจะใช้คืนให้ทุกอาทิตย์นางก็อธิบายแผนการกำหรดการคืนเงินแก่เรา แต่เป็นหมื่นใครจะไปให้ก้เลยรอดตัวไป  ละแบบมีเพื่อนที่รู้จักจากร้านเหล้าซึ่งมารู้ในภายหลังว่าเรียนมหาลัยเดียวกันมาขอยืมเงินจ่ายค่าเทอม โหวววววววววววววว ค่าเทอมเรายังข้อแม่ทุกเทอมๆแถมยังต้องมีใบก่อนตังถึงจะมา เราก้ไม่ได้มีเงินมาจ่ายค่าเทอม นี่ไม่ได้สนิทเลยรู้จักแค่ผ่านๆ บ้านยุไหนยังไม่รู้เลย ก็กล้านะเนี้ย นางก็ดูฐานะดีนะ ไปต่างประเทศ ญี่ปุ่นบ้าง ขับรถก็แพงกว่ารถเรา รถเราแค่มือสองถูกๆ รถนางนี่รุ่นใหม่มือหนึ่งเลย เราก้ไม่เข้าใจ ละเพื่อนรักเราคนนึงที่ชอบมาขอยืมก้ให้ยืมไปแต่ไม่เคยได้คืนหรอก หลังๆมาก้จะบอกว่าให้ไปเลยเพราะรุ้ว่าไม่ได้คืน และหลังจากนั้นอีกเราก้ไม่เคยให้เพื่อนคนนี้ยืมเงินอีกเลย  แล้วก้มีเพื่อนสมัยประถมอะไม่ได้เจอหน้ากันมา 10-15 ปี ได้ละมั้ง ทักแชทเฟสมาขอเงินไปซื้อนมให้ลูก 1000 ทักมาสองสามครั้งนี่ละ ตอนนี้เราเริ่มมองโลกในแง่ร้ายมากขึ้นละ เลยไม่ได้ให้ไป ไม่รู้เราใจร้ายหรือเปล่า เราไม่รู้ว่าที่เค้าพูดมามันจริงหรือเปล่าถ้าจริงก็รู้สึกผิดนะ แต่ที่เราเป็นแบบนี้เพราะมีคนใจร้ายใส่เราก่อน ละล่าสุดเมื่อกี้เลย พึ่งรู้จักได้ไม่นานเคยเจอกันแค่ครั้งสองครั้ง แชทมายืม4พันไม่รู้พูดเล่นหรือจริง เห้อออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
ท้อใจคะชีวิต เอาจริงๆตอนนี้เรากลายเป็นคนี้งกมาก เวลาเราใช้เงินเราก็ใช้อย่างคิดแล้วคิดอีกจะซื้อดีไหม ระมัดระวัง เราถือว่าเป้นคนที่ขี้เหนียวคนนึงเลย แต่เราก้มีเป้าหมายเราไงว่าเราประหยัดทำไม เราก้มีเหตุผล ไม่ใช่ยุดีๆเหนียว ไม่ใช้ไม่จ่ายอะไรเลย เราก้มีความฝันมีอันที่เราอยากได้ ขอกราบขออภัยลูกท่านที่เราเมินเฉยต่อการยืมเงินของท่าน เพราะแต่ละเราคนพิจรณาแล้วให้ไปคงไม่ได้คืนอะ ขอโทษด้วย

นี่ก็เป็นชีวิต 2018 ของข้าพเจ้ามันก้ยังไม่แย่ทั้งหมด ในบรรดาเรื่องที่แย่ๆ ข้าพเจ้ายังมีเรื่องดีๆ เช่นเรื่องเรียนที่ไม่มีปัญหาอะไรเลย เรื่องเงินข้าพเจ้าไม่ค่อยชอบก่อหนี้ ซื้ออะไรก้เท่าที่ตัวเองไหว ไอโฟนไม่เคยใช้หรอกคะ วีโว่ ออฟโป้ ประมานนี้แหละที่ใช้เราไม่ได้มีตังเลย แต่เราก้ประมานตนในการใช้ ถ้าไม่มีก้ไม่ก่หนี้ซื้อเท่าที่ไหว รถยนต์เราก้ซื้อแค่มือสองไว้ขับใช้งาน เปิดเพลงฟังก้ไม่ได้ วิทยุมันเสีย งบน้อยได้เท่านี้แหละ มีอะไรพอจะดีๆอีกนะในปีนี้ มีแม่นี่ละเป็นสิ่งดีๆในทุกๆปี ขอบคุณแม่มาก เด็กเคยเกเรคนนี้ ตอนนี้คิดได้แล้ว ถ้ามีคนอ่านอยู่ละก็อยากจะบอกว่า ขอบคุณที่สละเวลาฟังเรื่องของเรา จุดประสงค์แค่อยากระบายเท่านั้นเอง หากคุณมีเรื่องอะไรอยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็นบอกเราได้นะ เรายินดีรับฟัง เรื่องจะดีหรือแย่เรายินดีรับฟัง แต่อย่าทำร้ายเราด้วยการยืมเงินเลย555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555 เจ็บปวดเด้อ