1) กรณีที่พระภิกษุมีความประสงค์จะธุดงด์ปลีกวิเวกอยู่ตามป่าเขา เพียงลำพังรูปเดียว...ห่างไกลจากบ้านเรือนผู้คนมาก ๆ (50-60 กิโลเมตร ขึ้นไป) เป็นเวลานาน ๆ หลาย ๆ เดือน หลาย ๆ ปี
...ท่านสามารถเด็ดกิน เก็บกิน พืชผักผลไม้ในป่าเขาได้หรือไม่ ?
หรือต้องอาบัติอะไร ?
*******************************
หรือ...
2) กรณีที่พระภิกษุไปพำนักปฏิบัติธรรม (เพียงลำพังรูปเดียว) อยู่ในเขตพื้นที่ ที่ผู้คนนับถือศาสนาอื่น ประชาชนไม่รู้จักการใส่บาตรพระ เช่น ยุโรป อเมริกา แอฟริกา ฯลฯ
...พระสามารถหาเด็ดกิน เก็บกิน พืชผักผลไม้ตามป่าเขา (ป่าที่ไม่มีเจ้าของ--อาจจะเป็นสมบัติส่วนกลางของรัฐนั้น ๆ) ได้หรือไม่ ?
หรือต้องอาบัติอะไร ?
พระที่ธุดงค์ปลีกวิเวกอยู่ตามป่าเขาเป็นเวลานาน ๆ...สามารถเด็ดกิน เก็บกิน พืชผักผลไม้ในป่าเขาได้หรือไม่ ?
...ท่านสามารถเด็ดกิน เก็บกิน พืชผักผลไม้ในป่าเขาได้หรือไม่ ?
หรือต้องอาบัติอะไร ?
*******************************
หรือ...
2) กรณีที่พระภิกษุไปพำนักปฏิบัติธรรม (เพียงลำพังรูปเดียว) อยู่ในเขตพื้นที่ ที่ผู้คนนับถือศาสนาอื่น ประชาชนไม่รู้จักการใส่บาตรพระ เช่น ยุโรป อเมริกา แอฟริกา ฯลฯ
...พระสามารถหาเด็ดกิน เก็บกิน พืชผักผลไม้ตามป่าเขา (ป่าที่ไม่มีเจ้าของ--อาจจะเป็นสมบัติส่วนกลางของรัฐนั้น ๆ) ได้หรือไม่ ?
หรือต้องอาบัติอะไร ?