สวัสดีครับผมอายุ19ยังไม่มีเเฟนไม่เที้ยวไม่กินเหล้าสูบบุหรี่จบม.3ทำโรงงานครับหยุดวันอาทิยย์ไปเรียนกศน.ผมออกมาใช้ชีวิตคนเดียวโดยไร้ที่พึ่งตั้งเเต่อาย18มาเดือนนี้ก็1ปีพอดีครับจะทำอะไรผมต้องดิ้นรนคนเดียวไม่มีผู้ใหญ่คอยหนุนหลัง หรือเเม้เเต่พ่อเเม่ผมก็ไม่ได้คิดจะพึ่งพาเขาอีกเเล้ว ผมออกมาเช่าห้องเเถวอยู่ จะว่าผมกระจอกฟุ้มเฟยก็ได้นะครับตอนนี้ผมไม่มีเงินเก็บเลย ผมเคยเก็บได้อยู่เเต่มีอยู่วันหนึ่งมือถือผมพังเลยเอาเงินที่เก็บไปซื้อ จากนั้นผมก็ไม่ค่อยเก็บเงินได้ ตอนก่อนผมก็ส่งเงินไปให้เเม่บ้างเเต่ตอนนี้ไม่ได้ส่งเเล้ว ผมรู้สึกเเย่ครับเเล้วที่ผมออกมาชีวิตอยู่คนเดียวส่วนหนึ่งก็เพราะผมมีปัญหาชีวิตกับพ่อเเม่ที่ผมเจ็บปวดฝั้งลึกผมขอไม่เอ่ยถึงนะครับเลยออกมาอยู่คนเดียว ดีกว่าไปสร้างกรรมหรือทะเลาะกันอีก จะคิดว่าผมเป็นลูกเนรคุณหรือป่าวก็ได้นะครับ ชีวิตจริงผมที่ผ่านมาไครไม่เป็นผมไม่รู้หรอกครับ กับที่ผ่านมาผมคิดว่าผมทำดีที่สุดเเล้ว เดื่อนหนึ่ง ผมหมดไปกับ ค่าวิน ค่าเน็ต ค่าห้อง เเต่มีบ้างที่ฝุ่มเฟยซื้อโน่นนี้มากินจนบางทีดูเงินก็หมดอีกเเล้ว  โรงงานก็ไม่ค่อยมีโอเท่าไหร่บางครั้งก็ไม่ถึง9000หรอกครับ ทำอย่างไรผมถึงจะมีเเนวทางที้ดีกว่านี้ครับ ขอบคุณครับ