พึ่งเลิกกับเเฟนมาค่ะ

กระทู้คำถาม

สุขภาพจิต ความรักวัยรุ่น โรคซึมเศร้า ประสบการณ์ความรัก Hurt Room

คือ ทำใจไม่ได้เลยค่ะ ไม่รู้จะทำยังไง เราเป็นคนบอกเลิกเค้าไปเอง เเล้วที่เลิกมาเพราะเราไม่อยากให้เค้าเจ็บปวดเพราะเรา อยากจะถามว่าตัวหนูเองควรจะทำยังไงดีคะ ไม่มีที่ปรึกษาจริงๆค่ะ
ในด้านฝั่งของเค้านั้น ชีวิตเค้าสบายๆไม่เครียดค่ะ เค้าเป็นคนขำๆเฮฮาเฟรนลี่มาก ไม่ค่อยเจอสิ่งเครียดๆเหมือนที่เราเจอเท่าไหร่
ในด้านฝั่งของเรา ชีวิตไม่ค่อยรื่นเริง ครอบครัวมีปัญหาเยอะเเละบ่อยมาก ส่วนตัวเราเองก็ป่วยบ่อยมากหยุดเรียนหรือทำอะไรต่างๆเเทบทุกอาทิตย์เลย คือ อ่อนเเอตั้งเเต่เด็กนั่นเเหละค่ะ เเถมมีเเฟนมากี่ครั้งๆก็โดนเทมาตลอด จะว่าเราโดนหลอกง่ายก็ได้ค่ะ 55 ละทีนี้มาเจอคนนี้เข้าค่ะ คือรักเค้ามาก ไม่อยากเสียเค้าไป ถึงเเม้ว่าเค้าจะเคยทิ้งเราไปครั้งนึงเเล้วก็ตาม เเต่เราก็ไม่คิดมากเเล้วกลับมาคบกันด้วยดี เเต่ต่อมาคบกันนานๆเข้าเราก็เริ่มรู้สึกว่าเราไม่คู่ควรกับเค้า เค้าควรเจอคนที่ดีกว่าเราค่ะ เราคิดว่าเราควรจะออกมา เพราะเค้าเเตกต่างจากเรามาก ทุกๆครั้งที่เรามีปัญหาเรามักจะเผลอตัวไม่ได้สติเเล้วเหวี่ยงใส่เค้า ซึ่งเรามักโทษตัวเองบ่อยๆ เเล้วอีกไม่นานนี้เราก็ต้องไปเรียนต่อญี่ปุ่นเเล้ว อีกนานกว่าจะกลับมาที่ไทย เราคิดว่าเราควรเลิกกบเค้าเพราะเราเกิดปัญหาในครอบครัวเเละปัญหาภายในบ้านบ่อยมากก เเล้วมันเป็นสิ่งที่เราคิดว่าเค้าไม่ควรรู้ถึงสิ่งที่เราเจอค่ะ ถ้าถามว่าทำไม ก็เพราะเราบางครั้งเราโดนทำร้ายโดยคนในครอบครัวค่ะซึ่งทุกครั้งที่เราโดนเราก็พยายามปกปิดมันเเล้วทำตัวให้ปกติมาตลอดโดยที่เค้าไม่รู้ เเล้วทีนี้เย็นมาวันหนึ่งเราก็คุยผ่านทางคอมวิดีโอคอลกับเค้าอยู่เหมือนทุกๆวันตามปกติเเล้วคราวนี้คนในครอบครัวคนนึงเค้าเข้าทำร้ายหนูระหว่างที่คอลกับเเฟนเลยค่ะ [หนูบอกได้เเค่นี้จริงๆ] ซึ่งมันทำให้เเฟนรู้เข้าเพราะจากเหตุการณ์ในวันนั้น มันเป็นสิ่งนึงที่พยายามปกปิดมาตลอด ไม่อยากให้เค้ารู้ว่าเราถูกคนในบ้านทำร้าย เอ่อเพิ่มเติมนินึงคือเรายอมรับว่า เราเป็นโรคซึมเศร้า ถึงขั้นไหนเราไม่รู้เหมือนกันเเต่เรารู้ตัวไม่เคยพบเเพทย์หรือปรึกษาใครจริงๆจังๆมาก่อน เราเคยกรีดเเขนตัวเองมาครั้งสองครั้งได้เเล้ว ชีวิตเราไม่ค่อยมีความสุขเลย เครียดมาก เเต่เราก็พยายามลุกขึ้นมาทุกครั้งที่เราอยู่ในภาวะซึมเศร้าด้วยตัวเองตลอด มาต่อ>>เราได้เเต่คิดว่าเเฟนเราควรเจอสิ่งที่ดีกว่านี้ เราโทษตัวเองที่เค้ามาเจอกับเรา รู้สึกผิดที่รักเค้าถึงกับหลอนว่าเค้าบอกเลิกเราทุกวันๆ คือ เค้ามีความสุขดีอยู่เเล้วก่อนที่จะเจอเรา เเล้วเหมือนกับเราลากเค้าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับความเครียดเเละปัญหาต่างๆที่เราเจอ เราเลยบอกเลิกเค้าไป... เอาจริงๆไม่อยากจากเค้าไปเลย ถามว่ามีความสุขม้ั้ยที่ได้คบกับเค้า ? ใช่เรามีความสุขมากที่สุด เราคอยเค้าทุกๆคร้งที่กลับบ้าน เค้าเป็นเป้าหมายเดียวที่เราคิดที่จะเจอในอนาคต เเต่ทั้งความห่างไกลเเละความรู้สึกผิดของเราอะมันตอกย้ำตัวเองว่าเค้าไม่ควรเจอเราเค้าควรเจอคนที่ดีกว่าเรา เรามันดีไม่พอ เค้าไม่สมควรมาเครียดเหมือนกับเราหรือเผชิญปัญหาต่างๆเหล่านี้ที่เราเจอมาตลอด
เรารักเค้ามาก เเต่เเค้าไม่คู่ควรกับเรา เราลังเลที่จะอ้อนวอนเค้ากลับมา เเต่ก็ไม่อยากให้เค้าเจ็บปวดเพราะเราเหมือนกัน หนูควรจะทำยังไงดีคะ ผู้รู้ด้านความรักเเละผู้อ่านทุกท่านมีความเห็นว่ายังไงกันบ้างคะ ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นค่ะ