เรากับแฟนทะเลาะกันวันที่ 23 มิ.ย. เพราะเค้าไปไหนมาไหนไม่บอก และเราก็ดันงี่เง่าจะเอาชนะไปโทรถามโทรตามเค้า ก็เลยกลายเป็นว่าเรากลายเป็นคนน่ารำคาญ และก็ตกลงกันว่าจะถอยคนล่ะก้าว ซึ่งตอนแรกเราทำใจว่าเค้าคงเลิกกับเราแน่ๆ เรารู้ว่าเราผิดอะไร เราก็ขอโทษเค้าไปแล้ว พยายามง้อเค้าอยู่เกือบ 3 อาทิตย์ เค้าก็ไม่คุยกับเราเลย นอกจากจะคุยเรื่องงาน เราพิมพ์ไปว่าคิดถึง เป็นห่วง สารพัดก็ไม่ตอบ ชวนกินข้าวก็ไม่ไป จนถึงวันที่ 18 ส.ค. เรากับเค้าต้องไปธุระเรื่องร่วมลงทุนธุรกิจด้วยกัน เรากับเค้าคุยกันปกติมาก เหมือนไม่ได้ทะเลาะกันอย่างรุนแรงมาก่อน เค้าก็แนะนำเรากับคนอื่นๆ ว่าเป็นแฟนเค้า กลับมาลงเอยด้วยการมีอะไรกัน ออกไปกินข้าว และแยกย้ายกลับบ้าน พอกลับมาก็เป็นเหมือนเดิมคือ  ไม่ตอบไลน์ ไม่โทรหา ชวนกินข้าวหลังเลิกงานก็ไม่ไปบอกว่าง่วงเหนื่อย แต่ถ้าวันไหนเค้าเหงาๆเค้าจะไปกินข้าวที่บ้าน รุ่นพี่ที่ทำงานค่ะ ซื้อกับข้าวไปนั่งกินอยู่บ้านพี่เค้า (เราโทรไปปรึกษาพี่เค้าน่ะค่ะ) พอวันหยุดที่ผ่านมาเราเลยลองชวนเค้าไปเที่ยว ไปกับครอบครัวเค้าสามคนแม่เค้า น้องเค้า เราคุยกันปกติเหมือนเดิม แต่ตอนวันกลับน้องเค้ามีปัญหากับแฟนเหมือนกัน เราก็เลยบอกน้องเค้าไปว่า ถ้าแฟนน้องเค้ารู้ตัวว่าผิดแล้วแก้ไขปรับปรุงตัวเอง ก็น่าจะให้โอกาสเค้าบ้าง อย่างน้อยยังคุยกันในฐานะเพื่อนก็ได้ อย่าไปปั้นปึงใส่เค้าแบบนั้นเลย เค้าก็พูดแทรกขึ้นมาเลยว่า "แต่ว่ากูก็ไม่คุยกับนะ ก็ชอบดราม่า" (คำว่าดราม่าของเค้าคือ คำพูดที่เราบอกเค้าว่าเรารัก เราคิดถึงเค้า) เราก็เลยเถียงเค้าไปว่า "ก็ปั้นปึงใส่กูไง ปัญญาอ่อน" แล้วก็ไม่พูดกับเค้าจนกลับถึงบ้าน และจนถึงตอนนี้ เค้าก็ไม่ไลน์ ไม่โทร หาเราเหมือนเดิม แต่เราก็ไม่ไลน์ไปหาเค้าแล้ว
      ** ประเด็นคือ ใจเราอยากจะถามไปตรงๆว่า เพราะอะไรเค้าถึงไม่โทรไม่ไลน์หาเรา คนเป็นแฟนกันเป็นแบบนี้มันใช่หรอ ถ้ายังโกรธ หรือไม่พอใจอะไรก็อยากให้บอกมาตรง แต่อีกใจก็กลัวคำตอบ เพราะเค้าต้องหาว่าเราไปดราม่าใส่เค้าอีกแน่ๆ หรือเราควรจะนิ่งเงียบ ไม่ไลน์ ไม่โทรหาเค้า ไม่ชวนไปไหน แล้วหายไปเฉยๆ รอเผื่อเค้าจะคิดถึงเราบ้างดีกว่าคะ