คือเราเองสงสัยคะ ว่าเวลาที่ผู้ชายโกรธโมโหอารมณ์เสียใส่แม่หรือแฟนก็ตาม แล้วใช้คำพูดที่รุนแรงมาทำร้ายจิตใจกัน หรือถ้าแย่ที่สุดก็คือ ทำร้ายร่างกาย พวกคุณภูมิใจมั้ยคะเวลาเห็นผู้หญิงที่ให้กำเนิด หรือ ผู้หญิงที่คุณเคยไปตามจีบ ไปตามตื๊อ หรือว่าบอกจะรักและดูแลเธอไปตลอดชีวิตต้องร้องไห้เสียน้ำตาหรือเจ็บตัวเพราะคุณหลายครั้งหลายครา ทั้งๆที่เวลาพวกคุณทำผิดอะไรมา เช่น อาจจะละเลยแม่ อาจจะนอกใจแฟน แต่ผู้หญิงเหล่านั้นกลับให้อภัยคุณเสมอมา คุณเคยหันกลับมาคิดถึงสิ่งดีๆที่พวกเธอได้ให้คุณบ้างมั้ยคะ เลิกทำร้ายเพศที่อ่อนแอกว่าทั้งจิตใจและร่างกายเถอะค่ะ อย่ารอให้วันที่ถึงวันที่แม่ต้องจากไป หรือแฟน/ภรรยาของพวกคุณเฉยเมยใส่คุณและหายไปจากชีวิตคุณเลย ลองนั่งคิดถึงเหตุผลนะว่าทำไม แม่ต้องห่วง ทำไมถึงต้องถามว่าไปไหนกับใคร แฟนหรือภรรยาก็เช่นกัน ทำไมพวกเธอต้องคอยมานั่งรอคุณโทรหา หรือคอยส่งไลน์หา ทำไมต้องคอยถามว่าเหนื่อยมั้ย กินอะไรมั้ย ต่างๆนานา เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่ก็ไม่ต่างกับผู้หญิงส่วนใหญ่ทั่วไป ที่คอยห่วงหาแฟน ที่คอยคิดถึง อยากให้เค้าสนใจ จนบางทีกลายเป็นเราเองที่งี่เง่าน่ารำคาญและเยอะเสมอสำหรับเค้า เราตั้งกระทู้มาเพื่อเตือนใจผู้ชายที่มีผู้หญิงที่เค้ารักคุณ คุณโชคดีขนาดไหนแล้ว ผู้หญิงเป็นเพศที่ไม่ต้องการอะไรมากไปกว่าการปลอบโยน และความเอาใจใส่จากคนที่เธอรักหรอก พวกเธอไม่ได้อยากได้เหตุผลอะไรจากคุณ ไม่ได้ต้องการเอาชนะหรอก เธอต้องการให้คุณใส่ใจแค่นั้น  เราเชื่อว่าผู้ชายดีๆมีเยอะ เราไม่ได้เหมาผู้ชายทุกคนในโลกนะ แต่อยากบอกถึงผู้ชายที่กำลังทำร้ายผู้ที่คุณบอกว่ารักทั้งทางร่างกายและจิตใจ ก่อนอะไรจะสายเกินไป อย่าตบหัวและลูบหลังบ่อยๆนะ เพราะวันนึงคุณจะไม่มีแม้แต่หัวให้ตบ หรือหลังให้ลูบ

ด้วยความปรารถนาดี
จาก ผู้หญิง(งี่เง่า)คนหนึ่ง