หลังๆปรางไม่ค่อยชอบตั้งกระทู้เท่าไร แต่วันนี้ขอตั้ง เพราะห้องการเมืองที่ควรพูดแต่เรื่องการเมือง ตอนนี้มีแต่การสาดโคลนหากัน

ปรางขอรวบยอดไว้ในกระทู้เดียว ขอพูดถึงคุณสวยก่อนค่ะ

ถ้า นางสาว ก นำเรื่องที่คนอื่นนินทาคุณสวย มาเล่าให้คุณฟัง และทำให้คุณไม่สบายใจ
คุณสวยคิดว่า คุณสมควรที่จะต่อว่า นางสาว ก ที่เป็นอิกาคาบข่าวมาบอกให้คุณไม่สบายใจ หรือคุณคิดว่าควรต่อว่าคนที่นินทาคุณลับหลัง

คุณครูปรางเคยสอนไว้ว่า เพื่อนที่ดีต้องไม่นำเรื่องที่ผู้อื่นติฉินนินทา มาเล่าต่อให้เพื่อนเราที่เป็นผู้ถูกนินทาฟัง เพราะจะทำให้เพื่อนเราไม่สบายใจ
มันคล้ายๆกับ ยุให้รำ ตำให้รั่ว ทำตัวเป็นบ่างช่างยุให้ผู้อื่นทะเลาะกัน

สำหรับปรางแล้ว ปรางว่าคุณครูพูดถูกค่ะ และปรางก็ใช้คำสอนครูมาสอนตัวเองเสมอ เช่น ถ้ามีใครมานินทาเพื่อนปรางให้ฟัง ปรางจะไม่นำไปเล่าต่อเพราะจะทำให้เพื่อนปรางไม่สบายใจ และถ้าใครนำเรื่องที่คนอื่นนินทาปราง มาเล่าให้ปรางฟัง ปรางจะไม่โกรธคนที่นินทา แต่ปรางจะโกรธคนที่คาบข่าวมาบอก เพราะพวกนี้คือพวกบ่างช่างยุ ดังเช่น คห นี้เป็นต้นค่ะ ที่นำเรื่องนี้มาเล่าให้คุณฟัง

ปรางหวังว่า คุณสวยจะเข้าใจที่ปรางสื่อนะคะ และคุณสวยก็อย่าไปใส่ใจคำคนนินทาเลยค่ะ
เพราะเราไม่สามารถห้ามไม่ให้ใครนินทาเราได้ ดังคำโคลงที่ว่า

ห้ามเพลิงไว้อย่าให้ มีควัน ห้ามสุริยแสงจันทร์ ส่องไซร้ ห้ามอายุให้หัน คืนเล่า ห้ามดั่งนี้ไว้ได้ จึ่งห้ามนินทา

และถ้าปรางเป็นคุณสวยนะคะ ปรางจะบอกคนที่นำคำนินทามาเล่าให้ปรางฟังบ่อยๆ ว่าต่อไปนี้ไม่ต้องเอาคำนินทามาเล่าให้ฟังแล้วนะคะ ไม่อยากฟังแล้วค่ะ
และถ้าการที่เราจะต้องยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว แทนที่จะมีเพื่อนพวกที่ชอบทำตัวเป็นบ่างช่างยุ
คุณสวยสู้ยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยว เหงาหงอย ดีกว่า ยืนอยู่ ท่ามกลางสิ่งเหล่านั้น ก็แค่ปลอบใจตัวเองว่า ต่อไปนี้ไม่มีใคร ถ้าปรางผ่านไปได้ คุณสวยก็ต้องผ่านไปได้ค่ะ

ปรางจำได้นะคะ คืนนั้นปรางนอนร้องไห้ทั้งคืน พร้อมกับฟังเพลงนี้ซ้ำๆหลายรอบจนหลับเพราะความเพลีย หลับทั้งคราบน้ำตา

ทุกทุกครั้งเคยได้เจอ ได้ยิน เสียง
มันคงเหลือแค่เพียงความทรง จำ
จะไม่เหลือ ใครใคร ยามที่ใจช้ำ
คำ ปลอบ โยน จะไม่มี
ทำได้แค่บอก ว่าใจ
ว่าทุกทุกอย่างจะเปลี่ยนแปลงจากนี้ไป
และต่อไปนี้จะไม่มีใคร เหมือนที่เคยมี
จำเอาไว้ให้ดี จนตาย
ไม่ว่าร้อน หรือเย็น ต้องให้มันเป็นไป
จะเจ็บช้ำ ยังไงต้องผ่านไป เพียงผู้เดียว