สวัสดีค่ะเพื่อนชาวพันทิป
ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี แต่เเค่ต้องการความคิดเห็นจากเพื่อนๆ ตอนนี้รู้สึกอึดอัดใจมาก คิดวนไปวนมาซ้ำๆเกี่ยวกับแฟนเราค่ะ เรื่องที่มันเกิดขึ้นนี้เกิดขึ้นบ่อยมากเป็นประจำ คือแฟนเราจะชอบบังคับเราค่ะ ต้องการให้เราเป็นตามความต้องการของเขาทุกอย่าง เราต้องทำตามที่เขาสั่งทุกอย่าง ห้ามแม้แต่จะเถียง คือแฟนเราเป็นคนโมโหร้ายค่ะ เวลาโมโหหรือเราทำอะไรที่ไม่ถูกใจเขาหรือทำอะไรที่ไม่เป็นไปตามที่เขาต้องการ เขาก็จะด่าเราค่ะ ด่าเราแบบต่ำมาก จนมันทำให้เราคิดว่าเราเป็นคนที่ไร้ค่าขนาดนี้เลยหรอ เป็นคนที่ไม่มีศักดิ์ศรีขนาดนั้นเลยหรอ เขาถึงได้ด่าได้ดูถูกเราขนาดนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาได้คำพูดแบบนั้นมากจากไหนกัน ผู้ชายคนนึงสามารถด่าผู้หญิงได้ขนาดนั้นเลยหรอ เราก็เคยบอกเขานะค่ะว่า เขาด่าเราขนาดนี้มันทำให้เรารู้สึกเหมือนว่าเราต่ำต้อย ไม่มีค่าอะไรเลย เขาเป็นคนที่เอาแต่ใจมากที่สุด บางที่เราก็ออกความคิดเห็นอะไรไม่ได้เลย เขาจะชอบว่าให้ความคิดเรามันเป็นความคิดที่โง่ๆๆ โง่มากๆๆ เข้าใจมั้ยค่ะ คือคนเราก็มีความคิดเห็นที่แตกต่างกันได้แต่เขาไม่เคยฟังเลย เหตุการณ์ล่าสุดที่มันทำให้เราเริ่มจะรับไม่ไหวกับตัวเขาคือ เขาสั่งห้ามเราเด็ดขาดเลยค่ะว่าไม่ให้ใส่กระโปรงมาทำงาน  ให้ใส่แต่กางเกงเท่านั้น แล้วเขาก็เอาชุดกระโปรง ชุดเดรส ของเราที่เป็นกระโปรงไปเผาทิ้งหมดเลยค่ะ เราเสียใจมากๆๆ จะบังคับจิตใจเราไปถึงไหนกันแถมพูดดูถูกด้วยคำพูดที่ทำให้เราต่ำต้อยมากๆค่ะ ทั้งพิมพ์ทั้งร้องไห้ไปค่ะ เสียใจมากค่ะ เสียความรู้สึก เหตุผลที่ไม่ให้ใส่กระโปรงเพราะบอกเราว่าเราทำงานกับคนไข้ แล้วคนไข้อาจจะคิดไม่ดีไม่ร้ายกับเรา เพื่อป้องกันไว้ก่อนควรใส่กางเกง ซึ่งเราก็ไม่ใช่ว่าใส่กระโปรงสั้นขนาดนั้น กระโปรงที่เราใส่แต่ละตัวมันยาวมากๆถึงหน้าแข้งเลยนะค่ะ คือเราพูดไม่ออกกับพฤติกรรมของเขาเลยค่ะ มันไม่ได้มีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวคือมันเยอะมากๆๆๆ จนเราอึดอัด เราพูดกับเขาแล้วแต่เขาก็ยังเอาแต่ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง คือเขาต้องการให้เราเป็นตามที่เขาต้องการทุกอย่าง ทั้งๆที่เราก็ทำตามที่เขาต้องการทุกอย่าง เวลาทานข้าวเราก็จะเตรียมให้ทุกอย่าง เตรียมน้ำ เตรียมข้าวกับข้าวทุกอย่าง และต้องเดินไปเรียกให้มานั่งทาน เขามีหน้าที่แค่นั่งทานเท่านั้นละค่ะ อีกเรื่องก็เรื่องการตื่นนอนเราต้องปลุกเขาตลอดแล้วต้องไปดึงตัวลุกขึ้นจากที่นอน จนบางทีเราก็หัวเราะกับตัวเองทั้งจะร้องไห้คิดในใจว่านี่กรูมีลูกหรือมีผัววะ เราก็คิดว่าเขายังทำตัวเด็กๆอยู่ค่ะ เราเหนื่อยแล้วค่ะ ไม่รู้จะทำไงให้เขาดีขึ้นค่ะ พอตื่นนอนอาบน้ำเสร็จเสื้อผ้าก็ต้องเตรียมให้ ทั้งตอนเช้าและก่อนนอน เขาก็เเทบจะไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ เราทำทุกอย่าง พูดเอาดีแต่ตัวเองคนอื่นเป็นหมาค่ะ  เราเบื่อค่ะ ล่าสดวันนี้เลยค่ะ เราต้องมาทำงานเข้าเวรค่ะ ทุกครั้งที่เข้าเวรเขาจะให้เราขายเวรให้หมดเลยยค่ะที่เป็นวันหยุดแล้วบังเอิญว่าคนที่เคยมาอยู่เวรแทนเขาก็ติดเวรของเขาเช่นกันค่ะ เราเลยต้องมาเข้าเอง เขาก็โกรธเราค่ะ บอกเราว่ามันเป็นวันหยุดไม่ต้องไปวันหยุดก็คือหยุด คือเราเสียใจมากค่ะทั้งๆที่เราก็ยอมเขามาตลอดวันไหนที่เป็นเวรวันหยุดเราจะขายตลอดเพราะเขาจะให้เราขายเวร ทั้งๆที่เราไม่ได้ต้องการเลยค่ะเพราะมันคือหน้าที่ของเรามันคือความรับผิดชอบของเรา แต่สิ่งที่เขาพูดออกมาคือคนไข้จะเป็นไงก็ช่างช่างเขา เราเลยพูดกลับไปว่าถ้าคนไข้คนนั้นเป็นพ่อแม่เขาละ เขาจะทำยังไง เขาก็ยังตอบกลับมาอีกว่าพ่อแม่ไม่เคยป่วยไม่เคยไปหาหมอ จะไปก็ไปแต่เอกชน เรานี่ไปไม่เป็นเลยค่ะ ...........มันมีอะไรหลายอย่างมากที่ทำให้เรารู้สึกอึดอัดมาก เราคิดไปคิดมาจะเอาไงดี จะทนอยู่กับเขาได้นานเท่าไหร่ เราไม่เคยคิดจะเลิกกับเขาเลย พ่อแม่เขาก็ขอไว้ตลอด พ่อแม่เขาก็บอกตลอดว่าถ้าเขาเสียเราไปเขาจะต้องเสียใจ เพราะไม่มีใครที่ดีกับเขาเท่าเราแล้ว แต่เขาก็ไม่เคยรักษาน้ำใจของเราเลย ข้อเสียเขาก็มีแค่เรื่องนี้เรื่องที่เอาแต่ใจตัวเอง ทุกคนจะต้องเป็นอย่างที่เขาต้องการทุกอย่าง และก็ต้องทันใจเขาด้วย ส่วนเรื่องเจ้าชู้ไม่เคยมีเพราะเขาจะเกรงใจเราตลอด เรื่องทำมาหากินก็ไม่มีใครเทียบได้ ขยัน เขาบอกเราว่าดีแล้วที่เราได้เขามาอยู่ด้วยแค่เขาไม่เจ้าชู้มันก็ดีท่สุดแล้ว มันคือความต้องการสูงสุดของผู้หญิง ผู้หญิงทุกคนต้องการผู้ชายที่ไม่เจ้าชู้ไม่ใช่หรอ ไม่กินเหล้า ไม่เที่ยว ไม่ใช่หรอ เราก็เข้าใจนะคะ่ แต่ที่เราเหนื่อยเพราะเขาเอาแต่ใจ เราก็คิดในใจนะค่ะว่า ถ้าเที่ยวเจ้าชู้คงไม่ได้เจอกรู ตอนนี้เราตามใจเขาทุกอย่างนเราไม่มีสังคมไปแล้ว ไม่มีโซเชียล ไม่มีเพื่อน แม้กระทั่งคุยกับคนที่ทำงานที่เป็นผ็ชายยังยากเลยค่ะ จนทุกวันนี้เรากลายเป็นคนกลัวผู้ชายไปแล้วค่ะ ไม่กล้าคุยกับคนทุกคนที่เป็นผู้ชายไปแล้วเพราะเราเบื่อเราเหนื่อยไม่อยากมีปัญหาทะเลาะกันกับเขาค่ะ เพื่อนๆคิดว่าไงค่ะ เราควรทำไงค่ะ เราพยายามทำทุกอย่างแล้ว จนวันนี้ที่เรามาตั้งกระทู้ไม่ได้ต้องการอะไร แต่เราเหมือนได้ระบายมันออกมาค่ะ ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่อ่านมาจนจบ มันอาจจะไร้สาระ แต่ก็รู้สึกสบายใจค่ะที่ได้เล่ออกมา ขอบคุณค่ะ