“รอไม่ไหวแล้ว ไปเลย เดือนนี้แหละ” ผมนี่แหละที่บอกกับเพื่อนระหว่างคุยเรื่องทริปเที่ยวป่าช่วงหน้าฝนนี้ ซึ่งสถานที่ที่ผมบอกว่ารอไม่ไหวคือ ภูเมี่ยง ขุนเขาเจ้าของฉายา “เดี้ยงทุกราย” แห่งอุทยานแห่งชาติต้นสักใหญ่ อำเภอน้ำปาด อุตรดิตถ์ อยากจะไปพิสูจน์ความหฤโหดสักหน่อยว่าจะแค่ไหน

บอกแล้วไปเลยจริงๆ ไม่รอช้า โทรหาอุทยานฯ สอบถามข้อมูลและค่าใช้จ่ายเรียบร้อยแล้วจองทริปทันที หาสมาชิกชักชวนเพื่อนฝูง ส่วนสภาพอากาศเป็นอย่างไรไปวัดกันดาบหน้า

อธิบายข้อมูลคร่าวๆ สักนิด เมื่อก่อนพื้นที่ภูเมี่ยงตรงนี้คืออุทยานแห่งชาติคลองตรอน (อักษรย่อ คต.) ที่ทำการอยู่ตรงทางขึ้นนี่แหละ แต่ต่อมามีการผนวก อช.คลองตรอน เข้ากับ วนอุทยานต้นสักใหญ่ พร้อมเปลี่ยนชื่อเป็นอุทยานแห่งชาติต้นสักใหญ่ (อักษรย่อ สญ.) ให้ที่ทำการฯ อยู่ตรงต้นสักใหญ่ ส่วนที่ทำการฯ เดิมตรงคลองตรอน ปรับเป็นหน่วยพิทักษ์ฯ ที่ สญ.1 (ต้นขนุน) แทน

ดังนั้นปัจจุบันถ้าจะไปภูเมี่ยง เราต้องเดินทางไปหน่วยพิทักษ์ฯ ที่ สญ.1 บ้านต้นขนุน ตำบลน้ำไผ่ อำเภอน้ำปาด ไม่จำเป็นต้องเข้าไปที่ทำการอุทยานฯ นะครับ


อีกสิ่งสำคัญที่ต้องบอกไว้คืออุทยานฯ กำหนดให้นักท่องเที่ยวนอนเต็นท์เท่านั้น ไม่ให้ผูกเปล เพื่อความปลอดภัย และความเป็นระเบียบเรียบร้อยหลายอย่าง

---

ถึงวันเดินทาง หกโมงเช้าทีมออลสตาร์ของเราจาก กทม. ชลบุรี และโคราช หกคนก็รวมตัวกันที่ บขส.อุตรดิตถ์ แต่ยังมีที่ไม่มาตามนัดคือรถเหมารับ-ส่งของเจ้าหน้าที่ โทรถามกันไปกันมา สรุปได้ความว่าเกิดสื่อสารกันคลาดเคลื่อน ไม่มีรถมารับพวกเราในวันนี้ซะงั้น

เมื่อไม่มีรถมารับก็ต้องเข้าไปเองสิครับ ระยะทางประมาณ 120 กิโลเมตร ถามสองแถวที่ บขส. เรียกราคาเหมา 2,000 บาท แพงกว่าราคาจ้างผ่านอุทยานฯ 500 บาท แต่ช่วยอะไรไม่ได้แล้วล่ะ


สองแถวพาเราไป หน่วยพิทักษ์ฯ ต้นขนุน หรือน้ำตกคลองตรอน ระหว่างทางแวะตลาดน้ำปาดซื้อเสบียงและสิ่งของจำเป็นเสียหน่อย ตรงนี้ถือเป็นจุดสุดท้ายของการเตรียมตัว มีทุกอย่างพร้อมเลยล่ะ


เหมา 2,000 บาท ถือว่าแพงไหม ตอนแรกก็ว่าแพงแต่พอเจอเส้นทางกว่าจะถึงหน่วยฯ ต้องยอมให้ราคานี้แหละครับ คนขับสองแถวเองเพิ่งเคยมาครั้งแรกก็บ่นอุบเหมือนกันว่าไม่คุ้มเลยน่าจะเรียกสัก 2,500 บาท เท่ากับไปภูสอยดาว ซึ่งแน่นอนครับเราทำหูทวนลมกันไป ตกลงกันตั้งแต่แรกแล้วนี่นา (ฮา...)

ถึงหน่วยพิทักษ์ฯ เก้าโมงครึ่ง พื้นที่ดูดีมากเลย มีลานกางเต็นท์ บ้านพัก ห้องน้ำใหม่เอี่ยม อาคารอเนกประสงค์ พวกเราเตรียมความพร้อมทันที นักท่องเที่ยวหก เจ้าหน้าที่หนึ่ง ลูกหาบหนึ่ง พิชิตภูเมี่ยงกับสโลแกนเท่ๆ 8 เนิน 4 ผา 13 กิโลเมตร เจ้าหน้าที่บอกว่าเราเป็นกรุ๊ปที่สามของฤดูกาลนี้ หลังเพิ่งเปิดให้เที่ยวตั้งแต่ต้นกรกฎาคม


เส้นทางวันนี้เราจะเดินเลียบทางเข้าน้ำตกคลองตรอน 2 กิโลเมตร จากนั้นตัดขึ้นเขาผ่านเนินต่างๆ สี่เนิน อีก 6 กิโลเมตร จนถึงที่ตั้งแคมป์ชื่อว่าลานดงลูกพลับป่า

อย่างที่บอกว่าช่วง 2 กิโลเมตรแรกเป็นทางเดินเลาะลำธารน้ำตกคลองตรอนไปเรื่อยๆ ทางค่อนข้างราบเดินไม่ยาก มีเนินไม่ชันมากบางช่วง แต่ลูกหาบบอกว่า 2 กิโลเมตรนี้ถือเป็นของแถมเท่านั้น เจ้าหน้าที่จึงอธิบายเพิ่มว่าเมื่อก่อนเส้นทางตรงนี้เป็นถนนรถกระบะเข้าได้จนถึงที่ทำการฯ เดิม แต่หลังจากเหตุการณ์น้ำป่าไหลหลากครั้งใหญ่ปี 2549 อาคารที่ทำการฯ ก็เสียหาย ถนนทางเข้าก็หาบวับ จึงต้องย้ายไปสร้างอาคารกันใหม่ด้านนอกตามที่เห็นทุกวันนี้

ลำธารน้ำไม่เยอะเท่าไหร่ครับ หลายช่วงมีกองหินระเกะระกะไปหมด เจ้าหน้าที่เล่าให้ฟังได้ความเพิ่มอีกว่าตรงนี้เป็นผลมาจากดินโคลนถล่มครั้งล่าสุดเมื่อปี 2554 แสดงให้เห็นว่าแถวนี้โดนภัยพิบัติบ่อยจริงๆ


ราวหนึ่งชั่วโมงเรามาถึงสามแยก ตรงไปเป็นน้ำตกคลองตรอน แต่เราเลี้ยวขวาไปตรงที่ทำการฯ เดิม ซึ่งเป็นจุดตั้งต้นจริงๆ ของการขึ้นยอดภูเมี่ยงครับ... นี่แหละสภาพพื้นที่ที่ทำการอุทยานฯ เก่า ฝนตกลงมาพอดี พวกเราถือโอกาสนั่งพักเตรียมใจกันสักหน่อย


สิบเอ็ดโมงครึ่ง ฮึบๆ ขึ้นเป้แล้วลุยต่อ เปิดด้วยเนินเบาๆ เดินประมาณสิบนาทีจึงถึงเนินที่ 1 เนินหยั่งเชิง (ขอแก้จากที่ป้ายสะกดผิดหน่อยนะ) ชื่อบอกแล้วว่านี่แค่หยั่งเชิงเท่านั้น


ของแท้ต้องนี่สิ เนินที่ 2 เนินท้าพิสูจน์ ทางยาว 1.3 กิโลเมตร ซึ่งในบรรดา 8 เนินของภูเมี่ยง ผมว่านี่คือหนึ่งในสองเนินโหดสุด ยังโชคดีว่ามีช่วงทางราบสั้นๆ สลับกับลงสั้นๆ ให้ผ่อนคลายขานิดหน่อย แต่สรุปแล้วคือโหดครับ (ฮา...)


เส้นทางขึ้นเนินตอนนี้เป็นทางเลียบไปตามน้ำตกห้วยทราย พอมีน้ำแบบนี้อะไรมันก็รู้สึกดีขึ้นทันตา


ถึงเนินที่ 3 เนินรอคอย ชันโหดทีเดียว แต่ระยะไม่ยาวเท่าเนินที่ 2 ระหว่างทางผ่านน้ำตกชั้นสูงๆ ด้วย สวยใช้ได้ถึงน้ำจะน้อยไปสักนิดก็เถอะ


พอสุดเนินที่สามต้องไต่น้ำตกกันทุลักทุเลนิดหน่อย พื้นลื่นมากครับเหยียบพลาดนิดเดียวมีหงายหลังแน่นอน


สักบ่ายสองห้าสิบ เนินที่ 4 เนินสุดท้ายของวันนี้ เนินชุ่มฉ่ำ (อาจารย์แม่มาเห็นเขียนแบบนี้คงบ่นยับ) ฉ่ำแน่นอนเพราะไต่ไปเรื่อยๆ ตามชั้นน้ำตก สดชื่นดี


ผ่านเนินมาแล้วจะขึ้นมาอยู่เหนือน้ำตก หน้าผาสูงเสียวเหลือเกิน อย่าได้ลื่นเชียวล่ะ


นั่นแหละครับ เดินขึ้นอีกนิดพ้นหน้าผาไม่ไกลก็พบกับลานดงลูกพลับป่า ที่กางเต็นท์ของเราวันนี้ ลานกว้างพอประมาณ มีจุดก่อกองไฟ มีธารน้ำทั้งสำหรับใช้และอาบได้สบายๆ


ที่ต้องระวังหน่อยหนีไม่พ้นเพื่อนซี้ตัวน้อยซึ่งมาคู่กับป่าชื้นๆ หน้าฝนล่ะนะ ทากดูดเลือดนั่นเอง


เรามาถึงลานดงลูกพลับป่า 15.50 น. เริ่มเดินจากหน่วยฯ 10.15 น. เท่ากับใช้เวลาห้าชั่วโมงครึ่ง เป็นการเดินแบบไม่รีบเดิน พักเรื่อยๆ นั่งกินข้าวกลางวันกันด้วย หากทีมไหนแข็งๆ คงเดินเร็วกว่าเราเป็นชั่วโมง สรุปการเดินวันแรกถือว่าไม่ยากเท่าไหร่สำหรับการเดินป่าโดยทั่วไป

กิจกรรมที่ลานกางเต็นท์เป็นไปตามเรื่องของมัน ตั้งแคมป์ กางเต็นท์ ก่อไฟ ช่วยกันทำกับข้าวกับปลา เป็นบรรยากาศที่ไม่เคยเบื่อเลย เจ้าหน้าที่และลูกหาบดีมากๆ พร้อมช่วยเหลือเราทุกอย่างครับ


เพิ่มเติมที่นี่คือได้อาบน้ำเย็นฉ่ำ เลาะลำธารขึ้นไปสัก 50 เมตร มีแอ่งให้แช่เล่นสบายใจ


มื้อเย็นวันนี้ พอกินเสร็จเราก็นั่งสนทนาสักพักใหญ่ ฝนตกลงมาแบบไม่ลืมหูลืมตา พอเริ่มซาต่างคนต่างหนีมุดเข้าเต็นท์ นอนเอาแรงเก็บพลังไว้พรุ่งนี้