ตกงานมาหลายเดือนเเล้วค่ะ พยายามหางานมาโดยตลอดเเต่ไปสมัครที่ไหนเขาก็ไม่รับ อันนี้ก็ว่าเขาไม่ได้เพราะเราโง่เองจบมาเกรดน้อย
ทางบ้านก็มีปัญหา พ่อที่ว่าบ้าจริงๆก็ไม่ได้บ้าหรอกค่ะ เเต่เเกติดเหล้า เมามาก็อาละวาดด่าเเม่ขู่จะมาปาดคอตากับยาย
เเต่เเค่นั้นไม่เท่าไหร่พอไม่เมาก็หาเอาที่ดินไปจำนอง ไปยืมไปกู้ เงินที่ได้มาก็ลงขวดหมด ลูกเมียอะไรไม่เคยได้ใช้เงินนั้นด้วยเลยค่ะ เเม่เป็นเหมือนเสาหลักหาเลี้ยงครอบครัวมาโดยตลอด
พ่อเป็นเเบบนี้มานานหลายปีมากตั้งจำความได้เลย จนตอนนี้สมบัติที่ดินติดจำนองหมด บ้านที่อยู่ของตัวเองก็ไม่เคยมีอยู่บ้านญาติมาตั้งเเต่เกิดาะจะได้หลุด
ตั้งเเต่เด็กหนูก็ไม่รู้จะช่วยเเม่ยังไงก็ได้เเต่ตั้งใจเรียน หางานทำพิเศษส่งตัวเองไปจนจบ
กะว่าจบมาจะหาเลี้ยงเเม่เอง เเต่โลกนี้ไม่ง่ายขนาดนั้นงานเเรกที่ได้ทำ พอทำได้เดือนเดียวเขาก็ให้ออกไม่มีเหตุผลอะไรเลย หนูเเน่ใจว่าไม่ได้ทำอะไรผิด ตั้งใจทำงานตลอด เขาบอกว่าเราไม่เหมาะกับงาน ที่จริงก็ไม่เห็นด้วยกับเขาเพราะมันพึ่งจะเดือนเดียวเอง เเต่เราเป็นลูกจ้างทำอะไรไม่ได้ อ้อเป็นงานเเบบที่ไม่มีประกันสังคมนะคะ ไม่ได้เซ็นสัญญาด้วย เขาจะไล่อะไรก็ง่าย
ทำงานได้เดือนหนึ่งเงินเดือน 12000 เราก็เก็บเงินได้ 10000 ต้องขอบคุณเพื่อนมาที่เราไปพักด้วยเดือนหนึ่งไม่คิดค่าเช่าเลย จ่ายเเค่ค่าอาหารค่าไฟ
เเต่พอออกงานมาเราก็เคว้งไม่รู้จะไปไหน
ต้องเล่าก่อนว่าเเม่เคยเลิกกับพ่อไปครั้งหนึ่งเเล้วตอนหนูอยู่มอสาม พอขึ้นมหาลัยปีสองก็กลับมาเเต่งกันใหม่ ที่นี้พ่อก็ด่าหนู ว่าหนูยุเป็นตัวการทำให้เเม่เลิกกับพ่อตอนนั้น ว่าตั้งเเต่หนูเกิดมาก็ทำให้ชีวิตเขามีเเต่เเย่ลง เลยไม่ให้เขาบ้าน ซึ่งบ้านที่อยู่ก็เป็นของญาตินะคะเขาให้อยู่เพราะไปทำงานที่อื่น ครอบครัวหนูไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง
เลยคุยกับยาย ยายเลยบอกมาอยู่กับยายก่อนค่อยๆหางานไป (บ้านก็อยู่ข้างๆกับพ่อนั้นเเหละค่ะ หนูโดนเเกตะโกนด่าทุกเช้าเย็น) เเต่หายังไงก็ไม่ได้งานลองสมัตรต่ำกว่าวุฒิการศึกษาเขาก็ไม่เรียก บ้างที่เรียกไปสัมภาษณ์งานก็ไม่รับ จนเงินหมด ที่นี้จะไปไหนไม่ได้เเล้ว จะเดินทางไปสมัครงานก็ทำไม่ได้เเล้วเพราะไม่มีเงิน ตอนนี้เลยได้เเต่สมัครงานในเว็บไป สมบัติติดตัวก็เหลือเเค่โทรศัพท์เครื่องเดียวนี้ล่ะค่ะ
เเต่สองเดือนที่เเล้วเเม่ตัดสินใจหนีจากพ่อไป เอาจริงๆหนูก็เห็นด้วยกับเเม่เพราะจะได้ไม่ต้องมาทนโดนด่า โดนทำร้ายอีกเเล้ว
แต่ปัญหาคือพ่อแอบเอาที่ดินที่เป็นชื่อเเม่ไปจำเอาเงินมาใช้เล่นเเสนหนึ่ง หมดไปกับเหล้ากับการพนัน
ที่ที่เหลือกก็เอาไปกู้เงินธกส. กับสหกรณ์มา เเน่นอนว่าเอาไปใช้เล่นหมด คือที่ดินเป็นของเเม่ที่ได้มาจากยายนะคะชื่อเเม่หมด
เหลือที่ดินเเปลงเดียวจำไม่ได้เพราะเป็นที่ สปก. เเต่เเกก็ไม่ยอมให้เเม่ใช้ทำกินอะไรค่ะ บอกเเต่ว่าให้แกตายก่อน เเม่ก็ไม่สู้หนีไปทำงานที่อื่นเเทน
ทุกวันนี้มีเเค่เรา ตายาย ที่อยู่บ้านข้างโดนด่าโดนขู่ฆ่าประจำเช้าเย็น
เคยไปเเจ้งผู้ใหญ่บ้าน หรือกำนันอะไรเเล้วเขาก็ไม่ช่วย คือพ่อเราเวลาอยู่นอกบ้านจะทำดตัวอ่อนเรียกคนนั้น คนนี้ ลูกพี่ บอกว่าตัวเองทำงานหาเลี้ยงลูกกลี้ยงครอบครัวตลอด ซึ่งจริงๆมันไม่ใช่ เเต่ชาวบ้านเขาคงเชื่อกันไปเเล้ว ไม่รู้เลยเวลาพ่อเข้าบ้านก็ด่าคนที่พ่อพึ่งเรียกว่าลูกพี่ เป้นคนกระจอก ไม่เท่าขี้ตื้นพ่อ เพราะแกนั้นระดับประเทศ
เเต่ก็ตอนนั้นยังพอถูไถไปได้ค่ะ หนูมีตากับยาย เเม่ที่หนีไปก็โทรมาหาหนูกับน้องตลอด เลยยังพอท้อยังฮึดสู้ได้อยู่ คุยปรึกษากับน้าชายเเกก็เเนะนำว่าไหนๆก็ไหนเเล้วลองสอบราชการดูมั้ยช่วยนี้ก็ทุ่มอ่านหนังสือที่เดียวไปก่อน วันสอบถึงน้าเเกไม่ค่อยมีเงินเเต่ก็จะช่วยออกค่ารถกับค่าที่พักให้ หนูก็เออว่ะลองดูเเต่ก้ยังหางานควบคู่ไปด้วยนะคะ
เเต่เมื่อวาน มีโทรศัพท์จากธนาคาราว่าน้าสาวเราค้างค่างวดรถ 16000 บาทให้จ่ายไม่งั้นเขาจะมายึดบ้านตากับยาย เพราะตาเป้นคนไปค่ำประกันให้น้าฃ
เเน่นอนล่ะค่ะว่าหาไม่ทันวันนั้นตากับยายก็ไปจำวัดด้วย โทรหาน้าก็โทรไม่ติด
ตอนนี้มืดมาก ยายก็ร้องไห้ตลอด หนูก็เเอบร้องเพราะไม่รู้จะช่วยยังไง
ถ้าเขายึดบ้านไปจริงจะทำไงกัน ตายายก็เเก่มากๆเเล้ว ถ้าหนูมีงานทำคงพอจะหาทางช่วยอะไรได้ เเต่หนูมันโง่เอง ตอนนี้คิดไปถึงว่าถ้าหนูตายไปเเม้จะไม่มากเเต่คงได้เงินซาปณกิจมาพอให้ตายายใช้หนี้ไปได้ ฮ่าๆๆๆ คิดไปถึงขนาดนั้น
ที่เล่ามาก็ไม่อะไรมากค่ะหนูเเค่อยากหาที่ระบายเฉยๆ
เออ อีกอย่างมีใครพอจะทราบไหมค่ะว่าเราสามารถไปจ่ายเงินธนาคารที่ว่ามาภายในเดือนนี้ได้จะได้มั้ย
สุดท้ายนี้ก็ต้องขอโทษทุกคนมากๆค่ะ กระทู้อาจรกบอร์ด หรือหนูอาจพิมพ์ผิด พิมพ์งงๆไปต้องขอโทษอีกครั้งค่ะ ขอบคุณค่ะ
หาที่ระบาย ตกงานมาหลายเดือน พ่อเป็นบ้า บ้านที่อยู่ก็กำลังจะถูกยึด
ทางบ้านก็มีปัญหา พ่อที่ว่าบ้าจริงๆก็ไม่ได้บ้าหรอกค่ะ เเต่เเกติดเหล้า เมามาก็อาละวาดด่าเเม่ขู่จะมาปาดคอตากับยาย
เเต่เเค่นั้นไม่เท่าไหร่พอไม่เมาก็หาเอาที่ดินไปจำนอง ไปยืมไปกู้ เงินที่ได้มาก็ลงขวดหมด ลูกเมียอะไรไม่เคยได้ใช้เงินนั้นด้วยเลยค่ะ เเม่เป็นเหมือนเสาหลักหาเลี้ยงครอบครัวมาโดยตลอด
พ่อเป็นเเบบนี้มานานหลายปีมากตั้งจำความได้เลย จนตอนนี้สมบัติที่ดินติดจำนองหมด บ้านที่อยู่ของตัวเองก็ไม่เคยมีอยู่บ้านญาติมาตั้งเเต่เกิดาะจะได้หลุด
ตั้งเเต่เด็กหนูก็ไม่รู้จะช่วยเเม่ยังไงก็ได้เเต่ตั้งใจเรียน หางานทำพิเศษส่งตัวเองไปจนจบ
กะว่าจบมาจะหาเลี้ยงเเม่เอง เเต่โลกนี้ไม่ง่ายขนาดนั้นงานเเรกที่ได้ทำ พอทำได้เดือนเดียวเขาก็ให้ออกไม่มีเหตุผลอะไรเลย หนูเเน่ใจว่าไม่ได้ทำอะไรผิด ตั้งใจทำงานตลอด เขาบอกว่าเราไม่เหมาะกับงาน ที่จริงก็ไม่เห็นด้วยกับเขาเพราะมันพึ่งจะเดือนเดียวเอง เเต่เราเป็นลูกจ้างทำอะไรไม่ได้ อ้อเป็นงานเเบบที่ไม่มีประกันสังคมนะคะ ไม่ได้เซ็นสัญญาด้วย เขาจะไล่อะไรก็ง่าย
ทำงานได้เดือนหนึ่งเงินเดือน 12000 เราก็เก็บเงินได้ 10000 ต้องขอบคุณเพื่อนมาที่เราไปพักด้วยเดือนหนึ่งไม่คิดค่าเช่าเลย จ่ายเเค่ค่าอาหารค่าไฟ
เเต่พอออกงานมาเราก็เคว้งไม่รู้จะไปไหน
ต้องเล่าก่อนว่าเเม่เคยเลิกกับพ่อไปครั้งหนึ่งเเล้วตอนหนูอยู่มอสาม พอขึ้นมหาลัยปีสองก็กลับมาเเต่งกันใหม่ ที่นี้พ่อก็ด่าหนู ว่าหนูยุเป็นตัวการทำให้เเม่เลิกกับพ่อตอนนั้น ว่าตั้งเเต่หนูเกิดมาก็ทำให้ชีวิตเขามีเเต่เเย่ลง เลยไม่ให้เขาบ้าน ซึ่งบ้านที่อยู่ก็เป็นของญาตินะคะเขาให้อยู่เพราะไปทำงานที่อื่น ครอบครัวหนูไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง
เลยคุยกับยาย ยายเลยบอกมาอยู่กับยายก่อนค่อยๆหางานไป (บ้านก็อยู่ข้างๆกับพ่อนั้นเเหละค่ะ หนูโดนเเกตะโกนด่าทุกเช้าเย็น) เเต่หายังไงก็ไม่ได้งานลองสมัตรต่ำกว่าวุฒิการศึกษาเขาก็ไม่เรียก บ้างที่เรียกไปสัมภาษณ์งานก็ไม่รับ จนเงินหมด ที่นี้จะไปไหนไม่ได้เเล้ว จะเดินทางไปสมัครงานก็ทำไม่ได้เเล้วเพราะไม่มีเงิน ตอนนี้เลยได้เเต่สมัครงานในเว็บไป สมบัติติดตัวก็เหลือเเค่โทรศัพท์เครื่องเดียวนี้ล่ะค่ะ
เเต่สองเดือนที่เเล้วเเม่ตัดสินใจหนีจากพ่อไป เอาจริงๆหนูก็เห็นด้วยกับเเม่เพราะจะได้ไม่ต้องมาทนโดนด่า โดนทำร้ายอีกเเล้ว
แต่ปัญหาคือพ่อแอบเอาที่ดินที่เป็นชื่อเเม่ไปจำเอาเงินมาใช้เล่นเเสนหนึ่ง หมดไปกับเหล้ากับการพนัน
ที่ที่เหลือกก็เอาไปกู้เงินธกส. กับสหกรณ์มา เเน่นอนว่าเอาไปใช้เล่นหมด คือที่ดินเป็นของเเม่ที่ได้มาจากยายนะคะชื่อเเม่หมด
เหลือที่ดินเเปลงเดียวจำไม่ได้เพราะเป็นที่ สปก. เเต่เเกก็ไม่ยอมให้เเม่ใช้ทำกินอะไรค่ะ บอกเเต่ว่าให้แกตายก่อน เเม่ก็ไม่สู้หนีไปทำงานที่อื่นเเทน
ทุกวันนี้มีเเค่เรา ตายาย ที่อยู่บ้านข้างโดนด่าโดนขู่ฆ่าประจำเช้าเย็น
เคยไปเเจ้งผู้ใหญ่บ้าน หรือกำนันอะไรเเล้วเขาก็ไม่ช่วย คือพ่อเราเวลาอยู่นอกบ้านจะทำดตัวอ่อนเรียกคนนั้น คนนี้ ลูกพี่ บอกว่าตัวเองทำงานหาเลี้ยงลูกกลี้ยงครอบครัวตลอด ซึ่งจริงๆมันไม่ใช่ เเต่ชาวบ้านเขาคงเชื่อกันไปเเล้ว ไม่รู้เลยเวลาพ่อเข้าบ้านก็ด่าคนที่พ่อพึ่งเรียกว่าลูกพี่ เป้นคนกระจอก ไม่เท่าขี้ตื้นพ่อ เพราะแกนั้นระดับประเทศ
เเต่ก็ตอนนั้นยังพอถูไถไปได้ค่ะ หนูมีตากับยาย เเม่ที่หนีไปก็โทรมาหาหนูกับน้องตลอด เลยยังพอท้อยังฮึดสู้ได้อยู่ คุยปรึกษากับน้าชายเเกก็เเนะนำว่าไหนๆก็ไหนเเล้วลองสอบราชการดูมั้ยช่วยนี้ก็ทุ่มอ่านหนังสือที่เดียวไปก่อน วันสอบถึงน้าเเกไม่ค่อยมีเงินเเต่ก็จะช่วยออกค่ารถกับค่าที่พักให้ หนูก็เออว่ะลองดูเเต่ก้ยังหางานควบคู่ไปด้วยนะคะ
เเต่เมื่อวาน มีโทรศัพท์จากธนาคาราว่าน้าสาวเราค้างค่างวดรถ 16000 บาทให้จ่ายไม่งั้นเขาจะมายึดบ้านตากับยาย เพราะตาเป้นคนไปค่ำประกันให้น้าฃ
เเน่นอนล่ะค่ะว่าหาไม่ทันวันนั้นตากับยายก็ไปจำวัดด้วย โทรหาน้าก็โทรไม่ติด
ตอนนี้มืดมาก ยายก็ร้องไห้ตลอด หนูก็เเอบร้องเพราะไม่รู้จะช่วยยังไง
ถ้าเขายึดบ้านไปจริงจะทำไงกัน ตายายก็เเก่มากๆเเล้ว ถ้าหนูมีงานทำคงพอจะหาทางช่วยอะไรได้ เเต่หนูมันโง่เอง ตอนนี้คิดไปถึงว่าถ้าหนูตายไปเเม้จะไม่มากเเต่คงได้เงินซาปณกิจมาพอให้ตายายใช้หนี้ไปได้ ฮ่าๆๆๆ คิดไปถึงขนาดนั้น
ที่เล่ามาก็ไม่อะไรมากค่ะหนูเเค่อยากหาที่ระบายเฉยๆ
เออ อีกอย่างมีใครพอจะทราบไหมค่ะว่าเราสามารถไปจ่ายเงินธนาคารที่ว่ามาภายในเดือนนี้ได้จะได้มั้ย
สุดท้ายนี้ก็ต้องขอโทษทุกคนมากๆค่ะ กระทู้อาจรกบอร์ด หรือหนูอาจพิมพ์ผิด พิมพ์งงๆไปต้องขอโทษอีกครั้งค่ะ ขอบคุณค่ะ