เริ่มเรื่องตอนนี้อยู่ในช่วงการฝึกงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งการฝึกงานต้องมีพี่เลี้ยงที่คอยดูแล นศ.ฝึกงานช่วงฝึกแต่ทีนี้เรามีความรู้สึกว่า พี่เค้าไม่ได้ดูแลเราดีขนาดนั้น อย่างเช่นเรื่องการมอบหมายงานให้ทำพี่เค้าดูจัดสรรเวลาการมอบหมายไม่ดี งานที่ต้องใช้เวลาทดลองนานกับให้ไว้ทีหลังค่อยทำและพอสุดท้ายเราก็เกือบทำงานนั้นไม่ทันเพราะพี่มัวแต่เอางานอื่นๆมายัดให้ทำก่อน ทีนี้เรื่องที่ทำให้เรารู้สึกคิดมาก คือ เพื่อนๆที่มาฝึกด้วยกันถามคำถามเราขึ้นมา คือเพื่อนๆจะซื้อของฝากพี่ๆที่บริษัท ก่อนฝึกเสร็จ เพื่อเป็นการลาและขอบคุณ และก็มาถามเราว่า แกไม่ซื้ออะไรให้พี่เลยหรออย่างพวกเค้าซื้อนะ แกจะไม่มีไรให้พี่เลยหรอ ซึ่งในใจเราคิดเรียบเรียงมาตลอดตั้งแต่ฝึกงานมา พี่ที่ดูเเลเราอะ ไม่เคยชวนเลยด้วยซ้ำว่า ไปกินข้าวด้วยกันมั๊ย พี่ๆเค้าไปก็ไปกันแต่พวกเค้า ไปเที่ยวไหนๆมาก็ไม่เคยชวนให้ไปด้วยทั้งๆที่เราก็รู้ว่าพี่เค้าไปไหนกัน และไปเที่ยวมาตัวพี่เองก้ไม่เคยซื้ออะไรกลับมาฝากเราเลยเหมือนกัน ทั้งที่ บ.อื่นๆเราถามเพื่อนคือพี่ที่ดูแลเพื่อนไปอังกฤษมายังซื้อชอคโกแลตมาฝาก ไปเที่ยว ตจว.ก็ชวนไปถึงไม่ชวนก็มีไรกลับมาฝากน้องๆนศ.ที่ฝึก ไม่ใช่เราอยากเอามาเทียบนะเราเข้าใจคือความพร้อมด้านการเงินอาจต่างกัน แต่ไม่ใช่ไรเมื่อเรามาคิดดูทั้งหมด พี่ๆเค้าก็ไม่เคยซื้อไรให้เราอีกอย่างพี่ๆเค้าก็โตพอมีเงินเดือนประจำแล้วพี่อยากได้ไรก็ซื้อเองได้แต่เราทำอะไรยังต้องขอเงินพ่อแม่อยู่เลยเราเลยคิดว่ามันไม่เห็นจำเป็นต้องซื้อให้เลย แต่เพื่อนๆก็มองเราด้วยสายตาแบบเหยียดนิดๆว่า ทำไมไม่ซื้อแค่ของฝากพี่ๆเอง มันเลยทำให้เราคิดมากว่า พอถึงวันที่เพื่อนๆเอาของไปให้พี่ๆ ที่บริษัท อะ เราควรทำตัวอย่างไรควรไปด้วยมั๊ย คิดว่าเพื่อนคงให้พี่ๆวันฝึกเสร็จเลย เราควรไปด้วยไหมหรือปล่อยให้เขาไปกันเพราะเราไม่มีอะไรให้เลย มีแค่ตัวกับใจ เราเลยอยากมาขอคำแนะนำเพื่อนๆผ่านกระทู้นี้ว่าเราควรทำตัวอย่างไรในวันนั้น ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านและรบกวนแนะนำทีค่ะ รู้สึกคิดมาก