ขอความคิดเห็นนะค่ะ
คือเราคุยกับพี่คนนึง เขามีแฟนแล้วแต่ตอนแรกเราแค่แบบคุยงานเชยๆพอคุยถูกคอก็เริ่มไม่ใช่งานแล้วพอได้ทำงานร่วมกันสนิทกันมากขึ้น เราเริ่มคุยกันทุกคืน พอคนในที่ทำงานเริ่มรู้สึกเหมือนว่าเรากับพี่เขาชอบกันทุกคนก็กันท่าไม่ให้ได้ใกล้กัน เราเลยถอดใจไปบอกพีเขาไปว่าหนูว่าจะไม่คุยกับพี่แล้วอ่ะไม่อยากมีปัญหา พี่เขายื้อไว้อ่ะ แบบบอกว่าความรู้สึกอย่าให้คนอื่นมากำหนดเรา จากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆแต่เขาทำงานแล้วก็ให้ใครรู้ไม่ได้ เราก็จะคุยกันทุก3ทุ่มตลอดมา สัก3เดือนก็เริ่มไวขึ้นเขาบอกเราตลอดว่าไปไหนทำอะไร โทรมาไวขึ้น เราก็รู้สึกผิดน้ะค่ะที่แอบคุยแบบนี้เพราะถ้าคิดว่าเป็นแฟนเขาคงเสียใจมากถ้ารู้ เราเลยบอกพี่เขาไปว่าดูแลแฟนพี่ดีๆ เวลาทะเลาะกันเราก็ให้เขาไปปรับความเข้าใจกันไม่มีเจตนามาแย่งจิงๆจากใจจิงเลยเวลาเขามีปัญหาเราก็ช่วยตลอด คือชอบเขามากจิงๆแต่ไม่คิดจะแย่งหรือเอามาเวลาทะเลาะกันก็ถามตลอดว่าเป็นเพราะหนูรึเปล่าถ้าเป็นหนูจะออกไปทันที พอเขาทะเลาะกันมากขึ้นปัญหาต่างๆแล้วแฟนเขาคิดว่าพี่คุยกับเราเพราะว่าพี่เขาค้นหาเราในเฟสบ่อยๆ เลยสงสัยแล้วทะเลาะเลิกกัน คือเราเป็นต้นเหตุ เสียใจมากจิงๆนะเราไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ คือการที่เขาเลิกกันไม่อยากให้เป็นเพราะเรา จากนั้นแฟนเขาก็มาแขวะมาว่าว่าเป็นเราใช่ไหมไรงี้ พี่เขาบอกว่าๆม่ให้บอกๆม่อยากให้เราโดนทำร้ายหรือว่าเขามาว่าประจานอะไร เพราะพีเขาเป็นคนผิดเอง ตอนนี้คบกันอยู่จะ1ปีแล้ว แต่เปิดเผยอะไรไม่ได้เลย เราอยากได้คำแนะนำเรารักเขามากจิงๆค่ะ คนที่เข้าใจช่วยแนะนำหน่อยนะค่ะว่าควรทำยังพี่เขาก็เลือกเราเขาก็บอกว่ารักเรามากด้วย