ก็เหมือนกับว่า ทำไมทีมสโมสรฟุตบอลจากในยุโรป ไม่เคยเห็นใครสนใจบินมาดูฝีเท้านักเตะไทยที่เล่นในไทยลีกซักทีนั่นแหละครับ ถ้านักเตะไทยอยากไปเล่นในยุโรปก็ต้องหาทางไปคัดตัวกันถึงที่เป็นส่วนใหญ่

ชื่อเสียงและผลงานของทีมชาติเป็นองค์ประกอบอย่างหนึ่งในการพิจารณาการหาซื้อผู้เล่น ถ้าทีมชาติประสบความสำเร็จในเวทีระดับโลก พวกสโมสรก็จะมีความมั่นใจในระดับหนึ่งว่า นักกีฬาของประเทศนี้ต้องมีความสามารถพอสมควร ไม่งั้นคงเล่นลีกในประเทศตัวเองไม่ได้

แต่ตรงข้ามถ้าเป็นประเทศที่โนเนมไม่มีชื่อเสียงในด้านกีฬานั้นมาก่อนเลย พวกสโมสรเขาก็ไม่รู้หรือไม่มั่นใจหรอกว่า นักกีฬาจากลีกประเทศนี้ดีพอที่จะเล่นในบ้านเขาได้หรือเปล่า

อย่างไทย ญี่ปุ่นรู้ดีอยู่แล้วว่า ประเทศไทยมีทีมวอลเลย์บอลหญิงที่เก่งระดับสู้กับญี่ปุ่นได้สบาย ๆ ดังนั้นถ้าเห็นคนไหนติดทีมชาติ หรือแม้แต่ฟอร์มดีในลีกได้ ก็น่าจะมั่นใจได้ว่าคนนี้น่าจะพอเล่นในญี่ปุ่นได้

แต่ประเทศอื่นที่ไม่มีชื่อเสียงไม่มีผลงานด้านวอลเลย์บอลหญิงระดับโลกให้เห็น ทีมญี่ปุ่นก็คงไม่แน่ใจหรอกว่า คนนี้ดีแค่ไหน พอจะเล่นในญี่ปุ่นได้ไหวไหม ก็ต้องลองทดสอบกันดูก่อน