หนูพึ่งเรียนจบ เมื่อ พ.ค. 61 ปี 60    วุฒิปริญญาตรี คณะรัฐศาสตร์ ด้วยอายุ 20 ปี
หลังจากนั้นได้มีโอกาสเข้าสู่วงการฝ่ายทรัพยากรณ์มนุษย์ ในตำแหน่ง หัวหน้าแผนกบุคคลค่ะ  
ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมให้เด็กจบใหม่อย่างหนูเป็นถึงหัวหน้าแผนกนะคะ  (เพราะทั้งแผนก มีหนูน้อยคนนี้คนเดียวค่ะ)    
ขณะนั้น มีHR คนเดียวเมื่อเปรียบเทียบกับ พนักงานในโรงงาน 200 คน
  
หนูเริ่มต้นจาก 0 เรียนรู้ทุกอย่าง ในตอนนั้น หนูยอมอดหลับอดนอน อดทนสู้งานสารพัด จนตอนนี้ผ่านไปปี กว่าๆเกือบ 2 ปีแล้ว
สำหรับเวลาที่ผ่านไป หนูทำเองแทบทุกอย่าง ในระบบ ทั้ง HRM HRD เงินเดือน สรรหาตามแผน KPI  แรงงานสัมพันธ์ สหภาพเเรงงาน
ฝึกอบรมขึ้นตรงกับกรมพัฒนาฝีมือแรงงาน   จัดอบรม ท่องเที่ยว
รับรองลูกค้า หรือ Suppaier ต่างชาติ(หนูถนัดภาษาอังกฤษ และสื่อสารได้ดีกว่าหลายๆท่านในบริษัทฯ หน้าที่นี้เลยตกมาที่หนูเพิ่มอีก)  
ตรวจตรา รปภ. แม่บ้าน ล็อกเกอร์พนักงาน รถรับส่ง ระบบISO ออดิส อีกสารพัด    

ในตอนนี้หนูพูดเลยว่า หนูสามารถทำได้ทุกอย่างจริงๆ ความฝันของหนู อยากเป็น Drictor HR  ซึ่งมันดูไกลนะ

เกริ่นมาซะเยอะเลย หลายๆท่านอาจจะ เบื่อ หนูเลยอยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ หลายๆท่านที่เป็นฝ่ายบุคคล
เหนื่อยแบบหนูไหมคะ ทำทุกอย่างแบบนี้ไหม  หนูก็สนุกกับงานที่ทำนะคะ 2 ปีที่ผ่านมา เต็มใจทำมาตลอด
ด้วยว่าอาจเป็นเพราะนี่คืองานท่หนูรักและชอบมันรึป่าวไม่แน่ใจ  แต่พอมานั่งนึกดู หนูได้เงินเดือน หมื่นกว่าๆเองค่ะ
ซึ่งเผลอไปเปรียบเทียบกับหลายๆคนที่เจอกันตอนจัดหาแรงงานแล้วมันนอยด์ ไปเลย คือเค้าทำไม่กี่อย่าง
แต่ว่า เงินเดือนนี่สูงมากๆ  นึกแล้วก็อดน้อยใจไม่ได้  


อย่าเปิดประเด็นดราม่าเลยนะคะ (เปรียบเหมือนหนูเองก็มนุษย์เงินเดือนคนนึงเหมือนกันค่ะ)  
ใครที่เป็นฝ่ายบุคคล เป็น HR มาเเชร์ความรู้สึกกันในกระทูนี้ได้นะคะ ไม่ปิดกั้น  
หนูก็อยากรู้เหมือนกันว่าฝ่ายบุคคลที่อื่น มีลักษระการทำงานแบบหนูไหม ทำคนเดียวทั้งบริษัทหรือเปล่า