ชื่อญี่ปุ่น Tsuujou Kougeki ga Zentai Kougeki de Ni-kai Kougeki no Okaa-san wa Suki desu ka?
ไทย 2 เล่ม (ยังไม่จบ)
ญี่ปุ่น 6 เล่ม (ยังไม่จบ)
ลิขสิทธิ์ในไทย phoenix next

มันเป็นเรื่องที่ทำใจได้ยาก ที่คนสายมังงะอย่างผมจะมาอ่านนิยาย ตอนแรกไม่คิดจะซื้อนิยายหรอก แต่มังงะหลายเรื่องจบได้แบบน่าเกลียดมาก คือให้ไปอ่านนิยายต่อเอง ยกตัวอย่างมังงะเรื่อง พระเอกตัวจุ้นวุ่นโลกแตก ที่ผมอุตส่าห์ซื้อมังงะมา 5 เล่ม แต่กลับทรยศผมโดยการไล่ไปอ่านนิยายต่อ ผมเจอแบบนี้มาหลายเรื่อง จนผมโมโหมาก ในเมื่ออยากให้อ่านแบบนิยายมากใช่ไหม งั้นก็อย่าหวังจะได้เงินผมในแบบมังงะอีกเลย ผมจะย้ายไปสายนิยาย

พูดง่ายแต่ทำยาก ผมซื้อนิยายอยู่เรื่อย ๆ เมื่อไปห้าง แต่ไม่มีความอยากอ่านเสียที ผมดองนิยายหลายเล่มเป็นเดือน ๆ ในตู้หนังสือ เพราะด้วยความเป็นคนไม่ชอบอ่านหนังสือตัวอักษร ทำให้ไม่อยากหยิบมาอ่าน อีกทั้งอ่านมังงะติดต่อกันเป็นปี ๆ ทำให้ทำใจอ่านสิ่งอื่นที่ไม่มีรูปภาพยากมาก

จนในที่สุด สกิลความงกของผมก็ทำงาน เมื่อเห็นหนังสือนิยายที่ดองเอากว่าสิบกว่าเล่มในตู้หนังสือทุกวัน ๆ ทำให้นึกเสียดายเงิน และเล่มแรกที่ผมหยิบมาอ่านคือเรื่องนี้ ที่เลือกหยิบก็เพราะว่า เป็นเรื่องที่ชอบตั้งแต่อ่านมังงะมาแล้ว ด้วยเนื้อหาที่แหวกแนว ให้คุณแม่มาเป็นตัวเอก เท่าที่อ่านมาแทบไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ผมจึงเลือกเรื่องนี้มาอ่านด้วยเหตุผลข้างต้น

เมื่ออ่านไปซักพักรู้สึกปวดหัว เพราะต้องใช้จินตนาการมากเป็นพิเศษ เมื่อเครื่องหมายคำพูดติด ๆ กัน ทำให้บางที่ก็สับสนว่าใครเป็นคนพูด เพราะมันก็ไม่ได้อธิบายไปทุกอันว่าใครพูดบ้าง ถ้าพูดกันสองคนก็พอนึกภาพได้ แต่เมื่อพูดกัน 4 คนแบบเรื่องนี้ที่อยู่กันเป็นปาร์ตี้ ทำให้สับสนอยู่พอสมควร เพราะ มาซาโตะ กับ ไวส์ มีนิสัยโผงผาง ปากจัดคล้าย ๆ กัน ถ้าไม่ได้พูดกันเองก็แทบดูไม่ออก นับว่าเรื่องนี้โหดพอดูสำหรับนักอ่านนิยายเวล 1 แบบผม

มาที่เนื้อเรื่อง บท 1 บท 2 จัดว่าดีมาก ทำให้เห็นแง่มุมของคุณแม่ที่รักลูกมาก และมาซาโตะที่หัวรั้นกับแม่ จนทำให้แม่ร้องไห้ ทำให้เห็นพัฒนาการของตัวละครนี้ ที่ตอนแรกมีแต่อีโม อารมณ์ฉุนเฉียนตลอดเวลา เริ่มมากลับตัวกลับใจ และตอนเลือกคนเข้าทีมที่นี่ฮามากเลย อยากเห็นตอนวาดคนที่ตกสัมภาษณ์จริง ๆ จะฮาขนาดไหนเนี่ย ผมเข้านอนในการอ่านวันแรกด้วยตอนจบบทที่ 2 เพราะปวดหัวกับการปรับตัวอ่านนิยายทำให้เลิกอ่านเร็ว

เริ่มวันที่ 2 ในการอ่านนิยายนี้ที่บท 3 ผมเปิดนิยายขึ้นมาด้วยความหวังที่จะได้รับความรู้สึกดีแบบสองบทแรก แต่ผมคิดผิดเมื่อเปิดก็เจอ นังไวล์ สาวจอมเวทย์ขี้วีนก็ทำสิ่งที่ผมไม่คาดคิด คือนางฆ่าพระเอกของเรื่องทิ้ง ทำให้ผมช็อคมาก ถึงแม้นางจะร่ายเวทย์คืนชีพให้ก็เถอะ และอ้างว่าที่ทำไป เพราะไม่อยากให้พระเอกนอนห้องเดียว ก็เลยฆ่าซะ ผมงงมากที่สามารถฆ่าแกงกันได้ง่ายถึงเพียงนี้เชียวหรือ ผมเริ่มรู้สึกแย่กับเรื่องนี้ทันที ผมอยากเห็นบทลงโทษที่นางทำ แต่นิยายกลับบอกว่าปาร์ตี้เดียวกัน ฆ่ากันเองไม่ผิดกฎ ผมงงจริง ๆ ไม่รู้คนเขียนนึกแถอะไร แต่ถ้าผมเป็นพระเอกก็คงไม่อยากอยู่กับคนที่พึ่งฆ่าตัวเองแน่ ๆ ถึงจะคืนชีพให้แล้ว แต่มันก็น่ากลัวอยู่ดี ผมจึงตัดสินใจจะดรอปเรื่องนี้ลง เพราะมันไม่ค่อยสมเหตุสมผลที่ตั้งกฎอะไรแบบนี้ขึ้นมา แต่คิดไปคิดมา เราควรให้โอกาสคนซะหน่อย เหลืออีก 2 บท ไหน ๆ ก็ซื้อมาแล้วอ่านให้จบเลยก็แล้วกัน

เมื่ออ่านบท 4 กับ 5 ต่อไป ทำให้ได้ความกระจ่างว่า การฆ่าในเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย อำมหิตแบบโลกจริง นิยายเรื่องนี้มันดูคล้ายแนวต่างโลกมาก แต่ความจริงแล้วมันเป็นเกมออนไลน์ ที่ตายแล้วฟื้นได้ไม่โหดแบบ sao ดังนั้น ไวล์ ไม่ได้มีจิตใจโหดร้ายป่าเถื่อนอะไร เหมือนกับการฆ่าคนในเกมนั่นแหละ เท่ากับว่าผมคิดถูกจริง ๆ ที่ยังคงอ่านเรื่องนี้ต่อไป และการจบเล่มก็ทำออกมาได้ดีไม่ค้างคา ตอนที่แม่ของไวล์หนีไปได้ ผมเริ่มเซ็งเล็กน้อย นึกว่านางจะเป็นบอสที่จะโผล่มาเห็นในอีกหลาย ๆ เล่ม แต่ที่ไหนได้ ทุกคนในปาร์ตี้ก็ช่วยกันจัดการให้จบในเล่มนี้อย่างมิตรภาพ

สรุปแล้วก็นับว่าสนุก ทำให้คนพึ่งเริ่มอ่านนิยายแบบผมอ่านได้จบในสองวันก็นับว่าสุดยอด การแปลมีมึน ๆ ในบางประโยค แต่เป็นจุดเล็กน้อย โดยรวมแล้วพอเข้าใจ แต่ควรปรับปรุงด้วยนะ มีฝ่ายพิสูจน์อักษรป่าว เนื้อเรื่องก็ตามที่รีวิวไป ทำให้ช็อคเล็กน้อย แต่เมื่อฝืนอ่านก็จบได้ดี รออ่านเล่ม 2 ต่อไปครับ