ฮือร้องไห้คนเดียวบ่อยๆค่ะตอนอยู่คนเดียว อยู่กับเพื่อนเป็นคนสดใสค่ะตลกๆ อยู่กับพ่อแม่น้องพี่ก็สดใสเหมือนกันค่ะ แต่พออยู่คนเดียวกับร้องไห้รู้สึกอึดอัดในใจมันบีบๆจนต้องร้องออกมาบอกตัวเองว่าให้สู้ๆแต่ก็ไม่รู้ว่าสู้กับอะไรค่ะไม่รู้ว่าต้องสู้ไปอีกเท่าไหร่ต้องสู้แค่ไหน รู้สึกทรมานต้องถอนหายใจดังๆ เคยคิดว่าช่วงเป็นแรกๆมันเจ็บมากอยากตายๆไปแต่มันตายไม่ได้ค่ะไหนยังมีคนที่รักเราแล้วเราก็รักแค่คิดว่าต้องอยู่ดูแลเค้าให้ดีที่สุด ปกติจะเป็นคนที่มีคนอื่นมาปรึกษาค่ะ แต่เราเป็นคนชอบเก็บปัญหาไว้คนเดียวคิดว่าเราแก้ได้ เรื่องนี้ก็เหมือนกันค่ะรู้สึกว่าไม่อยากบอกใครรู้สึกว่ารู้คนเดียวดีกว่า อยากพบหมอเหมือนกันค่ะแต่อายุยังไม่ถึงวัยที่สามารถพบหมอเองได้ แต่ไม่อยากบอกผปคเหมือนกันค่ะกลัวเค้าไม่สบายใจ แต่มันเจ็บจนรู้สึกว่ามันชินไม่ได้มันทรมานมากๆค่ะ