เรามีเพื่อนที่มหาลัยอยู่คนนึงค่ะก็สนิทในระดับนึงแต่ไม่ใช่เพื่อนในกลุ่ม พอเรียนจบต่างคนต่างทำงาน เราได้ทำงานเป็นลูกจ้างที่ราชการแห่งหนึ่งส่วนเพื่อนเป็นแคชเชียร์อยู่ร้านfastfood แห่งหนึ่งได้รายได้เป็นรายวัน ตลอดเวลาตั้งแต่เรียนจบจนถึงตอนนี้ก็เป็นเวลา 2 ปี เพื่อนคนนี้ก็ทำงานที่ร้าน fastfood แล้วเขาก็ปรึกษาเราตลอดว่าอยากได้งานที่ดีๆทำเป็นหลักเป็นฐาน ที่นี้เราก็ช่วยเพื่อนหางานมาตลอดจนถึงวันนึงมีตำแหน่งว่างตรงที่ที่เราทำงาน เราก็เลยชวนเพื่อนมาสมัคร คิดอย่างเดียวคืออยากช่วยเพื่อน สรุปเพื่อนก็ได้ทำงานกับเรา จนมาในวันนึง มีราชการแห่งนึงเปิดสอบบรรจุ ซึ่งเป็นที่ที่เรา 2 คนอยากทำมาก เรา 2 คนเลยลงสมัคร ซึ่ง มันรับแค่ 1 คนเท่านั้น โดยส่วนตัวเรามีแนวข้อสอบของที่หน่วยงานแห่งนี้เยอะเพราะมีคนให้เรามา เราก็เลยถ่ายเอกสารให้เพื่อนเราด้วย แต่ระหว่างที่รอวันจะสอบเราแอบมองเวลาเพื่อนนั่งที่โต๊ะทำงานเห็นเขามีเขาสอบหรือเนื้อหาอื่นๆซึ่งเขาก็คงหามาเองแต่เขาก็ไม่ให้เราน่ะ แล้วเขาก็ไม่เคยที่จะถามเราว่าเอาไม๊ คือเราก็ทำเป็นไม่เห็นหรอกว่าเขามีแนวอันอื่นๆด้วยเราอยากรู้ว่าเขาจะให้เราไม๊สรุปเขาก็ไม่ให้ จนถึงวันประกาศผลสอบ เพื่อนสอบติดเราสอบไม่ติด ความรู้สึกที่มีคือ เฟล !!  ที่เราช่วยเหลือเพื่อนคนนี้มาตลอด มีแนวข้อสอบหรือมีที่ไหนเปิดสอบเราก็บอกเพื่อนชวนเพื่อนคนนี้เสมอ แต่ผลที่เราได้รับคือ การที่เพื่อนสอบติดแต่เราสอบไม่ติด ถามว่าโกรธเพื่อนไม๊มันก็โกรธไม่ได้หรอกเพราะเขาไม่ได้ทำไรผิด แต่ถามว่ายินดีกับเพื่อนไม๊ ก็ยอมรับว่าไม่ อยากทราบว่าถ้าเป็นเพื่อนๆที่ได้มาอ่านบทความนี้ถ้าเป็นเราควรทำอย่างไรและรู้สึกอย่างไร และผิดไม๊ที่เราจะรู้สึกเฟลและไม่ยินดีหรือดีใจกับเพื่อน