สวัสดีค่ะเรามีความสงสัยเรื่องอาการที่เราเป็นอยู่ค่ะว่ามันเชิงโรคซึมเศร้ามั้ย

เรายังเรียนอยู่ค่ะ  พอไปโรงเรียนเราก็ทำตัวปกติพยายามยิ้มเล่นกับเพื่อนๆนะคะ แต่พอกลับบ้านมาหรือก่อนนอน  เราจะมีความรู้สึกเศร้าดิ่งและจะคิดเรื่องแย่ๆไม่ดีๆต่างๆมากมาย. บางครั้งก็ร้องให้หนัก  และรู้สึกเหมือนหัวใจแตกเป็นเสี่ยงๆ  เราเคยคิดว่า ถ้าไม่มีเราอยู่บนโลกทุกอยางคงดี  บางครั้งก็ร้อลให้ออกมาทั้งๆที่ไม่รู้สาเหตุ. รู้สึกอยากอยู่คนเดียว  รู้สึกท้อกับทุกเรื่อง. รู้สึกชีวิตหมองหม่น
    
ส่วนตัวเราคิดว่าเรามีปัญหาทางด้านครอบครัวค่ะ  เรารู้สึกว่าไม่สามารถปรึกษาใครได้
มีครั้งนึงเราเคยพูดกับตายายตอนนั้นเราร้องให้หนักมาก  จนมีอาการหายใจลำบากสะอื้นแรงๆเราจึงค้นหาในกูเกิ้ลผลคือเราเป็นหอบอารมณ์  เพราะตอนนั้นเราตั้งใจจะเปิดใจคุยกับตายายแต่ก็ไม่สำเร็จ  ทุกอย่างแย่เหมือนเดิม    แต่เราก็พยายามทำตัวให้เป็นปกติ
เราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมไม่กล้าพูด
กลับรู้สึกดีด้วยซ้ำที่ไม่พูดออกไป

  

คำถามคือ

-เราเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าจริงมั้ย
-ถ้าเป็นเราควรทำอย่างไรต่อดีคะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ