ผมเห็นแล้วเหนื่อยใจกับระบบการศึกษาไทย แม่พิมพ์ พ่อพิมพ์ เบี้ยวๆบูดๆแบบนี้จะสอนเด็กดีได้ยังไงกัน เวลาไปกู้ยืมคุณก็ต้องเข้าใจทุกอย่างก่อนจะทำการกู้ยืมแล้ว มาถึงตอนนี้รวมหัวกันจะเบี้ยวหนี้ อาศัยกฏหมู่เหนือกฏหมาย ถ้าครูกลุ่มนี้ทำได้ เดี๋ยวข้าราชการประเภทอื่นๆก็ทำบ้าง ไปทำให้หนี้สินท่วมหัวแบบนี้ ไม่มีใครไปบังคับเลยนะครับ มีแต่ทำตัวเองล้วนๆ เพื่อนผมเป็นครูสอนหนังสืออยู่ต่างจังหวัด กินอยู่ตามมีตามได้ อาศัยปลูกผักช่วยค่าใช้จ่ายรายเดือนไปด้วย ผมก็เห็นมันมีความสุขดี ไม่เคยคิดจะกลับเข้ากรุงเทพฯอีกเลย

มีครูบางจำพวกที่อาศัยการกู้พวกนี้มาทำกำไรต่ออีกที ทั้งที่บางทีไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องไปกู้ แต่กลัวเสียสิทธิ ก็เลยกู้มาปล่อยต่อ ครูหลายๆคนจึงเป็นเจ้าพ่อเจ้าแม่เงินกู้ และเหมือนจะเป็นผู้มีอิทธิพลในเขตที่ตัวเองอยู่ด้วย

คนที่ไปลงปฏิญญา มหาสารคาม หนะ มีชื่ออยู่แล้วใช่ปะครับ เอามาครับ ไม่ต้องไปแกล้งครับ ดีครับลงชื่อไว้ จะได้รู้ว่าใครเป็นหนี้เท่าไหร่ เอาเข้าระบบให้หมด เมื่อถึงเวลาก็ดำเนินการตามกฏหมายไปครับ และถ้าถึงขั้นต้องฟ้องเป็นบุคคลล้มละลาย ก็ฟ้องไปครับ เพราะตำแหน่งหน้าที่ราชการก็จะหลุดไปด้วย ต้องทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ไม่ต้องทำอะไรอื่น นอกจากทำตามกฏหมายและความถูกต้อง ถ้าครูทำได้อีกหน่อย นักเรียน นักศึกษามาเบี้ยวหนี้ กยศ. ก็อ้างได้ว่าครูยังทำเลย ทีนี้ไม่ต้องมีใครสอนใครแล้วหละครับ ชั่วพอๆกันเลย