วาบหวามใจยิ่งนัก ความรักเอ๋ย
ไม่คาดเลยจะมา ยามหน้าฝน
  อ่อนอกอ่อน ใจกาย คล้ายต้องมนต์
  เกินต้านทนเสน่หา เขามาแรง

     โบราณบอกบุพเพ สันนิวาส
  จะไม่คลาดเพราะบุญทำ และกรรมแต่ง
ฤกษ์ทุกอย่างวางไว้ ไม่เปลี่ยนแปลง
เขาทุ่มสินสอดแพง เป็นค่าตัว

   เขาเทียวไล้เทียวขื่อ ขายหนมจีบ
โคจรมานวดบีบ เหมือนเมียผัว
บึงลึกฝั่ง หยั่งได้ ด้วยสายบัว
ยอมเพราะกลัวหรือเพราะรัก รู้สักวัน

     กามเทพเจ้าเอย เล่นตลก
  เคยดวงตกอับจน คนหยามหยัน
   สามสี่ปีรันทด โดนกดดัน
  รังเกลียดกันปานตุ๊กแก แย้ -กะปอม
  
     ปานขี้ทูตกุฏฐัง ยังกลากเกลื้อน
เรือนร่างเปื้อนเหม็นไป ไม่อยากหอม
แต่ตอนนี้ตั้งกลุ่ม เลยรุมตอม
ข่มให้ยอมอยากเอา เขาบอกดี

    รูปกลับงาม นามกลับเพราะ ดูเหมาะสม
ดูเกลียวกลมผสมไป ไม่บัดสี
ตามยุคเก่าโบราณ โลกล้านปี
หนุ่มจีบมีโควต้า ค่าจับมือ

      วาบหวามใจยิ่งนัก ความรักเอ๋ย
กางมุ้งกวักเข้าเลย อย่างนั้นหรือ
เจอรักจริงหวังแต่ง อย่างร่ำลือ
เพราะนี่คือ ความรัก ...ของนักการ...

               ...........