ใครไม่เคยเป็นโรคนี้คงไม่รู้หรอกว่ามันทรมานมากแค่ไหน ตัวผมคนนึงที่เป็นโรคนี้ตั้งแต่อายุ9ขวบ จนถึงปัจจุบัน แรกๆที่อาการกำเริบ เราไม่คิดเลยว่ามันคือแพนิค แต่ถ้าถามความรู้สึกตอนนั้นนั่นหรอ? บอกเลยว่าทรมานมาก แทบจะพูดได้เต็มปากเลยว่าในตลอดทั้งชีวิต ไม่เคยทรมานเท่านี้มาก่อน ซึ่งตอนเด็ก เราก็ไม่รู้ว่ามันคือโรคอะไร คิดด้วยซ้ำว่าเป็นกรรมของเราหรือเปล่า อาการแบบนี้เราคงเป็นคนเดียวในโลก คิดแม้กระทั่งไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว มีอยู่วันหนึ่ง ผมไปเที่ยวกับครอบครัว แล้วตอนเดินทางกลับบ้านเป็นช่วงกลางคืนดึกๆ แล้วอาการก็กำเริบ ในสมองตอนนั้นคือคิดอย่างเดียวว่าอยากกระโดดออกจากรถ เพราะมันคิดอะไรไม่ออกแล้ว สมองเหมือนมันตันไปหมด ซึ่งต้องบอกก่อนเลยว่าที่ผ่านมาเราไม่เคยบอกคนในครอบครัวให้รับรู้เลยว่าเราเป็นโรคนี้ อาการเป็นแบบนี้
เพราะกลัวว่าเขาจะคิดมาก เลยเก็บตัวเงียบคนเดียว เหมือนเด็กที่เก็บกด และตกกลางคืนจะมีอาการกำเริบที่หนักมาก เพราะเวลาอาการกำเริบตอนกลางคืน เราคิดอย่างเดียวเลยว่าถ้าเรานอนหลับตอนนี้เราคงต้องตายแน่เลยหรืออาการหลับตายนั่นเอง และในหัวตอนนั้นก็ยอมจำนน คือบอกกับตัวเองเลยว่าขอให้พระเจ้าเอาชีวิตข้าตั้งแต่ตอนนี้เลย พรุ่งนี้ขอไม่อยากมองโลกนี้อีกแล้ว เพราะมันทรมานเหลือเกิน ทรมานมากๆ ทรมานจริงๆ เราถึงบอกว่าใครที่ไม่เคยเป็นโรคนี้คงไม่รู้ความเจ็บปวดว่ามันทรมานมากแค่ไหน ผมเป็นโรคนี้ตั้งแต่อายุ9ขวบ จนตอนนี้อายุ21ก็ยังเป็นอยู่ แต่ผมเลือกที่จะหยุดยาโดยขัดจากปากหมอ หมอเคยบอกว่าห้ามหยุดยาเด็ดขาด เพราะอาการจะกำเริบหนักมาก แต่สิ่งที่เราพูดกับหมอกลับไปว่า หมอครับชีวิตนี้ผมทรมานกับโรคนี้มาตั้งแต่เด็กจนถึงตอนนี้ผมก็ยังผ่านมันไปได้ หมอครับผมขอใช้จิตบำบัดละกันครับ ผมขอใช้ศาสนาบำบัดละกันครับ เพราะโรคนี้ต้นเหตุมันเกิดจากความคิดของเรา ฉะนั้นแล้วผมคิดว่าสิ่งที่จะรักษามันได้ดีที่สุดคื9ขวอตัวเราเอง นับจากนั้นผมก็เลยหยุดยามาจนถึงปัจจุบัน ผมใช้จิตบำบัดมาตลอดเวลาที่อาการกำเริบ แต่ต้องยอมรับเลยว่าตั้งแต่ผมใช้จิตบำบัดหรือใช้ศาสนาบำบัด มันทำให้ผมดีขึ้นอย่างมาก เห็นค่าในตัวเราเองว่าตัวเราสำคัญแค่ไหน ต่างจากเมื่อก่อนว่า (กูต้องตายแน่ ทำไมโรคนี้ถึงเกิดกับกู ทำไมไม่เป็นคนอื่น) ผมกล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าไอ้โรคแพนิคโรคนี้สิ่งที่เป็นยารักษามันให้หายได้ก็คือตัวเราเอง จิตของเรา ความคิดของเรา และถ้าจะให้ดีให้ไปพบหมอทางด้านจิตเวชโดยตรง แล้วใช้จิตบำบัดควบคู่กับยาก็จะเป็นผลดีอย่างมาก
ฉะนั้นแล้วเราอยากจะบอกเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนที่ต้องเผชิญกับโรคนี้มาตลอดในชีวิต คุณคงเคยได้ยินหรือค้นหาข้อมูลมาแล้วใช่ไหมว่าโรคนี้มีทางรักษาให้หายขาดหรือไม่ แล้วสิ่งที่พวกคุณได้คำตอบในคำถามนี้ก็คือ " ไม่ทีทางรักษาให้หายขาดได้ " ผมบอกได้เลยว่า พวกคุณคิดผิด เพราะโรคนี้มันมีทางรักษาให้หายขาดได้ ซึ่งถ้าใครบอกว่าโรคนี้ไม่มีทางรักษาให้หายขาดได้ ให้มาโต้ตอบเถียงกับผมได้แล้ว เพราะทำไมรู้ไหมว่าผมถึงกล้าพูดว่าโรคนี้มีทางรักษาให้หายขาดได้ ผมอยากตระโกนดังๆว่า " ก็กูเคยเป็นมาก่อน เป็นมานานมาก แล้วตอนนี้กูก็หายขาดจากโรคนี้แล้ว " นี้แหละครับ ที่ผมออกมาแชร์ประสบการในครั้งนี้ก็เพื่ออยากให้พี่ๆน้องๆุทุกคนที่ต้องเผชิญกับโรคนี้อยู่ว่าอย่าท้อ จงสู้ เพราะมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คุณคิดเลย แค่คุณบำบัดจิตใจและบำบัดโดยการหาหมอจิตแพทย์ คุณก็สามารถที่หายขาดจากโรคนี้ได้ สิ่งที่สำคัญที่ผมอยากบอกเลยก็คือ คุณอย่าท้อ อย่าท้อ และอย่าท้อ เพราะผมเด็กบ้านๆคนนึงเคยทรมานกับโรคนี้มาตั้งแต่9ขวบ แต่ผมก็สามารถผ่านมันไปได้
สุดท้ายนี้ใครที่เป็นโรคนี้อยู่และกังวลหรืออยากทราบว่าผมรักษาอย่างไรให้หายขาดได้ คุณสามารถติดต่อผมได้ทาง
Facebook : แบ ครับ  หรือติดต่อปรึกษาทางเบอร์โทรศัพท์ 061-2088556