ตัวเราเป็นผู้ชาย ส่วนนิสัยผู้หญิงคือเป็นคนห้าวๆนิดนึงดูจากภายนอกนะครับแต่ลึกๆแล้วผมว่าเค้าสร้างกำแพงให้ตัวเองมากกว่า ตอนรู้จักกันตอนแรกดราโกหกดขาว่าเราอายุเท่ากัน ซึ่งที่จริงผมอายุมากกว่าแค่เพียง1ปี ความสัมพันธ์ของเราเป็นไปได้ด้วยดีนะในความคิดผมเธอน่ารักเวลาอยู่ด้วยกันแต่พอผมพาเธอมาอยู่กับเพื่อนผม เธอจะดูห้าวๆ ถามนั้นถามนี่เรื่องผม เธอบอกอยากรู้เรื่องผมให้มากเพราะอยากรู้จักผมให้มากขึ้น มากขึ้น เพราะผมเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดสักเท่าไหร่ สุดท้าย เมากันแล้วเพื่อนผมมันก็เมาจุงพูดเรื่องผมซ่ะหมด ทุกเรื่องเธอไม่โกรธไม่ว่า แต่มีเรื่องที่เธอดูเหมือนรับไม่ได้คือเรื่องอายุที่ผมโกหก เธอร้องไห้ ฟูมฟายมากบอกผมอย่ามายุ้งกับเค้า ให้ออกไปก่อน แต่ผมก็อยู่ข้างๆเธอนะ จากที่ผมดูในเฟสของเธอ เธอเป็นคนที่ผิดหวังกับความรักมามากมั้ง และคงเกียจการโกหกที่สุด
ผมเสียใจนะที่ผมโกหกเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเลย รู้สึกผิดมาก ผมจะทำยังไงให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม เพราะตอนนี้เธอดูเฉยชากับผมมากเลย ถามคำตอบคำนานๆทีตอบ ผมควรจากไปแบบเงียบๆดีไหม แต่ในใจก็หวังให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมมากๆ แต่เธอคงไม่ไว้ใจผมอีกแล้ว
ง้อคนที่ไม่ใช่แฟนกัน เพราะเราทำผิดต่อเขา
ผมเสียใจนะที่ผมโกหกเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเลย รู้สึกผิดมาก ผมจะทำยังไงให้เธอกลับมาเป็นเหมือนเดิม เพราะตอนนี้เธอดูเฉยชากับผมมากเลย ถามคำตอบคำนานๆทีตอบ ผมควรจากไปแบบเงียบๆดีไหม แต่ในใจก็หวังให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมมากๆ แต่เธอคงไม่ไว้ใจผมอีกแล้ว