ภาพฝรั่งเศษยุคเดียวกัน มีการบุกวังจากชาวบ้านเหมือนกัน
เจ้าชายที่ตัดสินทุกอย่างจากความงดงามภายนอก---- กษัตริย์ที่เลือกตัดสิน สนใจผู้คนจากฐานนันดรภายนอก ไม่สนความรู้ความสามารถ ความดีภายใน
จากระบบที่ตนคุ้นเคย พระเจ้าหลุยส์ที่สิบหก ที่แก้ปัญหาความอดอยากในวังด้วยการขึ้นภาษีจากชนชั้นล่างเท่านั้น
ความศรัทธาของประชาชน ทำให้ลืมเลือนไปถึงความศักดิ์สิทธิ์ ที่คุ้นเคยของระบบกษัตริย์

แม่มดที่สาป คืออำนาจที่ดูแคลน คืออำนาจแห่งความรอบรู้ ที่เมื่อไหร่ผู้คนมีความรอบรู้ และเข้าใจระบบ ระบอบกษัตริย์จะไม่สำคัญคนผู้คนลืม

แต่ที่ต่างคือ ของจริงโดนตัดหัว ในนิทาน คือให้โอกาสแก้ตัวได้ เป็นกษัตริย์ที่ดีได้ ถ้ามีจิตใจที่ดีมองเห็นความรัก(เข้าใจประชาที่แท้จริง) ต่อไป
กัสตองคือตัวแทนพวกล้มเจ้า ที่ก้าวร้าว

ตอนที่อสูรบาดเจ็บเพื่อเบล และเบลช่วยคืนให้เห็นใจกัน คือสถานะที่เจ้ากับประชาชนเข้าใจกัน (ในฝรั่งเสษสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่16 พระองค์ ทำตัวให้ประชาชนผิดหวังครั้งรุนแรงหลายรอบจริงๆก่อนจะโดนประหาร)

ในเวอร์ชั่นหนังมีตอนที่ลูกน้องอสูรบอกว่า แต่เดิมทีอสูรไม่ได้ใจร้ายแบบนี้ แต่เพราะพ่ออสูรสอนให้เป็นแบบนั้น พื้นเพมีความเห็นใจคนอื่นเหมือนทุกคน
มีฉากหนังสือที่ไปได้ทุกที่ แต่อสูรไปไม่ได้ หลุยส์ที่สิบหกเคยจะหนี แล้วก็หนีไม่ได้

เรื่องนี้อาจแต่งมาเพื่อแก้ไขความรู้สึกของคนฝรั่งเศษไหม ว่าที่แท้ต้องการแบบนี้ ล้างความรู้สึกผิดที่ล้มเจ้า รึป่าว