นั่งคิดย้อนไปในอดีต เราเริ่มทำงานตั้งแต่อายุยี่สิบนิดๆ จนป่านนี้ทำงานเลยวัยเกษียณมาสามปีกว่าแล้ว นานมากๆๆๆๆ
ด้วยความที่งานปัจจุบันเป็นธุรกิจส่วนตัว เราก็สามารถทำไปเรื่อยๆจนตายคางาน หากต้องการ แต่ไม่ควรทำยังงั้นใช่มั๊ยครับ
ปัจจุบันนี้จะประเมินตัวเองเป็นรายปี ว่า ถ้าจะทำงานต่อไปอีกปีนึงนี่ ไหวมั๊ย ยังมีความต้องการที่จะทำอยู่หรือปล่าว สุขภาพยังไหวหรือไม่ ความสุขความภูมิใจที่ยังสามารถหารายได้ให้ครอบครัวยังมีอยู่มั๊ย ประมาณนี้ ก็ต่ออายุตัวเองมาทีละปีจนครบสามปีละ ปีต่อไปประเมินแล้วก็ยังสบายๆนะ
แต่ ... ทุกสิ่งมันมีจุดสิ้นสุด ตอนนี้คิดว่ายังไม่ถึงจุดนั้น แต่ก็คงเกือบละมั๊ง ลองเริ่มเตรียมการเป็นคนว่างงานในอนาคตกันหน่อย
ธุรกิจเล็กๆที่มีอยู่ มอบหมายให้ลูกคนโตทำละกัน รายได้หลังหักค่าจ้างค่าใช้จ่ายต่างๆแล้ว ยังพอสำหรับเป็นค่าใช้จ่ายของครอบครัวสี่คนพ่อแม่ลูกและลูก เหลืองานบางอย่างที่เราต้องทำด้วยตัวเอง ลูกทำไม่ได้ ก็ทำแค่ส่วนนั้น โดยประเมินตัวเองรายปีไปอย่างที่บอก ถ้าไม่ไหวก็ทิ้งส่วนนี้ไป ถ้ายังไหวก็ต่อไปทีละปี อีกซักสามปีละกัน ครบสามปีเลิกแล้วต่อกันแน่
ลูก... ตามประสาพ่อแม่แบบไทยๆ ลูกคือแก้วตาดวงใจ ถึงมันจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ยังเป็นเด็กเล็กในสายตาเรา
ความฝันของคนรุ่นใหม่ คือ ทำงานไปจนเกษียณแล้ว มีบ้าน มีรถ มีทรัพย์สิน และ มี passive income พ่อจัดให้แล้ว ในระดับที่น่าพอใจตั้งแต่อายุยังน้อย ลดเวลาที่จะต้องดิ้นรนด้วยตัวเองแบบพ่อ ตอนนี้เราสองคนก็เอาเวลาที่ไม่ต้องดิ้นรน มาเสริมแต่งรายได้ของตัวให้มั่นคงไปละกัน ได้เปรียบไปยี่สิบปีเลย ขออย่างเดียว ต้องช่วยกันดูแล "แม่" อย่างดีไปตลอด สัญญา ????
ตัวเรา .... เหลืองานไว้นิดหน่อยทำไปอีกระยะ ตอนนี้ก็เวลาว่างก็คงมากขึ้นละ คงได้ทำกิจกรรมที่อยากทำมากขึ้น ขี่จักรยานท่องเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน ช่วยคุณนายจัดบ้านทำสวน ขับรถท่องเที่ยวทั่วไทยดังที่ตั้งใจไว้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วแต่ไม่เคยได้ทำ ฟังเพลง ดูทีวี ถ่ายรูป และอีก ฯลฯ
สรุป เลิกทำงาน แล้วใช้ชีวิตแบบผ่อนคลาย ทำกิจกรรมที่เราชอบ แผนการสวยหรูเลย
จะทำได้ป่าวเนี่ย เดี๋ยว...ก่อนอื่นต้องคาดคั้นลูกสาวเรื่องรับงานไปดูแลก่อน 5.5.5.55.5.5.
คิดว่าได้เวลาแล้ว จะเริ่มเข้าโหมดเกษียณละ
ด้วยความที่งานปัจจุบันเป็นธุรกิจส่วนตัว เราก็สามารถทำไปเรื่อยๆจนตายคางาน หากต้องการ แต่ไม่ควรทำยังงั้นใช่มั๊ยครับ
ปัจจุบันนี้จะประเมินตัวเองเป็นรายปี ว่า ถ้าจะทำงานต่อไปอีกปีนึงนี่ ไหวมั๊ย ยังมีความต้องการที่จะทำอยู่หรือปล่าว สุขภาพยังไหวหรือไม่ ความสุขความภูมิใจที่ยังสามารถหารายได้ให้ครอบครัวยังมีอยู่มั๊ย ประมาณนี้ ก็ต่ออายุตัวเองมาทีละปีจนครบสามปีละ ปีต่อไปประเมินแล้วก็ยังสบายๆนะ
แต่ ... ทุกสิ่งมันมีจุดสิ้นสุด ตอนนี้คิดว่ายังไม่ถึงจุดนั้น แต่ก็คงเกือบละมั๊ง ลองเริ่มเตรียมการเป็นคนว่างงานในอนาคตกันหน่อย
ธุรกิจเล็กๆที่มีอยู่ มอบหมายให้ลูกคนโตทำละกัน รายได้หลังหักค่าจ้างค่าใช้จ่ายต่างๆแล้ว ยังพอสำหรับเป็นค่าใช้จ่ายของครอบครัวสี่คนพ่อแม่ลูกและลูก เหลืองานบางอย่างที่เราต้องทำด้วยตัวเอง ลูกทำไม่ได้ ก็ทำแค่ส่วนนั้น โดยประเมินตัวเองรายปีไปอย่างที่บอก ถ้าไม่ไหวก็ทิ้งส่วนนี้ไป ถ้ายังไหวก็ต่อไปทีละปี อีกซักสามปีละกัน ครบสามปีเลิกแล้วต่อกันแน่
ลูก... ตามประสาพ่อแม่แบบไทยๆ ลูกคือแก้วตาดวงใจ ถึงมันจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ยังเป็นเด็กเล็กในสายตาเรา
ความฝันของคนรุ่นใหม่ คือ ทำงานไปจนเกษียณแล้ว มีบ้าน มีรถ มีทรัพย์สิน และ มี passive income พ่อจัดให้แล้ว ในระดับที่น่าพอใจตั้งแต่อายุยังน้อย ลดเวลาที่จะต้องดิ้นรนด้วยตัวเองแบบพ่อ ตอนนี้เราสองคนก็เอาเวลาที่ไม่ต้องดิ้นรน มาเสริมแต่งรายได้ของตัวให้มั่นคงไปละกัน ได้เปรียบไปยี่สิบปีเลย ขออย่างเดียว ต้องช่วยกันดูแล "แม่" อย่างดีไปตลอด สัญญา ????
ตัวเรา .... เหลืองานไว้นิดหน่อยทำไปอีกระยะ ตอนนี้ก็เวลาว่างก็คงมากขึ้นละ คงได้ทำกิจกรรมที่อยากทำมากขึ้น ขี่จักรยานท่องเที่ยวกับกลุ่มเพื่อน ช่วยคุณนายจัดบ้านทำสวน ขับรถท่องเที่ยวทั่วไทยดังที่ตั้งใจไว้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วแต่ไม่เคยได้ทำ ฟังเพลง ดูทีวี ถ่ายรูป และอีก ฯลฯ
สรุป เลิกทำงาน แล้วใช้ชีวิตแบบผ่อนคลาย ทำกิจกรรมที่เราชอบ แผนการสวยหรูเลย
จะทำได้ป่าวเนี่ย เดี๋ยว...ก่อนอื่นต้องคาดคั้นลูกสาวเรื่องรับงานไปดูแลก่อน 5.5.5.55.5.5.