พบว่าตัวเองเริ่มเข้าใจตัวเองมากขึ้น เฝ้าบอกกับตัวเองว่าเข้มแข็งสู้ๆ ในวันที่อยู่คนเดียว วันที่ท้อ และวันที่มีความสุข บ้าๆบอๆเนอะ บ้างครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนข้างๆกายยามเราต้องการใครสักคนก็เท่านั้น พอเปิดใจก็บรรลัยทุกที แต่พอปิดตัวเอง ความเหงาก็รุมทำร้ายทุกที เข้าใจตัวเองเลย สงสารตัวเองว่ะ