คือเราเป็นฝีคัณฑสูตร (ฝีคัณฑสูตรคืออะไรลองหาอ่านในเน็ตนะ) ฝีที่ทรมานที่สุดในปฐพีนี้ เป็นแล้วเป็นอีก! ต้องผ่าเท่านั้นถึงจะหาย  เราขอเล่าตั้งแต่ก่อนเป็นนะเผื่อใครเข้ามาอ่านจะได้ป้องกันไม่ให้เป็นเพราะมันเป็นแล้วโคตรทรมาน คือเราเป็นคนถ่ายยาก หรือท้องผูกบ่อยๆ ส่วนใหญ่จะกินแต่เนื้ออ่ะ แล้วทีนี้มันปวดหนักแต่ไปถ่ายแล้วไม่ออก เราก็เลยเบ่ง (เบ่งแบบแรงๆอ่ะ เพราะอยากให้ถ่ายออก) พอผ่านไปเป็นเดือนเริ่มเบ่งบ่อยๆ เริ่มปวดที่กล้ามเนื้อที่ขมิบตูดครับ ตอนแรกก็ไม่คิดอะไร พอผ่านๆ เริ่มมีตุ้มเกิดขึ้นข้างปากทวารหนัก และก็เริ่มใหญ่ขึ้นปวดขึ้นเรยๆ เราเริ่มนั่งไม่ได้แล้วเพราะนั่งก็ปวด เราไม่ยอมไปหาหมอเพราะเราอาย อีกส่วนก็คิดว่าเดียวแตกก็หายมั้ง ทนมาได้2เดือนกว่าครับ มันแตกเป็นหนองออกมา ตอนแรกแตกในทวารครับ เป็นหนองไหลออกมาจากรูทวาร โคตรเจ็บเลย พอมันแตกมันไม่หยุดแค่นั้นครับมันเป็นอีก ครั้งนี้ฝีทะลุออกมาข้างนอกเลย หลังจากแตกข้างนอก มันก็มีหนองไหลซึมตลอดเวลา คือเราต้องเอาชิดชูรองอ่ะ ไม่งั้นติดกกน.ซึมออกนอกกางเกงเลย เวลานั่งก็จะปวดใช้ชวิตยากไปอีก เราทนมาอีก2ปีกว่าๆ โดยใช้ชิดชูรองนั้นแหละ จนมาเมื่อเดือนก่อนหน้าเราปวดมาก คือยืนก็ปวด นอนก็ปวด เดินก็ปวด นั่งไม่ได้เลย เราเลยตัดสินใจบอกแม่พาไปหาหมอ เราก็บอกหมอว่าเป็นงั้นงี้ เราขอหมอผ่า แต่ในวันนั้นหมอไม่ผ่าให้ เราก็แอบโกธรหมอนะ เจ็บก็เจ็บ หมอจัดยาปฏิชีวนะให้2ชุด เราก็เริ่มกิน. กินได้2วันมันยุบไปเลย พอ5วันมาฝีแห้งไปเลยอ่ะครับ แผลที่เป็นรูฝีหายไปเลย ไม่เจ็บไม่ปวดอีกเลย  หายขาด! ต่อไปต้องดูเรื่องอาหาร ดูแลความสะอาดดีๆ ผมเลยอยากจะมาแชร์ประสบการณ์ให้คนที่กำลังเป็นนะครับไปหาหมอเถอะอย่าทนอีกเลย ตอนนี้มันไม่เจ็บ เดียวตอนอักเสบก็เจ็บอีกอย่างน้อยได้ผ่าก็จะได้ไม่กลับมาเป็นอีก และมาเตือนสำหรับคนที่ยังไม่เป็น ไว้ดูแลตัวเองไม่ให้เป็นครับ #ขอบคุณครับที่อ่านตนจบ #สงสัยถามได้นะครับ