ชอบการเล่าเรื่องของละครที่คนเขียนบทโทรทัศน์ และผู้จัดต้องการจะสื่อออกมามากๆๆๆ
ทั้งในเรื่องของการคัดแยกขยะก็ดี การรณรงค์ลดการใช้ถุงพลาสติกก็ดี การรักษาความสะอาดในพื้นที่สาธารณะก็ดี ส่วนตัวดูแล้วไม่รู้สึกว่ากำลังโดนบทละครยัดเยียดเลยสักนิด มันดูเป็นการงานที่พระเอกนางเอกกำลังทำอยู่จริงๆ อันนี้ชื่นชมเลย

นอกจากประเด็นอนุรักษ์ธรรมชาติแล้ว ละครยังเสนอแง่มุมของศีลธรรม คือแบบ เห้ยยย คมคายมาก ยอมใจคนเขียนบทจริงๆอ่ะ ยกตัวอย่างฉากเมื่อคืน ฉากที่เพ็ญณีไม่ยอมให้ผู้ชายไปหาแม่ตัวเอง แล้วให้ผู้ชายตัดสินใจเลือกระหว่างแม่ที่น่าจะแกล้งป่วย กับเพ็ญณี สุดท้ายผู้ชายก็ยังเลือกแม่ของตัวเอง คือตอนนั้นสะใจเบาๆ 55555
และฉากอีกฉากหนึ่งคือฉากที่ลัคนัย บอกเหมือนชนกว่าลองนิ่งและใช้สติดู ลองเปิดใจและให้โอกาสคุณพ่อเลือกชีวิตของท่านเอง ฉากนี้นำไปต่อยอดได้หลายอย่างมากๆนะในชีวิต คือพอดูแล้วก็เหมือนสอนคนดูไปด้วย เพราะใจก็แอบอยากให้เหมือนชนกจัดหนักจัดเต็มเว่อร์ๆเลย แต่พอถูกลัคนัยสอนปุ๊บ บรรลุละ

ไม่อยากให้หลายคนมองแค่ชื่อละคร หรืออ่านแค่เรื่องย่อจริงๆนะ เนื้อหาข้างในและสิ่งที่ละครสื่อออกมา มันมีอะไรมากกว่านั้นมาก และมันคมคายมากๆ เป็นศิลปะทางบทละครอย่างหนึ่งเลย
หวังว่าจะมีละครที่ใส่ใจบทละครแบบนี้อีกเยอะๆนะช่อง 3 จะรอชมหลังจากที่ล็อตนี้ติดเกมเสน่หาแค่เรื่องเดียวจริงๆ