เราแต่งงานมาแล้ว 10 ปี จับได้ว่าสามีนอกใจไปคบกับแฟนเก่าเมื่อปีที่แล้ว เขาขอให้เราให้อภัย ขอโอกาสเริ่มต้นกันใหม่
เราเห็นว่าทำครั้งแรก จึงลองให้อภัยและพยายามลืมอดีต เดินหน้าต่อ
แฟนเรารับราชการ ผญ คนนั้นก็รับราชการ คนละหน่วยงาน

แต่จนถึงวันนี้ เรายอมรับว่ายังทำใจไม่ได้ อยู่ที่บ้านจึงเห็นบรรยากาศเดิมๆ ที่เขาเคยโกหก
นึกถึงวันที่เขาปล่อยให้เรานอนอยู่คนเดียวแล้วโกหกว่าไปทำงาน เราก็เชื่อเขาสนิทใจเพราะอยู่กันมานาน ไม่เคยมีปัญหาเรื่องนี้

จากวันที่เราจับได้ถึงวันนี้ เขาก็กลับบ้านทุกวันนะ ทำตัวดีขึ้น เลิกกับ ผญ คนนั้นแล้ว แต่กว่าจะเลิกได้ก็อ้อยอิ่งน่าดู
คงเพราะเพิ่งได้กัน รักกำลังหอมหวาน แต่เมื่อเราเก็บของออกไปอยู่ที่อื่น เขาจึงเลิกได้

เราพยายามทำใจว่าคนเรามันผิดพลาดกันได้ ให้อภัยเพื่อเริ่มต้นใหม่ แต่บอกตรงๆว่าทำใจไม่เคยได้
ยิ่งนึกถึงวันที่เราต้องอยู่คนเดียวแล้วเขาไปเที่ยวกับ ผญ คนนั้น รูปที่เขาถ่ายตอนไปเที่ยวด้วยกัน ที่เรามาเจอตอนหลัง เราก็ยิ่งเสียใจ
คิดว่าบางทีเลิกกันไป เราอาจดีกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ เพราะมองไปไหนในบ้าน ก็เจอแต่อดีตที่เลวร้าย
พยายามไม่คิดถึงอดีต พยายามจะคิดเรื่องอื่นๆ แต่บางทีก็แว๊บๆมาคิดจนได้

เขาบอกให้เราคิดถึงเรื่องดีๆในบ้านบ้าง เขาทำผิดพลาดไปเขายอมรับผิด ขอโอกาสให้เขาแก้ตัวบ้าง

เราเคยคิดเมื่อตอนจับได้ใหม่ๆว่า เราจะให้อภัยเขาไปก่อน ให้เขากลับมาให้ได้ก่อน เลิกกับ ผญ คนนั้นก่อน แล้วเราจึงจะคิดอีกทีว่าจะไปต่อหรือจะเลิก
ถึงวันนี้เขากับ ผญ คนนั้นเลิกกันแล้ว แต่กลายเป็นว่าเราเองที่ทำใจให้อภัยเขาไม่ได้สักที

มีใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้มั้ยคะ ทำใจยังไงกันบ้าง หรือเราอ่อนแอเกินไป เราคิดมากเกินไปใช่มั้ย
บางทีเหมือนตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้า
สามวันดีสี่วันร้าย น้ำหนักลดไปหลาย กก. ร่างกายแย่ไปเลยค่ะ คงเพราะตรอมใจ