ตามหัวข้อเลยครับ
ก่อนอื่นต้องเกริ่นก่อนว่า ผมเคยคบกับแฟนเก่าผมมา 3 ปี
ซึ่งแฟนเก่าผมค่อนข้างจะงี่เง่า ขี้หวงมากๆแบบถ้ามีผู้หญิง ไม่ว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนหรือทำอะไรก็ไม่ได้เลย
ถ้าจะคุยกับผู้หญิงต้องแคปให้ดูทุกครั้ง ทั้งๆที่ผมก็ไม่เคยมีชู้ ไม่เคยนอกใจเลยนะครับ - -*
แต่ผมไม่ได้อยากว่าอะไรเขา เพราะผมคิดมาเสมอว่า ผมต้องเข้าใจเขา และผมเป็นคนที่ตามใจจนทำให้เขาเป็นแบบนี้เอง
เป็นวัฏจักร งอน ง้อ รัก ทะเลาะ ด่า คืนดี มาหลายเดือนหลายปี จนสุดท้ายผมทนไม่ไหว ผมต้องเป็นฝ่ายที่ขอเดินถอยออกมา ( รายละเอียดคร่าวๆนะครับ )
และบ้านผมเป็นครอบครัวที่ไม่อบอุ่น ด่ากันทุกวัน จนผมเครียดๆ
จนตอนนี้ผมรู้สึกว่า
ถ้าผมจะมีใครสักคน
ผมอยากได้คนที่
เวลาทะเลาะ ก็คุยกันดีๆ
มีอะไรก็คอยให้กำลังใจ ปลอบใจ อยู่เคียงข้าง
เข้าใจกันบ้าง ให้พื้นที่ส่วนตัวกันบ้าง ไว้ใจกัน
เวลามีเรื่องอะไร ให้ใจเย็นๆ อย่าใช้อารมณ์ อย่าคิดไปเอง
ชอบ ไม่ชอบอะไร ก็มาบอกตรงๆเลย
เธอๆ เราไม่ชอบให้เธอ ABCDE นะ
ไม่ใช่พอไม่ชอบอะไรก็มานั่งงอนเงียบ แล้วก็กลายเป็นเกมเดาใจว่าอีกฝั่งเป็นอะไร
แต่พอผมไปปรึกษาเพื่อนของผม ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย
เขาก็มักจะบอกว่า
"มีความรัก มีแฟน ยังไงก็ต้องทะเลาะ"
" ไม่มีทางหรอกสเป๊คแบบแกเนี่ย "
" โห นาย เรื่องที่นายว่า มันคือเรื่องปกติของผู้หญิงและคู่รักเลยนะ นายจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ "

ตามนี้อะครับ

ผมรู้สึกว่า เวลาผมคบใคร ผมไม่เคยนอกใจเลยสักครั้ง ผมไม่ใช่ผู้ชายเที่ยว ผมไม่ใช่สายม่อหญิง สายส่องหญิง ผมไม่ดื่ม ไม่สูบ
และเนื่องจากครอบครัวผมไม่อบอุ่น  ผมเครียดเวลาอยู่ที่บ้าน เวลามีใครอีกคน ผมเลยอยากให้เขาเป็นแรงบันดาลใจ เป็นคนคอยให้กำลังใจ
เป็นคนคอยกอดเราเวลาเราเครียด ไม่ใช่ว่าทำให้เราเครียด ทำให้เราทุกข์ไปมากกว่าเดิม


และผมรู้อยู่เต็มอกว่า ความรักมันย่อมมาพร้อมกับความทุกข์ ผมรู้ทุกอย่างว่าสิ่งที่ผมคิดมันไร้สาระ(?)เพียงใด
มันเลยกลายเป็นเหมือนกำแพงที่กั้นตัวผมไปเรื่อยๆ ว่า ถ้าผมมีความรัก ผมก็ต้องมาเครียดกับทั้งที่บ้าน และทั้งแฟน
ผมไม่ชอบความวุ่นวาย ผมไม่ชอบที่จะทะเลาะแล้วต้องด่ากัน ว่ากัน หาคนผิด ( ผมจะคิดว่า ทำไมเราไม่มานั่งคุยกันดีๆ ไม่ใช้อารมณ์ ใช้เหตุผล
แล้วค่อยปรับปรุงแก้ไขเพื่อให้อยู่ด้วยกันได้ )


พอจะมีไหมครับ ผู้หญิงแบบนี้ ....
หรือผมคงเป็นผู้ชายเพ้อฝันไป
ขอบคุณมากครับ