เราเริ่มเขียนเป็นกระทู้แรกๆเราทุกข์ใจมากจึงอยากมาระบายเพื่อได้คำแนะนำไปปรับใช้ ถ้าอ่านแล้วทำให้รู้สึกเวิ่นเว้อหรือไม่เข้าใจ ขอโทษด้วยค่ะ เกริ่นก่อนคือเราอยู่ในครอบครัวที่ไม่อบอุ่น พ่อแม่มีอาชีพค้าขายฐานะไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ ตัวเราเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยชื่อดังของรัฐบาล มีพี่น้องสามคน น้องเรียนไม่จบและเผลอไปทำผญท้องทางครอบครัวเราจึงต้องรับผิดชอบ น้องชายมีอาการเสพติดน้ำกระท่อมแต่ไม่รุนแรงมากนัก ส่วนพี่เรียนจบแล้วทำงานไม่เท่าไหร่ก็ลาออกมาอยู่บ้านให้สาเหตุว่าทำงานที่เก่าเขาไม่ได้เพิ่มเงินเดือนให้และลาออกมาก็ไม่ได้ทำอะไร เขามั่นใจในตัวเองสูงว่าสามารถทำนู่นนี่ได้แต่สุดท้ายคว้าน้ำเหลว เราไม่ได้ว่าพี่เรานะแต่ดูจากสภาพแล้วเป็นคนอายุ30 ที่ค่อนข้างล้มเหลวกับชีวิตอย่างมากเลยก็ว่าได้ ช่วงหลังๆมานี้พี่เรามีพฤติกรรมแปลกๆดูเหมือนจะติดยาค่ะเก็บตัว ผอมลง ชอบไปสุงสิงกับคนแถวบ้านที่ไม่น่าไว้ใจ ไม่ยอมหางานทำ กลางวันนอนเย็นตื่นกลางคืนออก หนักขึ้นเรื่อยๆถึงขั้นขโมยของที่บ้านไปขาย ไปหลอกเอาเงินคนอื่นหลอกแม้กระทั่งพ่อแม่ตัวเอง เป็นหนี้เป็นสินไปทั่ว จนพ่อแม่เราเอือมระอาเครียดจนไม่รู้จะเครียดไงแล้ว ความเครียดนั้นก็ส่งผลกระทบมาถึงตัวเราด้วยเช่นกัน ทุกข์ค่ะทุกข์แทนพ่อแม่ ทนเห็นเขาทำงานหนักแล้วยังต้องมานั่งทุกข์เพราะเรื่องพวกนี้ไม่ได้ เราเคยพยายามหาทางแก้ด้วยพูดกับทุกคนในบ้านแล้วว่าเราต้องนั่นต้องนี่นะนั่งขอก็แล้วอะไรก็แล้ว แต่ทุกอย่างก็เหมือนเดิมแย่เหมือนเดิมจนเรารู้สึกว่าเราไม่อยากอยู่บ้าน และเรามีภาวะที่เสียงเป็นโรคซึมเศร้าสาเหตุก็มาจากเรื่องภายในบ้านนี่แหละ เราไม่รู้เลยว่าเราควรจะทำยังไงกับครอบครัวเราต่อ บางครั้งได้แต่คิดแล้วก็นอนร้องไห้คนเดียวตลอด ทุกอย่างทำให้เราเลือกที่จะนิ่งและอดทน ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเพื่อที่จะรอวันนึงที่เรียนจบสร้างตัวได้และพาพ่อแม่ย้ายออกไป ระหว่างนี้เราอยากได้คำปรึกษาแต่เราไม่สามารถนำเรื่องเหล่านี้ไประบายกับใครได้ จึงมารบกวนขอความคิดเห็นเชิงบวกในการแก้ไขปัญหานี้ด้วยค่ะ ขอบคุณมากเลยค่ะที่อ่านจนจบ