ดีจ้า เราเพิ่งเข้ามาเขียนกะทู้ครั้งแรก ฝากด้วยนะจ้า
มาเริ่มเลยแล้วกัน ... ตอนนั้นเราเรียนอยู่ ป.ตรี เราจะกลับบ้านทุกวันหยุดยาว และบางอาทิตย์เท่านั้น บ้านเราคนข้างจะเป็นคนสมัยก่อน ดมื่อก่อนบ้านเราอยู่บนเขา มีหลายๆอย่าง ที่เราเจอบ่อย โดยส่วนตัวคิดว่ามีสัมผัสไรพวกนี้อยู่แล้ว ได้กลิ่นเนี่ยประจำ แต่ช่างก่อนเหอะ เล่าเรื่องนี่ก่อน ... เวลากลับบ้านเราก็ชอบฟังเรื่องเก่าๆสมัยก่อนจากย่านะ ส่วนตัวแม่เราเขาก็ไม่ค่อยเชื่อแต่เจอประจำ ... จนชิน ... แต่ก็ฟังด้วยกัน
ได้เวลานอน พ่อกะแม่เรานอนหน้าบ้านเลย หน้าบ้านจริงๆ กางมุ้งนอนกะน เพราะพ่อกะแม่เขาเป็นคนขี้ร้อน บอกว่านอนหน้าอากาศสบายดี นอนไปสักช่วงประมาณตี 1 ได้ ได้ยินเสียงพ่อละเมอแล้วเงียบไป ต่อด้วยแม่ละเมอแล้วดังมาก
ตกใจตื่ยแต่ได้ยินเสียงพ่อปลุกแม่ แล้วหลับต่อ ....
ตอนเช้าถามเมื่อคืนแม่ฝันอะไร รึเปล่าทำไมละเมอดัง ขนาดนั้น
แม่บอกว่าเมื่อคืนมี ผู้หญิงผอมๆ ผมยาวมากมาดึงผมแม่อย่างแรง แต่แม่ก็เขาไม่กลัวเลยบอกว่า แม่เองก็ดึงผมมันกลับเหมือนกัน
ไอ้เรา!! ขนลุก
.... แต่แปลกที่มาได้ ทั้งๆที่บ้านมีเจ้าที่อยู่ ...
ตอนค่ำ ... นั่งค่อยกันในบ้าน ... มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เรานอนอยุ่ในห้อง ก็สงสัยทำไม ไม่มีใครรับโทรศัพท์เลยนะ
เอ้า.. พอออกไป เอ้าพ่อช่วยพยุงแม่อยู่กะพื้น เลยถามแม่ว่าเป็นอะไรแต่แม่ไม่บอก...
ตอนเช้า เลยถามแม่อีกที ว่าเมื่อคืนเป็นอะไร "แม่บอกว่าตอนลุกขึ้นไปจะรับโทรศัพท์ มีเงา ผู้หญิง คนเดิมมาผลักแกล้มลงแล้วนั่งทับ" แกเรียกพ่อพ่อก็ไม่ได้ยิน จนพ่อเห็นอีกทีตอนแม่ล้มลงแล้ว..
เราเริ่มกลัว ....!!
คืนนี้เลยชวนหลานมานอนที่บ้านสองคน ... เขานอนปกติ เรานอนบนเตียง หลานเรานอนด้านล่างกันสองคน ห้องเรานอนเปิดม่าน แสงจันทร์จะส่งเข้ามาแบบสว่างๆ ประมาณสักเที่ยงคืนกว่าๆ เราก็รู้สึกเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น เหลือตสไปมองที่หน้าต่างเห็นกะตา. (ปกติก็ไม่ค่อยจะเห็นนะ) เป็นเงาผู้หญิงตัวเล็กๆ ผมยาวๆ มองเรามาที่เตียง แต่เราก็คิดว่าคงตาฝาดเลย หันกลับมาพร้อมปิดตา พยามนอนต่อ จังหวะที่พลิกตัวนอนหงาย เราลืมตาขึ้น เห็นเงาผู้หญิงคนนั้นที่ปลายเตียง ยืนมอง เราเรียกหลายสองคนเท่าไหร ก็ไม่มีใครได้ยิน ... กลัวนะ เลยตะโกนสุดเสียงเรียก "แม่" แล้วเงานั้นก็หายไป...
พยามหลับต่อ ... ตอนเช้าเลยเล่าให้ย่าฟัง ย่าเลยท่องมนต์สักอย่างแล้วเอาน้ำมนต์ให้ดื่ม และเอามาตบหัวเราด้วย
ก็รู้สึกสบายใจขึ้น ... ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เจออีก ... แต่แม่เราก็ไม่แน่ใจไม่ได้ถามอีก...
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้า ... ไว้มาเล่าเรื่องที่เจอมาให้ฟังอีก ... ตอนต่อไปเด้อ!!
หญิงสาวผมยาวในบ้านเรา
มาเริ่มเลยแล้วกัน ... ตอนนั้นเราเรียนอยู่ ป.ตรี เราจะกลับบ้านทุกวันหยุดยาว และบางอาทิตย์เท่านั้น บ้านเราคนข้างจะเป็นคนสมัยก่อน ดมื่อก่อนบ้านเราอยู่บนเขา มีหลายๆอย่าง ที่เราเจอบ่อย โดยส่วนตัวคิดว่ามีสัมผัสไรพวกนี้อยู่แล้ว ได้กลิ่นเนี่ยประจำ แต่ช่างก่อนเหอะ เล่าเรื่องนี่ก่อน ... เวลากลับบ้านเราก็ชอบฟังเรื่องเก่าๆสมัยก่อนจากย่านะ ส่วนตัวแม่เราเขาก็ไม่ค่อยเชื่อแต่เจอประจำ ... จนชิน ... แต่ก็ฟังด้วยกัน
ได้เวลานอน พ่อกะแม่เรานอนหน้าบ้านเลย หน้าบ้านจริงๆ กางมุ้งนอนกะน เพราะพ่อกะแม่เขาเป็นคนขี้ร้อน บอกว่านอนหน้าอากาศสบายดี นอนไปสักช่วงประมาณตี 1 ได้ ได้ยินเสียงพ่อละเมอแล้วเงียบไป ต่อด้วยแม่ละเมอแล้วดังมาก
ตกใจตื่ยแต่ได้ยินเสียงพ่อปลุกแม่ แล้วหลับต่อ ....
ตอนเช้าถามเมื่อคืนแม่ฝันอะไร รึเปล่าทำไมละเมอดัง ขนาดนั้น
แม่บอกว่าเมื่อคืนมี ผู้หญิงผอมๆ ผมยาวมากมาดึงผมแม่อย่างแรง แต่แม่ก็เขาไม่กลัวเลยบอกว่า แม่เองก็ดึงผมมันกลับเหมือนกัน
.... แต่แปลกที่มาได้ ทั้งๆที่บ้านมีเจ้าที่อยู่ ...
ตอนค่ำ ... นั่งค่อยกันในบ้าน ... มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เรานอนอยุ่ในห้อง ก็สงสัยทำไม ไม่มีใครรับโทรศัพท์เลยนะ
เอ้า.. พอออกไป เอ้าพ่อช่วยพยุงแม่อยู่กะพื้น เลยถามแม่ว่าเป็นอะไรแต่แม่ไม่บอก...
ตอนเช้า เลยถามแม่อีกที ว่าเมื่อคืนเป็นอะไร "แม่บอกว่าตอนลุกขึ้นไปจะรับโทรศัพท์ มีเงา ผู้หญิง คนเดิมมาผลักแกล้มลงแล้วนั่งทับ" แกเรียกพ่อพ่อก็ไม่ได้ยิน จนพ่อเห็นอีกทีตอนแม่ล้มลงแล้ว..
เราเริ่มกลัว ....!!
คืนนี้เลยชวนหลานมานอนที่บ้านสองคน ... เขานอนปกติ เรานอนบนเตียง หลานเรานอนด้านล่างกันสองคน ห้องเรานอนเปิดม่าน แสงจันทร์จะส่งเข้ามาแบบสว่างๆ ประมาณสักเที่ยงคืนกว่าๆ เราก็รู้สึกเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น เหลือตสไปมองที่หน้าต่างเห็นกะตา. (ปกติก็ไม่ค่อยจะเห็นนะ) เป็นเงาผู้หญิงตัวเล็กๆ ผมยาวๆ มองเรามาที่เตียง แต่เราก็คิดว่าคงตาฝาดเลย หันกลับมาพร้อมปิดตา พยามนอนต่อ จังหวะที่พลิกตัวนอนหงาย เราลืมตาขึ้น เห็นเงาผู้หญิงคนนั้นที่ปลายเตียง ยืนมอง เราเรียกหลายสองคนเท่าไหร ก็ไม่มีใครได้ยิน ... กลัวนะ เลยตะโกนสุดเสียงเรียก "แม่" แล้วเงานั้นก็หายไป...
พยามหลับต่อ ... ตอนเช้าเลยเล่าให้ย่าฟัง ย่าเลยท่องมนต์สักอย่างแล้วเอาน้ำมนต์ให้ดื่ม และเอามาตบหัวเราด้วย
ก็รู้สึกสบายใจขึ้น ... ตั้งแต่นั้นมาก็ไม่เจออีก ... แต่แม่เราก็ไม่แน่ใจไม่ได้ถามอีก...
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ้า ... ไว้มาเล่าเรื่องที่เจอมาให้ฟังอีก ... ตอนต่อไปเด้อ!!