สวัสดีครับพี่ๆ เพื่อนๆ ชาวพันทิป ทุกคน ตามหัวข้อเลยครับ อย่าคาดหวังในความสัมพันธ์ อยากจะปรึกษาว่าผมควรจำยังไงดี
ก่อนอื่นเลย ผมขอ อธิบายหน่อยนะครับว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวผมในตอนนี้บ้าง ขอแนะนำตัวเองก่อนละกันนะครับ ผมพึงจะเขียนเป็นครั้งแรกอาจจะดูเวิ่นเว้อ ไปบ้างก็ขออภัยด้วยนะครับ ผมเป็น ผช. ธรรมดาคนนึงที่โสดได้มาประมาณ 1 ปีแล้ว ซึ่งในความรักที่ผ่านมาของผม ผมมีแฟนมาแล้วแค่ หนึ่งคน คบกันได้ 4 ปี แต่ต้องเลิกรา กันไป ด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ เรื่องความคิดความอ่านที่ไม่ตรงกันบ้าง เรื่องครอบครัวบ้าง แต่การเลิกราของผมกับแฟนเก่าก็ถือว่าจบกันด้วยดี ยังเป็นเพื่อนที่สามารถคุยกันได้ หรือถ้ามีเรื่องอะไร ผมก็พร้อมที่จะช่วยเหลือแฟนเก่าได้ตลอด หลังจากที่เลิกมา ก็เป็นธรรมดาครับที่จะต้องเจอคนที่เข้ามาในชีวิต ตลอดระยะเวลาที่โสด แต่มันน่าแปลกมากครับ ผมไม่ค่อยได้รู้สึกกับใครเป็นพิเศษซักเท่าไหร่ เนื่องจากอาจจะเป็นเพราะการที่เราได้รับความรักจากคนเก่ามาดีพอสมควร พอจะเริ่มต้นใหม่กับใครก็คิดเยอะมากๆ แล้วก็อาจจะยังไม่เจอใครที่เราชอบเค้าจริงๆด้วย
เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะครับ เมื่อไม่นานมานี้ผมได้เจอกับ ผญ คนนึงครับ ผมไปเจอเธอที่ฟิตเน็ตแถว มหาวิทยาลัย ลืมบอกไปครับผมเรียนอยู่คณะ สัตวแพทย์ ชั้นปี 6 ซึ่งการเจอเธอในครั้งนั้นมันก็แปลกครับ ผมมองเธอตั้งแต่เปิดประตูรถ ยันเข้ามาในฟิตเน็ตแอบมองอยู่ตลอดๆ ใช่ครับผมชอบเธอ ซึ่งความรู้สึกนี้มันไม่ได้เกิดกับผมมานานแล้วครับ หลังจากนั้นผมก็เล่นเวทตามปกติของผมไป แล้วซักพักผมก็เห็นเพื่อนของผมที่เป็นเทรนเนอร์ในฟิตเน็ต กำลังคุยกับเธออยู่ ใช่ครับ เธอมาเข้าคอส ลด นน. กับเพื่อนผม หลังจากที่เห็นแล้วผมก็พยายามที่จะไปหาเพื่อนเพื่อจะให้เพื่อนแนะนำให้เราสองคนได้รู้จักกัน พอเรารู้จักกันแล้วผมก็พยายามทำความรู้จักกับเธอ เธอเป็น แอร์โฮสเตส ครับ อายุห่างกับผมแค่ปีเดียว ซึ่งเราเลยเรียกกันเป็นเพื่อน เธอเป็นผญ ที่หุ่นค่อนข้างดีอยู่แล้วครับ ตามภาษาแอร์โฮสเตส ผมเลยแปลกใจว่าทำไมยังมองว่าตัวเองอ้วน เธอมีเป้าหมายในการเข้าฟิตเน็ตคือ การมีกล้ามหน้าท้อง หรือ sixpack เราก็ได้คุยกันแต่วันนั้นก็ไม่ได้มากเท่าไหร่ผมก็ไม่อยากจะไปรบกวนเวลาในการเล่นของเธอด้วย แต่ก็มีบางครั้งที่เดินไปใกล้ๆเพื่อที่จะชวนเธอคุย ซึ่งในหัวตอนนั้นเราจะรู้จัก ผญ คนนี้มากขึ้นได้ยังไงเพราะเธอบอกว่าเธอมาฟิตเน็ตนี้บ่อยมาก แต่มาแล้วแต่ช่วงเวลาที่เธอว่าง เช้าบ้างบ่ายบ้างเย็นบ้าง จังหวะนั้นเองเธอก็กำลังถ่าย story IG อยู่กับเพื่อนผมอยู่พอผมเดินผ่านเธอก็ชวนมาถ่ายด้วย หลังจากนั้นผมก็ได้ FB กับ IG เธอมาจนได้ครับ หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับผมก็กลับก่อนเพราะมาก่อนเธอนานแล้ว วันนั้นหลังจากได้ FB กับ IG ไปก็ ส่องสิครับรออะไร ทำความรู้จักกับเธอให้มากขึ้นอยากรู้ว่าเธอมีแฟนหรือยังไม่มี สรุปว่าเธอยังไม่มีแฟนครับ ซึ่งไม่รู้เป็นความโชคดีของผมหรือเปล่าที่วันนั้นเป็นวันเกิดของเธอพอดี ผมเลยได้มีเรื่องที่จะได้ทำความรู้จักกับเธอ เธอเป็นคนอารมณ์ดีครับ เราสองคนก็ได้รู้จักได้คุยกันมากขึ้นซึ่งมันเป็นอะไรที่ดีมากๆ การสนทนาเป็นการสนทนาที่ผมไม่ได้เป็นฝ่ายที่ถามอยู่ฝ่ายเดียว กินอะไรอยู่ก็ถ่ายส่งมาให้ผมดู วันนี้บินกี่รอบ บินไปไหนบ้าง เธอบอกหมดเลยครับ ซึ่งมันดีมาก ถึงแม้ว่าเราจะรู้จักกันไม่กี่วัน เวลาที่เธอทำงานมาในแต่ละวันคำพูดประจำๆของผมคือ วันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยมั้ย พอผมรู้เรื่องจากเธอว่าว่างวันไหนบ้าง ผมก็ลองชวนไปดูหนังเรื่องที่เธออยากดู เธอก็ตอบตกลง ซึ่งเวลาพักของเธอที่ผมทราบก็จะมีอยู่สองวันด้วยกัน ช่วงเวลาที่เราคุยกันเธอมักจะบนเรื่องอาการเจ็บหูอยู่บ่อยๆ ซึ่งเป็นอาการปกติของคนที่ทำอาชีพนี้ ผมก็แนะนำให้เธอไปหาหมอ ในช่วงวันที่เธอว่างครับ พอถึงวันที่ว่างก็ไปหาหมอตามปกติ พอหาหมอเสร็จเธอก็ไปตัดผมที่ร้านตัดผมต่อ ก็ธรรมดาครับเธอก็ส่งมาให้ดูว่ากำลังตัดผมอยู่ พอตัดเสร็จผมก็ขอดูเธอก็ บอกว่าไม่ถ่ายให้ดู แต่เธอจะมาหาครับ พอเธอมาหาผม พอเราสองคนเจอกัน ก็คุยกันเธอก็มานั่งรอผม ตีเทนนิสอยู่ ซักพักนึง ผมก็เกรงใจเธอมานั่งรอเลย พาเธอไปซึ่งผลไม้เพราะเธอบ่นว่าอยากกิน หลังจากนั้นเธอขับรถไปส่งที่หอที่ผมอยู่ อยู่ๆเธอก็ชวนผมคุยถึงเรื่อง ทำไมผมยังโสดมาตั้ง 1 ปี มีเหตุผลอะไรหรือเปล่า ส่วนเธอก็จะเล่าให้ฟังเหมือนกันว่าทำไมถึงยังโสดมาเกือบปีแล้ว เธอบอกว่าเราสองคนจะคุยกันก็ต้องรู้จักอดีตหรือว่าเรื่องของกันละกันบ้าง เธอเริ่มเล่ามาก่อน เธอคบกับแฟนเก่ามา 6 ปี แต่เลิกกันเพราะแฟนเก่าของเธอเบื่อเธอแล้ว ไม่รักเธอเหมือนเดิมแล้ว แฟนเก่าของเธอถือว่าเป็นแฟนที่ดีคนนึงเลยเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย อธิบายขอดีต่างๆออกมา หลังจากที่เลิกกันก็มี คนเข้ามาหาเธอตามภาษา ผญ โสด บางคนก็เข้ามาหาเพราะหน้าที่การงาน หรืออะไรต่างๆ นาๆ แต่ก็ไม่มีใครได้คบกับเธอซักคน เธอบอกว่าเหมือนทุกคนที่ผ่านมาคาดหวังในความสัมพันธ์ว่าสุดท้ายแล้วคุยต้องได้คบกับเธอ บางคนไม่ได้คบก็จะเป็นจะตายซึ่งเธอบอกว่าเธอไม่โอเครเลยที่ เป็นแบบนั้น เธอยังบอกกับผมอีกว่า เธออยากให้ผมไม่คาดหวังในความสัมพันธ์ อยากให้คุยกันเป็นเพื่อนไปก่อน ถ้าในอนาคต เราสองคนจะเป็นเพื่อนหรือเป็นอะไรก็ให้เป็นไปอย่าไปคาดหวังอะไรในตัวเธอ ซึ่งตอนนั้นผมก็รู้สึก แอบตกใจ ที่เธอเป็นคนตรงมากๆ แต่ก็ดีใจที่เธอมาพูดแบบนี้กับผม แต่อีกใจก็กลัวเพราะเธอเองก็ถูกดูเเลจากแฟนเก่ามาอย่างดี กำแพงในตัวเธอก็น่าจะสูงอยู่พอสมควร แต่ก็ต้องลองดูกันต่อไปว่ายังไง เธอก็ถามผมกลับว่าทำไมถึงยังโสดผมก็ได้พูดไปแล้วในด้านบน ผมเลยบอกกับเธอว่า ผมคิดว่าทุกสิ่งทุกอยากที่เกิดขึ้นมา ผมคิดว่ามันดีเสมอแหละ หลังจากที่เธอได้ยิน เธอกินยิ้มแล้วก็เหมือนจะเห็นด้วยกับสิ่งที่ผมพูดออกมา ผมเลยถามเธอว่า ตอนนี้เธอรู้สึกยังไงกับแฟนเก่าหรอ แต่สำหรับผม ก็ยังรักเหมือนเดิม ยังห่วงเค้าเหมือนเดิม แต่ผมไม่สามารถกลับไปดูแลหรือกลับไปอยู่ในจุดๆนั้นได้แล้ว ซึ่งเธอเองก็คิดแบบเดียวกับผมเหมือนกัน หลังจากคุยกันเสร็จก็แยกย้ายกัน พอเช้าของอีกวันที่ผมนัดไปดูหนังกับเธอตอนเย็นก็ต้องเป็นอันต้องยกเลิกไปเพราะ เธอติดธุระสำคัญเกี่ยวกับที่ทำงาน ผมเองก็เข้าใจในจุดนี้ การสนทนาของเราก็เป็นเหมือนเดิม แล้วจู่ๆวันนึ่ง เธอก็แปลกๆไป การคุยกันเริ่มน้อยลงอาจจะเป็นเพราะบางที่เธอทำงานหนัก ผมเรียนหนัก ทำให้เราไม่ได้คุยกัน แต่ผมก็ยังคอยส่งข้อความหาตลอด ว่า วันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยมั้ย กินอะไรบ้างหรือยัง ทุกๆวัน ผมก็ไม่รู้ว่าเธอรำคาญหรือเบื่ออะไรในตัวผมหรือเปล่า หรือหลังจากวันนั้นผมไปพูดอะไรหรือทำตัวอะไรไม่ดีหรือเปล่าผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ซึ่งก่อนหน้านี้เธอเคยบอกกับผมว่าจะไปตัดผมในวันหยุดครั้งหน้าของเธอ ผมก็อาสาที่จะไปกับเธอ เธอก็ตอบตกลง แต่ปรากฏว่า เธอบอกผมในวันที่เราเจอกันที่ฟิตเน็ตอีกรอบว่า คงไปไม่ได้แล้วเพราะเพื่อนของเธอกำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ ผมก็เข้าใจ หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงบางครั้งก็ถามคำตอบคำหรือบางทีก็หายไปหลายๆชั่วโมงแล้วกว่าจะตอบก็มี ซึ่งผมคิดว่าเธออาจจะติดธุระแต่บางครั้งผมก็เห็นเธอ ออนไลน์ ใน IG อยู่ตลอดๆ แต่ก็ได้แต่รอ แต่บางครั้งก็ตอบมากขึ้นแต่ก็ไม่เหมือนครั้งก่อนที่ เวลาผมชวนไปไหนก็จะบอกว่า วันนี้ติดธุระบ้าง มีนัดกับเพื่อนบ้าง ซึ่งบางครั้งผมก็อึดอัดอยากจะถามเธอตรงๆว่า ตอนนี้เธอยังโอเครกับผมอยู่หรือเปล่าผมไปทำอะไรให้ ไม่ถูกใจหรือลำบากใจอะไรมั้ย แต่ก็กลัวว่าผมจะกลายเป็น ผช.ที่เยอะหรือไม่ต่างอะไรกับ ผช.ที่เธอเคยเจอมา ซึ่งก่อนหน้านี้เธอเคยบอกแล้วว่าอยากให้ผมกับเธอ คุยกันแบบเป็นเพื่อนไปก่อน ถ้าผมไปถามเธอ ว่าเธอยังโอเครกับผมอยู่หรือป่าว ก็จะกลายเป็นผมไปทำลายความสัมพันธ์ในครั้งนี้เอง ทั้งๆที่เธอปกติไม่มีอะไร ผมเคยปรึกษากับเพื่อนเพื่อนผมมันบอกว่าให้เวลาเธอหน่อย เธอพึงรู้จักกับผมไม่นานเองนะ ใจเย็นๆ แต่ผมแปลกไปไงครับแปลกไปจากเดิมมาก ในบางครั้งผมก็ลองหายไปวันนึงเผื่อว่าเธอจะคิดถึงแล้วทักหาผมบ้าง แต่ก็ไม่มีเลย ซึ่งแต่ก็ก่อนที่คุยกันแรกๆ ก็ยังมีบ้าง ผมไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ในครั้งนี้เป็นยังไง อึดอัดเหมือนกัน อยากจะรู้จักกับเธอมากขึ้นแต่ก็ไม่รู้จักคุยกันมากกว่านี้ยังไงก็เหมือนจะถูกปฏิเสธตลอด ถามถึงตัวผมแล้ว ผมก็คาดหวังในความสัมพันธ์ ผมคิดว่า คนเราทุกคนเวลาเจอใครที่พิเศษมักจะคาดหวังก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใช่มั้ยครับ ซึ่งทุกครั้งที่คาดหวังของผมนั้นมักจะไม่เป็นดังที่ใจหวังซักเท่าไหร่ ผมก็ไม่รู้จะต้องทำยังไงเหมือนกันครับ ถ้าเธอบอกว่าไม่โอเครซะ มันก็คงจบแล้วครับแต่นี่ มันยังเป็นแบบนี้ คุยกันก็ตอบครับ ยังไงก็ขอบคุณทุกๆคนที่ ทนอ่านมาถึงบรรทัดสุดท้ายนะครับ ยังไงรบกวนช่วยแนะนำผมทีนะครับ ว่าจะเอายังไงต่อ
อย่าคาดหวังในความสัมพันธ์
ก่อนอื่นเลย ผมขอ อธิบายหน่อยนะครับว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับตัวผมในตอนนี้บ้าง ขอแนะนำตัวเองก่อนละกันนะครับ ผมพึงจะเขียนเป็นครั้งแรกอาจจะดูเวิ่นเว้อ ไปบ้างก็ขออภัยด้วยนะครับ ผมเป็น ผช. ธรรมดาคนนึงที่โสดได้มาประมาณ 1 ปีแล้ว ซึ่งในความรักที่ผ่านมาของผม ผมมีแฟนมาแล้วแค่ หนึ่งคน คบกันได้ 4 ปี แต่ต้องเลิกรา กันไป ด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ เรื่องความคิดความอ่านที่ไม่ตรงกันบ้าง เรื่องครอบครัวบ้าง แต่การเลิกราของผมกับแฟนเก่าก็ถือว่าจบกันด้วยดี ยังเป็นเพื่อนที่สามารถคุยกันได้ หรือถ้ามีเรื่องอะไร ผมก็พร้อมที่จะช่วยเหลือแฟนเก่าได้ตลอด หลังจากที่เลิกมา ก็เป็นธรรมดาครับที่จะต้องเจอคนที่เข้ามาในชีวิต ตลอดระยะเวลาที่โสด แต่มันน่าแปลกมากครับ ผมไม่ค่อยได้รู้สึกกับใครเป็นพิเศษซักเท่าไหร่ เนื่องจากอาจจะเป็นเพราะการที่เราได้รับความรักจากคนเก่ามาดีพอสมควร พอจะเริ่มต้นใหม่กับใครก็คิดเยอะมากๆ แล้วก็อาจจะยังไม่เจอใครที่เราชอบเค้าจริงๆด้วย
เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะครับ เมื่อไม่นานมานี้ผมได้เจอกับ ผญ คนนึงครับ ผมไปเจอเธอที่ฟิตเน็ตแถว มหาวิทยาลัย ลืมบอกไปครับผมเรียนอยู่คณะ สัตวแพทย์ ชั้นปี 6 ซึ่งการเจอเธอในครั้งนั้นมันก็แปลกครับ ผมมองเธอตั้งแต่เปิดประตูรถ ยันเข้ามาในฟิตเน็ตแอบมองอยู่ตลอดๆ ใช่ครับผมชอบเธอ ซึ่งความรู้สึกนี้มันไม่ได้เกิดกับผมมานานแล้วครับ หลังจากนั้นผมก็เล่นเวทตามปกติของผมไป แล้วซักพักผมก็เห็นเพื่อนของผมที่เป็นเทรนเนอร์ในฟิตเน็ต กำลังคุยกับเธออยู่ ใช่ครับ เธอมาเข้าคอส ลด นน. กับเพื่อนผม หลังจากที่เห็นแล้วผมก็พยายามที่จะไปหาเพื่อนเพื่อจะให้เพื่อนแนะนำให้เราสองคนได้รู้จักกัน พอเรารู้จักกันแล้วผมก็พยายามทำความรู้จักกับเธอ เธอเป็น แอร์โฮสเตส ครับ อายุห่างกับผมแค่ปีเดียว ซึ่งเราเลยเรียกกันเป็นเพื่อน เธอเป็นผญ ที่หุ่นค่อนข้างดีอยู่แล้วครับ ตามภาษาแอร์โฮสเตส ผมเลยแปลกใจว่าทำไมยังมองว่าตัวเองอ้วน เธอมีเป้าหมายในการเข้าฟิตเน็ตคือ การมีกล้ามหน้าท้อง หรือ sixpack เราก็ได้คุยกันแต่วันนั้นก็ไม่ได้มากเท่าไหร่ผมก็ไม่อยากจะไปรบกวนเวลาในการเล่นของเธอด้วย แต่ก็มีบางครั้งที่เดินไปใกล้ๆเพื่อที่จะชวนเธอคุย ซึ่งในหัวตอนนั้นเราจะรู้จัก ผญ คนนี้มากขึ้นได้ยังไงเพราะเธอบอกว่าเธอมาฟิตเน็ตนี้บ่อยมาก แต่มาแล้วแต่ช่วงเวลาที่เธอว่าง เช้าบ้างบ่ายบ้างเย็นบ้าง จังหวะนั้นเองเธอก็กำลังถ่าย story IG อยู่กับเพื่อนผมอยู่พอผมเดินผ่านเธอก็ชวนมาถ่ายด้วย หลังจากนั้นผมก็ได้ FB กับ IG เธอมาจนได้ครับ หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันกลับผมก็กลับก่อนเพราะมาก่อนเธอนานแล้ว วันนั้นหลังจากได้ FB กับ IG ไปก็ ส่องสิครับรออะไร ทำความรู้จักกับเธอให้มากขึ้นอยากรู้ว่าเธอมีแฟนหรือยังไม่มี สรุปว่าเธอยังไม่มีแฟนครับ ซึ่งไม่รู้เป็นความโชคดีของผมหรือเปล่าที่วันนั้นเป็นวันเกิดของเธอพอดี ผมเลยได้มีเรื่องที่จะได้ทำความรู้จักกับเธอ เธอเป็นคนอารมณ์ดีครับ เราสองคนก็ได้รู้จักได้คุยกันมากขึ้นซึ่งมันเป็นอะไรที่ดีมากๆ การสนทนาเป็นการสนทนาที่ผมไม่ได้เป็นฝ่ายที่ถามอยู่ฝ่ายเดียว กินอะไรอยู่ก็ถ่ายส่งมาให้ผมดู วันนี้บินกี่รอบ บินไปไหนบ้าง เธอบอกหมดเลยครับ ซึ่งมันดีมาก ถึงแม้ว่าเราจะรู้จักกันไม่กี่วัน เวลาที่เธอทำงานมาในแต่ละวันคำพูดประจำๆของผมคือ วันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยมั้ย พอผมรู้เรื่องจากเธอว่าว่างวันไหนบ้าง ผมก็ลองชวนไปดูหนังเรื่องที่เธออยากดู เธอก็ตอบตกลง ซึ่งเวลาพักของเธอที่ผมทราบก็จะมีอยู่สองวันด้วยกัน ช่วงเวลาที่เราคุยกันเธอมักจะบนเรื่องอาการเจ็บหูอยู่บ่อยๆ ซึ่งเป็นอาการปกติของคนที่ทำอาชีพนี้ ผมก็แนะนำให้เธอไปหาหมอ ในช่วงวันที่เธอว่างครับ พอถึงวันที่ว่างก็ไปหาหมอตามปกติ พอหาหมอเสร็จเธอก็ไปตัดผมที่ร้านตัดผมต่อ ก็ธรรมดาครับเธอก็ส่งมาให้ดูว่ากำลังตัดผมอยู่ พอตัดเสร็จผมก็ขอดูเธอก็ บอกว่าไม่ถ่ายให้ดู แต่เธอจะมาหาครับ พอเธอมาหาผม พอเราสองคนเจอกัน ก็คุยกันเธอก็มานั่งรอผม ตีเทนนิสอยู่ ซักพักนึง ผมก็เกรงใจเธอมานั่งรอเลย พาเธอไปซึ่งผลไม้เพราะเธอบ่นว่าอยากกิน หลังจากนั้นเธอขับรถไปส่งที่หอที่ผมอยู่ อยู่ๆเธอก็ชวนผมคุยถึงเรื่อง ทำไมผมยังโสดมาตั้ง 1 ปี มีเหตุผลอะไรหรือเปล่า ส่วนเธอก็จะเล่าให้ฟังเหมือนกันว่าทำไมถึงยังโสดมาเกือบปีแล้ว เธอบอกว่าเราสองคนจะคุยกันก็ต้องรู้จักอดีตหรือว่าเรื่องของกันละกันบ้าง เธอเริ่มเล่ามาก่อน เธอคบกับแฟนเก่ามา 6 ปี แต่เลิกกันเพราะแฟนเก่าของเธอเบื่อเธอแล้ว ไม่รักเธอเหมือนเดิมแล้ว แฟนเก่าของเธอถือว่าเป็นแฟนที่ดีคนนึงเลยเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย อธิบายขอดีต่างๆออกมา หลังจากที่เลิกกันก็มี คนเข้ามาหาเธอตามภาษา ผญ โสด บางคนก็เข้ามาหาเพราะหน้าที่การงาน หรืออะไรต่างๆ นาๆ แต่ก็ไม่มีใครได้คบกับเธอซักคน เธอบอกว่าเหมือนทุกคนที่ผ่านมาคาดหวังในความสัมพันธ์ว่าสุดท้ายแล้วคุยต้องได้คบกับเธอ บางคนไม่ได้คบก็จะเป็นจะตายซึ่งเธอบอกว่าเธอไม่โอเครเลยที่ เป็นแบบนั้น เธอยังบอกกับผมอีกว่า เธออยากให้ผมไม่คาดหวังในความสัมพันธ์ อยากให้คุยกันเป็นเพื่อนไปก่อน ถ้าในอนาคต เราสองคนจะเป็นเพื่อนหรือเป็นอะไรก็ให้เป็นไปอย่าไปคาดหวังอะไรในตัวเธอ ซึ่งตอนนั้นผมก็รู้สึก แอบตกใจ ที่เธอเป็นคนตรงมากๆ แต่ก็ดีใจที่เธอมาพูดแบบนี้กับผม แต่อีกใจก็กลัวเพราะเธอเองก็ถูกดูเเลจากแฟนเก่ามาอย่างดี กำแพงในตัวเธอก็น่าจะสูงอยู่พอสมควร แต่ก็ต้องลองดูกันต่อไปว่ายังไง เธอก็ถามผมกลับว่าทำไมถึงยังโสดผมก็ได้พูดไปแล้วในด้านบน ผมเลยบอกกับเธอว่า ผมคิดว่าทุกสิ่งทุกอยากที่เกิดขึ้นมา ผมคิดว่ามันดีเสมอแหละ หลังจากที่เธอได้ยิน เธอกินยิ้มแล้วก็เหมือนจะเห็นด้วยกับสิ่งที่ผมพูดออกมา ผมเลยถามเธอว่า ตอนนี้เธอรู้สึกยังไงกับแฟนเก่าหรอ แต่สำหรับผม ก็ยังรักเหมือนเดิม ยังห่วงเค้าเหมือนเดิม แต่ผมไม่สามารถกลับไปดูแลหรือกลับไปอยู่ในจุดๆนั้นได้แล้ว ซึ่งเธอเองก็คิดแบบเดียวกับผมเหมือนกัน หลังจากคุยกันเสร็จก็แยกย้ายกัน พอเช้าของอีกวันที่ผมนัดไปดูหนังกับเธอตอนเย็นก็ต้องเป็นอันต้องยกเลิกไปเพราะ เธอติดธุระสำคัญเกี่ยวกับที่ทำงาน ผมเองก็เข้าใจในจุดนี้ การสนทนาของเราก็เป็นเหมือนเดิม แล้วจู่ๆวันนึ่ง เธอก็แปลกๆไป การคุยกันเริ่มน้อยลงอาจจะเป็นเพราะบางที่เธอทำงานหนัก ผมเรียนหนัก ทำให้เราไม่ได้คุยกัน แต่ผมก็ยังคอยส่งข้อความหาตลอด ว่า วันนี้เป็นยังไงบ้างเหนื่อยมั้ย กินอะไรบ้างหรือยัง ทุกๆวัน ผมก็ไม่รู้ว่าเธอรำคาญหรือเบื่ออะไรในตัวผมหรือเปล่า หรือหลังจากวันนั้นผมไปพูดอะไรหรือทำตัวอะไรไม่ดีหรือเปล่าผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ซึ่งก่อนหน้านี้เธอเคยบอกกับผมว่าจะไปตัดผมในวันหยุดครั้งหน้าของเธอ ผมก็อาสาที่จะไปกับเธอ เธอก็ตอบตกลง แต่ปรากฏว่า เธอบอกผมในวันที่เราเจอกันที่ฟิตเน็ตอีกรอบว่า คงไปไม่ได้แล้วเพราะเพื่อนของเธอกำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ ผมก็เข้าใจ หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงบางครั้งก็ถามคำตอบคำหรือบางทีก็หายไปหลายๆชั่วโมงแล้วกว่าจะตอบก็มี ซึ่งผมคิดว่าเธออาจจะติดธุระแต่บางครั้งผมก็เห็นเธอ ออนไลน์ ใน IG อยู่ตลอดๆ แต่ก็ได้แต่รอ แต่บางครั้งก็ตอบมากขึ้นแต่ก็ไม่เหมือนครั้งก่อนที่ เวลาผมชวนไปไหนก็จะบอกว่า วันนี้ติดธุระบ้าง มีนัดกับเพื่อนบ้าง ซึ่งบางครั้งผมก็อึดอัดอยากจะถามเธอตรงๆว่า ตอนนี้เธอยังโอเครกับผมอยู่หรือเปล่าผมไปทำอะไรให้ ไม่ถูกใจหรือลำบากใจอะไรมั้ย แต่ก็กลัวว่าผมจะกลายเป็น ผช.ที่เยอะหรือไม่ต่างอะไรกับ ผช.ที่เธอเคยเจอมา ซึ่งก่อนหน้านี้เธอเคยบอกแล้วว่าอยากให้ผมกับเธอ คุยกันแบบเป็นเพื่อนไปก่อน ถ้าผมไปถามเธอ ว่าเธอยังโอเครกับผมอยู่หรือป่าว ก็จะกลายเป็นผมไปทำลายความสัมพันธ์ในครั้งนี้เอง ทั้งๆที่เธอปกติไม่มีอะไร ผมเคยปรึกษากับเพื่อนเพื่อนผมมันบอกว่าให้เวลาเธอหน่อย เธอพึงรู้จักกับผมไม่นานเองนะ ใจเย็นๆ แต่ผมแปลกไปไงครับแปลกไปจากเดิมมาก ในบางครั้งผมก็ลองหายไปวันนึงเผื่อว่าเธอจะคิดถึงแล้วทักหาผมบ้าง แต่ก็ไม่มีเลย ซึ่งแต่ก็ก่อนที่คุยกันแรกๆ ก็ยังมีบ้าง ผมไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ในครั้งนี้เป็นยังไง อึดอัดเหมือนกัน อยากจะรู้จักกับเธอมากขึ้นแต่ก็ไม่รู้จักคุยกันมากกว่านี้ยังไงก็เหมือนจะถูกปฏิเสธตลอด ถามถึงตัวผมแล้ว ผมก็คาดหวังในความสัมพันธ์ ผมคิดว่า คนเราทุกคนเวลาเจอใครที่พิเศษมักจะคาดหวังก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใช่มั้ยครับ ซึ่งทุกครั้งที่คาดหวังของผมนั้นมักจะไม่เป็นดังที่ใจหวังซักเท่าไหร่ ผมก็ไม่รู้จะต้องทำยังไงเหมือนกันครับ ถ้าเธอบอกว่าไม่โอเครซะ มันก็คงจบแล้วครับแต่นี่ มันยังเป็นแบบนี้ คุยกันก็ตอบครับ ยังไงก็ขอบคุณทุกๆคนที่ ทนอ่านมาถึงบรรทัดสุดท้ายนะครับ ยังไงรบกวนช่วยแนะนำผมทีนะครับ ว่าจะเอายังไงต่อ