สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้เลย จริงๆปัญหานี้มันเรื้อรังมาตั้งนานแล้วค่ะ แต่หนูไม่คิดว่าจะเป็นผลกระทบเรื่องใหญ่ถึงหนูขนาดนี้ คือแม่หนูเป็นคนที่ชอบยืมเงินค่ะ ชอบกู้ ต่อให้มีเงินอยู่กับมือก็ชอบกู้มา เรียกง่ายๆคือชอบใช้ก่อน จ่ายที่หลัง แค่ไม่มีบัตรเครดิตเท่านั้นเอง สักวันนึงในหลายๆเดือน บางทีแม่ก็ไม่มีตังให้หนูกินข้าวเลยค่ะ หนูก็ทำงานบ้างนิดหน่อย พอหาข้าวกิน จนวันที่หนูต้องเข้ามหาลัยนี่แหละค่ะ หนูถึงรู้ว่าพ่อแม่ไม่มีเลย บ้านหนูทำอาชีพค้าขายนะคะ มีเงินกับมือทุกวัน แต่ไม่เหลือเลยสักวัน เพราะต้องส่งเงินกู้
ตอนนี้หนูเสียใจมากที่ติดแต่ไม่ได้ไปเรียน แต่ที่เสียใจกว่า คือเค้าไม่เคยเห็นอนาคตหนูสำคัญเลย หนูไม่ได้จะเข้ามหาลัยกระทันหัน หนูเรียนมัธยมมา6ปีแล้ว พี่น้องคนอื่นเรียนไม่จบสักคน มีหนูคนเดียวที่รอดมาถึงมหาลัย อยากทำให้เค้าภูมิใจ แต่เค้าไม่สนใจ ไม่สนับสนุนหนูเลย หนูท้อไปหมดแล้วค่ะ แม้แต่ตอนที่ดูประกาศผลก็ต้องดูอยู่คนเดียว ไม่มีใครมาดีใจด้วย พี่ก็ว่า ว่าดีใจอะไร แค่ศิลปากร ใครเค้าอยากเรียนกัน
หนูว่าจะกู้กยศ. แต่เงินแรกเข้าก็ไม่มีอยู่ดี ไหนจะค่าหอและค่าอยู่ แถมถ้าหนูกู้ไม่ผ่านก็ต้องออกอยู่ดี หนูรู้ค่ะว่าหนูเรื่องมาก เรียนแถวบ้านก็ได้ เรียนรามก็ได้ แต่มันเป็นความฝันของหนูจริงๆ และหนูก็ทำสำเร็จแล้ว หนูก็แค่อยากไปเรียน