เรื่องนี้มองได้หลายมุม มองมุมใดก็ไม่ผิด
แต่ส่วนตัวผมเห็นว่า โดยขอลำดับขั้น ดังมีรายละเอียดต่อไปนี้
1.การเดินทางเที่ยวถ้ำ เป็นสิ่งที่ไม่ผิด การท่องเที่ยวการทำกิจกรรมอดิเรกเป็นเรื่องของปัจเจกบุคคล ใครชอบสิ่งใดสามารถทำสิ่งนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มน้องๆได้เคยเดินทางเข้าไปหลายรอบแล้ว ซึ่งน่าจะชำนาญทางในถ้ำเป็นอย่างดีโดยการเอาตัวรอดในภาวะเช่นนี้ ทั้งเรื่องการหาที่หลบ การดื่มน้ำที่ไหลตามซอกหินผ่านลงเพดานถ้ำ ผมเห็นว่าควรยกย่องกลุ่มน้องๆ ในการเอาตัวรอด
2. การพิจารณาเดินทางในช่วงเวลาเข้าถ้ำ ตามป้ายบางส่วนระบุว่า "อันตราย!! ห้ามเข้า ก่อนได้รับอนุญาต เนื่องจากเป็นฤดูน้ำป่าไหลหลาก ซึ่งจะมีน้ำออกจากถ้ำปริมาณมาก ในระหว่างเดือน กรกฎาคม-พฤศจิกายน"
โดยป้ายคำเตือนดังกล่าวมีข้อความเตือนเพื่อห้ามเข้าระหว่างเดือน 7 ถึงเดือน 11 ข้อความเตือนเช่นว่าถูกประกาศโดยผู้มีอำนาจนั่นคือเจ้าหน้าที่อุทายาน ขณะที่น้องๆเดินทางเข้าถ้ำปลายเดือน 6 ซึ่งเป็นช่วงสุดท้ายของการอนุญาตให้เข้าท่องเที่ยวได้ ซึ่งก็ไม่ได้ขัดคำสั่งป้ายอย่างประการใด
3.การใช้ความคิดพิเคราะห์ให้ถี่ถ้วนก่อนเดินทางเข้าถ้ำ ปัจจัยที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้คือน้ำหลากซึ่งท่วมเข้าถ้ำก่อนฤดูทำให้ปฏิบัติการค้นหายากขึ้นถึง 100 เท่า สภาพแวดล้อมเช่นนี้ผมคิดว่าน้องๆ หรือแม้แต่ชาวบ้านแถวนั้นก็ไม่สามารถคาดคิดได้มาก่อน ประกอบกับเหตุและผลตามข้อ 2 ผมว่าน้องๆไม่ผิดที่เดินทางเข้าเที่ยวถ้ำในเวลานั้น
4.ควรใช้ความหวาดกลัวหรือให้กำลังใจ กับน้องๆ?
ผมว่าเรื่องนี้ควรให้กำลังใจกับน้องๆเพื่อสร้างขวัญและกำลังใจ หลังจากต้องประสบอุบัติภัยจากธรรมชาติและไม่ทราบว่าจะรอดชีวิตออกมาได้หรือไม่ แต่อย่างนึงที่ควรกล่าวคือ ต้องบอกให้น้องๆใช้ชีวิตให้คุ้มกับการช่วยเหลือของผู้เสียสละทุกคนในครั้งนี้ เพราะผู้ที่เสียสละมีมากมาย คน ถ้ำ ป่าไม้ และสัตว์ป่า เรื่องนี้เป็นเรื่องของพ่อแม่ ผู้ปกครอง หรือโรงเรียน เราเองผู้อยู่รอบนอกทั้งหลายไม่ควรถล่มด่าน้อง หรือสั่งสอนน้องจากอินเตอร์เน็ตหรือที่อื่น เพราะจะทำให้เกิดปมในชีวิตซึ่งเป็นความทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต
ผมเห็นผู้ที่ช่วยเหลือทั้งหลาย พวกเขาเป็นผู้เสียสละโดยทั้งสิ้นทุกคนต้องสูญเสียไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ผมขอคารวะในความเสียสละของผู้กู้ภัยทั้งหลาย ซึ่งผู้กู้ภัยนี้รวมขอบเขตไปจนถึงชาวนาชวนสวนที่ยอมให้น้ำถล่มที่ไร่หรือสวนของเขาการกระทำเช่นนี้ถือว่าเป็นผู้กู้ภัยเช่นกัน เพราะหากไม่ได้พวกเขาทั้งหลายเสียสละคงไม่สามารถหาพื้นที่ในการสูบน้ำออกได้
น้องๆ ทั้ง 13 ผิดหรือไม่ในการเดินทางเข้าไปในถ้ำ
แต่ส่วนตัวผมเห็นว่า โดยขอลำดับขั้น ดังมีรายละเอียดต่อไปนี้
1.การเดินทางเที่ยวถ้ำ เป็นสิ่งที่ไม่ผิด การท่องเที่ยวการทำกิจกรรมอดิเรกเป็นเรื่องของปัจเจกบุคคล ใครชอบสิ่งใดสามารถทำสิ่งนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มน้องๆได้เคยเดินทางเข้าไปหลายรอบแล้ว ซึ่งน่าจะชำนาญทางในถ้ำเป็นอย่างดีโดยการเอาตัวรอดในภาวะเช่นนี้ ทั้งเรื่องการหาที่หลบ การดื่มน้ำที่ไหลตามซอกหินผ่านลงเพดานถ้ำ ผมเห็นว่าควรยกย่องกลุ่มน้องๆ ในการเอาตัวรอด
2. การพิจารณาเดินทางในช่วงเวลาเข้าถ้ำ ตามป้ายบางส่วนระบุว่า "อันตราย!! ห้ามเข้า ก่อนได้รับอนุญาต เนื่องจากเป็นฤดูน้ำป่าไหลหลาก ซึ่งจะมีน้ำออกจากถ้ำปริมาณมาก ในระหว่างเดือน กรกฎาคม-พฤศจิกายน"
โดยป้ายคำเตือนดังกล่าวมีข้อความเตือนเพื่อห้ามเข้าระหว่างเดือน 7 ถึงเดือน 11 ข้อความเตือนเช่นว่าถูกประกาศโดยผู้มีอำนาจนั่นคือเจ้าหน้าที่อุทายาน ขณะที่น้องๆเดินทางเข้าถ้ำปลายเดือน 6 ซึ่งเป็นช่วงสุดท้ายของการอนุญาตให้เข้าท่องเที่ยวได้ ซึ่งก็ไม่ได้ขัดคำสั่งป้ายอย่างประการใด
3.การใช้ความคิดพิเคราะห์ให้ถี่ถ้วนก่อนเดินทางเข้าถ้ำ ปัจจัยที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้คือน้ำหลากซึ่งท่วมเข้าถ้ำก่อนฤดูทำให้ปฏิบัติการค้นหายากขึ้นถึง 100 เท่า สภาพแวดล้อมเช่นนี้ผมคิดว่าน้องๆ หรือแม้แต่ชาวบ้านแถวนั้นก็ไม่สามารถคาดคิดได้มาก่อน ประกอบกับเหตุและผลตามข้อ 2 ผมว่าน้องๆไม่ผิดที่เดินทางเข้าเที่ยวถ้ำในเวลานั้น
4.ควรใช้ความหวาดกลัวหรือให้กำลังใจ กับน้องๆ?
ผมว่าเรื่องนี้ควรให้กำลังใจกับน้องๆเพื่อสร้างขวัญและกำลังใจ หลังจากต้องประสบอุบัติภัยจากธรรมชาติและไม่ทราบว่าจะรอดชีวิตออกมาได้หรือไม่ แต่อย่างนึงที่ควรกล่าวคือ ต้องบอกให้น้องๆใช้ชีวิตให้คุ้มกับการช่วยเหลือของผู้เสียสละทุกคนในครั้งนี้ เพราะผู้ที่เสียสละมีมากมาย คน ถ้ำ ป่าไม้ และสัตว์ป่า เรื่องนี้เป็นเรื่องของพ่อแม่ ผู้ปกครอง หรือโรงเรียน เราเองผู้อยู่รอบนอกทั้งหลายไม่ควรถล่มด่าน้อง หรือสั่งสอนน้องจากอินเตอร์เน็ตหรือที่อื่น เพราะจะทำให้เกิดปมในชีวิตซึ่งเป็นความทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิต
ผมเห็นผู้ที่ช่วยเหลือทั้งหลาย พวกเขาเป็นผู้เสียสละโดยทั้งสิ้นทุกคนต้องสูญเสียไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง ผมขอคารวะในความเสียสละของผู้กู้ภัยทั้งหลาย ซึ่งผู้กู้ภัยนี้รวมขอบเขตไปจนถึงชาวนาชวนสวนที่ยอมให้น้ำถล่มที่ไร่หรือสวนของเขาการกระทำเช่นนี้ถือว่าเป็นผู้กู้ภัยเช่นกัน เพราะหากไม่ได้พวกเขาทั้งหลายเสียสละคงไม่สามารถหาพื้นที่ในการสูบน้ำออกได้