ขอบอกก่อนว่าไม่ได้ดูละครพื้นบ้านจบเรื่องนานมาก ตอนแก้วหน้าม้าฟีเวอร์ก็ดูเยอะหน่อยแต่ไม่ได้ติดตามจนจบ ส่วนเรื่องอื่นๆอย่างอุทัยเทวี เทพสามฤดู บลาๆก็ดูนิดหน่อยผ่านๆ แต่พอเรื่องสังข์ทองเราแค่ลองดู ก็รู้สึกสนุกอ่ะ ฉาก ภาพ สีต่างๆดูดีขึ้น ขนาดแม่กับน้องเราไม่ดูละครพื้นบ้านสักระยะแล้ว เราเปิดย้อนหลังเขาก็ดูตาม แบบถามเยอะมาก

ที่ตั้งกระทู้นี้ไม่ได้เจตนาจะดราม่านะ แต่เหมือนเคยเห็นคนในทวิตหรือที่ไหนสักที่ บอกว่าละครไทย ประวัติศาสตร์ก็เดิมๆ ละครพื้นบ้านก็เดิมๆ บทไม่ทันสมัย อยากให้ทำแบบเกาหลีที่ยกปวศมาบางส่วน แล้วเติมบทไปให้เนื้อหาไม่เปลี่ยนแปลง ตัวอย่างที่ชัดสุดของไทยคงเป็นเรื่อง "บุพเพสันนิวาส"

ส่วนเรื่องสังข์ทอง บทหลายๆอย่างก็เปลี่ยน อย่างเขยคนนึงหน่อมแน้มออกแนวเกย์ หรือเขยต่างๆก็เป็นคนต่างชาติ พระสังข์ก็พูดอิ้ง(นิดหน่อย) เลยอยากทราบว่าสังข์ทองเป็นหนึ่งในละครปวศ-พื้นบ้าน ที่เปลี่ยนแปลงบทให้ทันสมัยไปในทางที่ดี หรือป่าว ในสายตาคุณคิดอย่างไร ?