หลังจากผมได้พักที่เมืองเรียม 2 วันแล้วค่าที่พักประมาณคืนละ 60,000 กีบผมวางแผนจะไปเมืองหนองเขียวระยะทางประมาณ 168 กม.นั่งรถประมาณ 4 ชั่วโมงที่ค่อยนั่งรถไปเรื่อยๆเพราะถนนที่ลาวแคบและคดเคี้ยวมากๆรถแล่นไปเดี๋ยวเลี้ยวซ้ายเดี๋ยวเลี้ยวขวาผ้ากางเกงส่วนก้นจะขาดเพราะเลื่อนไปเลื่อนมาถูกับเบาะนั่ง หนองเขียวนี้ผมเคยมา 3-4 ครั้งแล้วพักอยู่ที่หนองเขียว 2 วันค่าที่พักประมาณ 50,000 กีบต่อ 1 คืนผมกำลังคิดจะไปเมืองไช(อุดมไช)เพราะเหนื่อยจากการนั่งรถเมล์



ตลาดเย็นที่หนองเขียวตลาดจะเล็กกว่าตลาดซำเหนือมาก คุยกับแม่ค้าก็ภาษาไทยล้วนๆเลย แม่ค้าบอกผมว่าภาษาไทย ไพเราะกว่าภาษาลาวคุยไปหัวเราะกันไปพวกแม่ค้าบอกไม่ค่อยได้พบคนไทย คนลาวภาพโดยรวมอัธยาศัยไมตรีดีมากๆ ผมชอบจริงๆแม้พบกันครั้งแรกก็คุยกันสนิทดี....



วิวแม่น้ำที่หนองเขียว


              แต่พบชาวต่างชาติ 2 คนถามไถ่กันพวกเขากำลังจะไปหลวงน้ำทาวันพรุ่งนี้ หลังจากถึงหลวงน้ำทาพวกเขาจะไปบ่แก้วแล้วข้ามไปเชียงของ(อ.ในจ.เชียงราย ประเทศไทย) ผมเลยตัดสินเอาวะหลวงน้ำทาก็หลวงน้ำทา ไม่แวะเมืองไชแล้ว ผมและชาวต่างชาติไปขึ้นรถไปหลวงน้ำทา กว่าจะถึงหลวงน้ำทาก็ประมาณ 6 โมงเย็นเลยนอนค้างอยู่เรือนพักที่ตรงกันข้ามกับคิวรถเมล์ห้องราคา 70,000 กีบตอนเช้าผมจึงไปซื้อตั๋วรถโดยสารเข้าจีน หลวงน้ำทา>เมืองหล้า ระยะทาง 125 กม.ค่าตั๋ว 60,000 กีบรถโดยสารทางไกลในจีนมีถังใส่ขยะใบเล็กๆ 2-3 ใบในรถตั้งอยู่ข้างทางเดิน ขณะนั่งรถมาเรื่อยผมสังเกตุมีผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณ 30 กว่าปีผมคุยกับเขาเล็กน้อยเขาบอกว่าเขาเป็นคนไตผมบอกว่าผมเป็นคนไทยมาท่องเที่ยวจีนคุยกันด้วยภาษาจีนซึ่งผมได้เรียนด้วยตนเองพูดได้บ้างนิดหน่อย เขาคุยกับผมภาษาไตบางคำคล้ายๆภาษาไทยพอฟังออก เขาบอกผมว่าเขามาดูและซื้อผลไม้จากเมืองไทยมาขายที่จีนมาเมืองไทยหลายๆครั้งแล้ว เขาอยู่เมืองจิ่งหงจากหลวงน้ำทาไปประมาณ 260 กม.ถนนจากหลวงน้ำทาไปจีนค่อนข้างดีและตรงไม่เหมือนถนนในประเทศลาว ผมสามารถงีบหลับได้บ้างผมจึงไม่ค่อยเหนื่อย รถโดยสารก็วิ่งเร็วกว่าในลาวมากเพราะทางค่อนข้างตรง และถนนกว้างกว่าในลาว รถวิ่งมาใกล้จะถึงเมืองหล้าแล้ว พอถึงเมืองหล้าผู้โดยสารกำลังลงและรอดึงลากสัมภาระที่เก็บอยู่ในห้องข้างๆท้องรถ ผมเลยตัดสินใจไปบอกคนขับรถว่า ผมขอลงที่จิ่งหงเพราะนั่งรถคันนี้มาไม่เหนื่อยเหมือนนั่งรถในลาวเลย คนขับขอเพิ่มเงินค่าโดยสาร จาก 60,000 กีบเป็น 130,000 กีบหลังจากผมถึงจิ่งหงแล้วยังไม่มีข้อมูลห้องพักเลยผมจึงบอกคนไตให้ช่วยหาห้องพักหน่อยเขาจึงพาผมไปหาห้องพักใกล้ๆสถานีรถโดยสาร โรงแรมนี้ผมคิดว่าน่าจะมีแต่คนจีนพัก เพราะชื่อโรงแรมและที่อยู่เป็นภาษาจีนล้วนๆ พนักงานแจ้งค่าห้องว่า 80 หยวนแต่คนไตต่อราคาลงให้ผมเหลือ 60 หยวน ผมเลยขอบคุณคนไตและเข้าห้องพักด้วยความเหนื่อยล้า