Hello darkness, my old friend
๑ สวัสดีเพื่อนเก่าเงามืดมิด

I've come to talk with you again
หวนสนิทสนทนาเพลาเหงา

Because a vision softly creeping
จินตภาพเลือนแล้วพลิ้วแผ่วเบา

Left its seeds while I was sleeping
ทิ้งรอยเก่าตรึงติดยามนิทรา

And the vision that was planted in my brain
๒ แลภาพยังแล่นโลดโสตประสาท

Still remain within the sound of silence
เสียงเงียบพาธอึงอลวกวนหา

In restless dreams I walked alone
สุบินเร่าร้อนเร่เดินเอกา

Narrow streets of cobblestone
บนมรรคาแคบหินกรวดจินต์จำ

'Neath the halo of a street lamp
๓ ใต้หลอดเรืองริมถนนแห่งหนไหน

I turned my collar to the cold and damp
หนาวหมอกไอปิดปกอกชื้นฉ่ำ

When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
วาวนีออนย้อนจ้าตามืดดำ

That split the night, and touched the sound of silence
ณ คืนค่ำสัมผัสสงัดกาล

And in the naked light I saw ten thousand people, maybe more
๔ ด้วยตาเปล่าข้าฯเห็นคนเป็นหมื่น

People talking without speaking
มิเอ่ยอื่นวาจารู้ว่าขาน

People hearing without listening
ยินคำมิใส่ใจบ้าใบ้ปาน

People writing songs that voices never share
เขียนตำนานเพลงกลับมิขับเคย

And no one dared. Disturb the sound of silence
๕ วาระเงียบหาญไร้ผู้ใดป่วน

Fools, said I, you do not know
สบถห้วนท่านไฉนไม่เฉลย

Silence like a cancer grows
เงียบงันงอกเนื้อร้ายใคร่เปรียบเปรย

Hear my words that I might teach you
ฟังข้าเอ่ยสอนบรรณจำนรรจา

Take my arms that I might reach you
๖ สัมผัสแขนข้าฯนี้เพื่อที่สื่อ

But my words, like silent raindrops fell
แต่กล่าวครือฝนสงัดสะบัดฟ้า

And echoed in the wells of silence
แลสะท้อนบ่อเงียบสงบครา

And the people bowed and prayed
ชนบูชาสวดศัพท์คำนับชู

To the neon god they made
๗ แด่เทพแสงนีออนที่หลอนสร้าง
    
And the sign flashed out its warning
กระพริบอ้างเทวะวาทะอยู่

In the words that it was forming
ในความหมายร่ายคำที่ควรรู้

And the sign said, “ the words of the prophets are written
คือคำผู้พยากรณ์บวรจาร

On the subway walls and tenement halls
๘ บนผนังใต้ดินหนถิ่นเรือน

And whispered in the sounds of silence”
กระซิบเอื้อนในสงัดวาทการฯ