คือเราเคยตั้งกระทู้ไปแล้วกระทู้ที่เเล้วมันเป็นวันที่ผ่ามาประมานสัปดาห์กว่าๆเกี่ยวกับตอนที่เรากรี้ดข้อมือแต่ตอนนี้2สัปดาห์แล้วค่ะยังไม่เลิกรู้สึกแบบเดิมเลยตอนนี้เราก็ยังกรีดข้อมืออยู่ติดอยู่ในโลกโซเชียลไม่ยอมพบป่ะผู้คนไม่อยากทำงานกลุ่มไม่อยากเข้าสังคมไม่อยากทำกิจกรรมที่เป็นกลุ่มตอนนี้หนักกว่าเดิมอีกค่ะเพื่อนเริ่มตีตัวออกห่างมากกว่าเดิมตอนที่รู้ว่าเราเริ่มกรีดแขนตอนนี้ไม่มีเพื่อนเลยค่ะอยากหายไปจากตรงนี้มากๆไม่อยากอยู่แล้วตอนเเรกเราเริ่มจากการเกลียดเพื่อนต่อมาเราเริ่มโทษตัวเองสุดท้ายเราก็กลัวกลัวมากเลยกลัวการเข้าสังคมไม่ชอบเลยค่ะเพื่อนในโลกออนไลน์ก็บอกให้เลิกคิดมาแล้วเริ่มต้นใหม่เเต่เราเริ่มต้นใหม่หลายรอบแล้วไม่อยากทำอะไรอีกแล้วโดนเกลียดมามากพอแล้วอยากปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับชีวิตแบบนี้เบื่อแล้วไม่อยากทำอีกแล้วเบื่อมากๆไม่ชอบเลยค่ะไม่ชอบที่ต้องเป็นแบบนี้ไม่อยากเป็นแบบนี้แบบนี้อีกแล้วแต่เราก็คิว่าก็อยากหยุดอแล้วมีคนเคยบอกเราว่า"ไปตายเถอะถ้าเเค่นี้มีปัญหาแค่นี้ยังเเก้ไม่ได้มีพร้อมทุกอย่างอย่าทำตัวมีปัญหาได้มั๊ย" 'ทำไมทำแบบนี้พยายามพอแล้วหรอถ้าทำแค่นี้ไม่ได้ก็ตายเหอะ" "นี่เรียกพยายามแล้วหรอเจอเรื่องเเค่นี้ก็ยอมแพ้แล้วไปตายแล้วเกิดใหม่เหอะ" "พอเถอะเเค่นี้ก็มีปัญหามากพอแล้วอย่าเอาปัญหามาเพิ่มได้มั๊ยดูแลตัวเองสิ" เราเจอคำพูดแบบนี้มาโดยตลอดเราไม่เคยคิดเลยค่ะว่าเราจะเลือกทางเดินที่เราก็ไม่คิดว่าจะเลือกคือการทำร้ายตัวเองตอนนี้ก็ผ่านมา2สัปดาห์แล้วค่ะระหว่าง2สัปดาห์นี้เราก็ยังมีพฤติกรรมการกรีดเเขนมาโดยตลอดเราเรียนโครงการพิเศษด้วยเราเป็นคนที่แม่หวังไว้มากเพราะพี่เราเค้าไม่อยากทำอะไรที่แม่สั่งเเล้วเราเลยโดนคาดหวังไว้มากเรียนพิเศษทุกวันตั้งเเต่ป.5เราไม่ได้บอกว่าเราเรียนหนักหรืออะไรเรารู้ว่ามีคนเรียนหนักกว่าเราตอนนี้เราอยู่ม.2แล้วไม่รู้เลยว่าจะเอายังไงกับชีวิตต่อดีจะตายหรือจะอยู่ทางไหนก็ทรมานเหมือนกันเราอยากถามว่าเราควรจะตายมั๊ยไหนๆก็มีคนอยากให้เราตายอยู่แล้วหรือเราจะอยู่เเล้วใช้ชีวิตที่เเสนทรมานนี้ต่อไปเราเป็นโรคซึมเศร้ารึเปล่าเราจะหาวิธีรักษายังไงเราควรจะบอกพ่อแม่ดีมั๊ยหรือเราควรจะเก็บเป็นความลับแบบนี้เหละดีแล้วอยากถามหน่อยคะ