เราไม่เคยไปหาหมอเลยไม่รู้ว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรือแค่ภาวะซึมเศร้า 

ตั้งแต่เด็กๆ เด็กมากน่าจะประมาณ 4 ขวบ จำไม่ได้ว่าเรียนรู้การฆ่าตัวตายมาจากไหน เราเริ่มจากเอาหัวกดน้ำตัวเองในห้องน้ำ เมื่อรู้สึกผิดหวังกับเรื่องเล็กๆ เช่นโดนดุตอนแอบกินขนม หรือน้องได้กินขนมแต่เราไม่ได้ ต่อมาก็เริ่มพยายามกลั่นหายใจ แน่นอนว่าไม่ตาย555 จนมาถึงพยายามหาสารชนิดนึงมาฉีด คิดไปกระโดดแม่น้ำ กรีดแขนตัวเอง กินยาเกินขนาด คือมีการวางแผนวิธีการนับสิบในหัว แต่ไม่เคยทำจริงเพราะกลัวไม่ตาย กลัวเจ็บ มีดคือเคยเอามากรีด แต่ตอนนั้นเพราะมีดไม่คมหรือหนังเหนียวไม่รู้ กรีดไม่เข้า ความรู้สึกอยากตายจะเกิดขึ้นตลอดตอนที่รู้สึก"ผิดหวัง" และเป็นคนตั้งความหวังเก่งมากตั้งกับทุกเรื่องเลยผิดหวังบ่อยมากๆ

คืออยากตายบ่อยมากๆ ตั้งแต่ 4-23 ปี พอพยายามครั้งนึงแล้วไม่สำเร็จ ใช้ชีวิตต่อไปเรื่อยๆก็เจอความสุข ก็มีความคิดว่า
"เออ ดีนะที่ตอนนั้นเราไม่ตายไป ไม่งั้นคงไม่ได้เจอความสุขแบบนี้" 
แต่พอใช้ชีวิตต่อไปอีกก็เจอความผิดหวัง ก็มีความคิดอีกว่า
"ถึงเราจะอยู่ต่อแล้วเจอความสุขอนาคตก็ต้องเจอความเศร้าอีกอยู่ดี วนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ เหนื่อยไม่ไหว"

แล้วก็คิดๆๆว่ายังไงก็ดี ก็คิดได้ว่า คนเราตายได้แค่ครั้งเดียว ตายทั้งทีเราควรตายอย่างมีประโยชน์ที่สุดรึเปล่า การตายของเราคงทำให้คนรอบตัวเราเสียใจ แต่มันคงจะดีถ้าทำให้ใครๆได้มีความสุขต่อ เราเลยคิดที่จะตายแบบเสียสละ คือถ้ามีใครจะตายหรือโดนทำร้ายรถชนบลาๆ ตรงหน้านี่คือพร้อมที่จะตายแทนมาก ก็รอโอกาสแบบนั้นเกิดมาตลอด 

เคยอยากไปหาหมอนะ บอกพ่อแม่แต่พวกเขาก็ไม่ได้พาไป อาจจะเพราะเราไม่ได้บอกตรงๆว่าอยากตาย เราไม่กล้า เราบอกแค่เรารู้สึกไม่ปกติ เราว่าเราป่วยขอไปหาหมอ...ได้มั้ย 

แต่อยู่มาวันนึงความรู้สึกอยากตายก็หายไป แบบว่าไม่ว่าจะเจอเรื่องผิดหวัง อกหักแบบร้องไห้เป็นเดือนๆ จนน้ำหนักลด 5 กิโล ก็ไม่มีความรู้สึกอยากตายอยู่ในหัวอีกแล้ว คิดไปคิดมาน่าจะเป็นเพราะเรามีแมวตัวแรก เริ่มเลี้ยงแมวรึเปล่า

ก็เลยคิดว่าสิ่งที่จะทำให้คนเราหายจากการซึมเศร้าคือ การมีความรักแบบนี้มั้ยนะ

คือมันแปลกมากๆเมื่อก่อนเศร้าปุ๊ปคืออยากตายปั๊ป ตายตอนนี้ความคิดอยากตายคือไม่มีเลย

ก็เลยคิดว่าเอ๊ะหรือตอนนั้นเราเป็นโรคซึมเศร้าแต่ตอนนี้หายแล้ว เพื่อนๆคิดว่ายังไงกันโรคซึมเศร้าสามารถหายเองได้มั้ย

มีใครความรู้สึกนี้หายไปเองแบบนี้กันมั้ย เพราะอะไรกันบ้าง