ท้าวความก่อนเลย เรามีลูกพี่ลูกน้องอยู่2คนค่ะ ซึ่ง2คนนี้เป็นผญ.ทั้งหมดเลย ตอนเด็กๆก็สนิทกันเหมือนพี่น้องแท้ๆเลยค่ะ พี่คนแรกเค้าจะนิสัยเป็นกันเอง ดูใจดี แต่ข้างในเปนคนใจร้อนพอสมควร. ส่วนคนที่2เค้าจะดูนิ่งๆดูภายนอกเหมือนเปนคนดุๆใจร้อนแต่ภายในเค้าใจเย็นมาก ซึ่งพี่คนที่2จะมีนิสัยที่เหมือนเราหลายอย่างเลยค่ะ บางทีพอเราอยู่กับคนนี้ เราก็รุ้สึกปลอดภัยนะคะเพราะเค้าเข้าใจเราทุกอย่างเหมือนเข้ามาอยุ่ในความคิดเลยตั้งแต่เด็กๆละ ส่วนคนที่2ก็รุ้สึกสบายใจค่ะเพราะเค้าเปนคนเฮฮาตลก ตอนเด็กๆเราจะชอบอยุ่กับคนที่1มากกว่า แต่พอโตขึ่นเรากลับรุ้สึกว่าชอบอยู่กับคนที่2มากกว่าค่ะเพราะมีหลายอย่างที่เราไม่กล้าเอ่ยปากขอ และไม่มีใครเข้าใจแม้แต่แม่ แต่เค้ากลับรู้ใจเข้าใจทุกอย่าง

ความรู้สึกแปลกๆที่ว่านี้ไม่แน่ใจว่ามันไปในเชิงชู้สาวรึป่าวค่ะ ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นเมื่อไหร่ พอลองมาทบทวนสังเกตตัวเองอีกที กลับพบว่าพฤติกรรมของเราตอนอยุ่กับเค้ามันต่างจากตอนที่อยุ่กับคนอื่นๆค่ะ

ตอนคุยกันเราจะไม่ค่อยกล้ามองหน้าสบตาตรงๆ เวลาเดินด้วยกันไม่ค่อยให้เค้ามาถุกตัว คือพยายามเดินห่างๆหรือแกว่งมือไปมาๆ เป็นแบบนี้มานานหลายปีนะคะไม่แน่ใจว่าตั้งแต่ตอนไหน แต่รู้ว่านานมากกกกก กับพี่คนแรกเราก็ปกตินะเดินจับมือหยอกเล่นกันธรรมดาทั่วไปไม่รุ้สึกแปลกอะไร

ที่สำคัญพี่สาวทั้งสองคนมีครอบครัวแล้วค่ะ
เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไงดี ทุกครั้งที่เค้าชวนนอนด้วยเราปฏิเสธตลอด อ้างสารพัดอย่าง
ต้องทำยังไงดีคะ จะตกนรกมั้ยเนี่ยยย