คุณคงมีปมอะไรสักอย่างที่คุณพยายามจะลืม ไม่ให้คิดถึงมันแต่ยิ่งพยายามไม่คิดถึงมันยิ่งเป็นหนัก
ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งกำเริบ ใครจะมาบอกว่าให้เข้มแข็งนะ มันทำไม่ได้หรอก เพราะ ณ เวลานี้เหมือนโดนขังอยู่ในความคิดตัวเอง คำพูดดี ๆ แค่ไหนมันไม่ได้ช่วยอะไร ที่คุณต้องการแค่คนที่รับฟังคุณ คุณแค่อยากระบาย ไม่ได้อยากให้ใครแนะนำ ฟังนะคะ จงระบายทุกอย่างออกมา หากคิดว่าอดีตนั้นมันไม่ดี เพราะคุณรู้สึกเหมือนคุณหมดค่าลง .... คนเราต่อให้พลาดกี่ร้อยครั้งก็เริ่มใหม่ได้เสมอ คุณค่าของเราไม่ได้อยู่ที่เราพลาด แต่อยู่ที่เราเรียนรู้และเติบโตจากมันนะคะ ...............

ไม่มีคำพูดใดจะให้กำลังใจ แต่จะเป็นคนฟังในสิ่งที่คุณอยากระบาย......