ใช้ลีลาภาษาแบบร้อยกรองอยุธยาตอนปลายนะเจ้าคะ 😍😍😍

"รักน้ำจิตจึ่งสนิทน้ำใจเจ้า
ใช่แต่โฉมประโลมโลกยโศกประเทา
หากเพื่อเสาวภาพี่เมธีธร

ชะตากรรมลำเค็ญเป็นเพื่อนยาก
จึ่งเอ็นดูสุวภาคย์ผู้สมร
ต่อเมืองแตกสาแหรกพลัดพิบัติบร
ยังสัญจรกับอ่อนเจ้าเนาพนานต์

เคยสองสาละวนแก้กลกาพย์
พี่จึ่งซึ้งซาบเบญโญสาร
เคยผ่านร้อนผ่อนรนพ้นภยานต์
บรรสานหัตถ์กระหวัดบ่ห่างไกล

ชะรอยบูรเพภพพาสบพักตร
จึ่งรู้จักรักมิตรพิสมัย
ปรัตยุบันบุญหนุนเนื่องไป
ให้สวาสดิ์มาดหมายมิหายทรวง

แม้นน้องต้องอันตรายแต่ปลายก้อย
พี่พลอยทุกข์รุกเท่าภูเขาหลวง
เพื่อแสนรักหนักหนาสุดาดวง
ห่วงหวงสารพัดยิ่งหัทยา

จักยามไหนจักมิให้เจ้าห่างแห
ไป่แปรปรวนรวนเรเสน่หา
ทั้งเช้าคืนขอชื่นแต่ขวัญตา
ขนิษฐาข้าปองน้องนางเดียว

ยามกินก็จักกินด้วยกลอยจิต
มิทอดทิ้งมิ่งมิตรแม้ประเดี๋ยว
ยามนอนก็จักช้อนเจ้าชมเชียว
เหนี่ยวน้องแนบอกให้อิงกาย

ใช่เชิงกลอักษรฉะอ้อนว่า
แต่คือสารารักฤๅหักหาย
เจ้าแก้วพี่เจ้านี้อย่าระคาย
พี่ชายหมายรักเจ้าเท่านั้นเอย"