เรากับแฟนคบกันมาได้สักพักแล้วค่ะ แรกๆก็เข้ากันได้ดี ก่อนหน้านี้มีปัญหาหนักแต่ก็เครียกันจนเข้าใจแล้ว หลังจากที่เครียปัญหากันเขาก็ดีกับเรามากค่ะ ดียิ่งกว่าตอนที่ยังไม่มีปัญหากันสะอีก แต่ก็อย่างว่าแหละความสุขมักอยู่กับเราได้ไม่นาน เพิ่งผ่านมาแค่เกือบเดือนเองมั้งคะ จากหน้ามือกลายเป็นแทบจะหลังมือเลย เราทำอะไรก็ผิดไปหมดในสายตาเขา ทะเลาะกันแทบทุกวันไม่รู้เอาเรื่องอะไรมาโกรธเรานักหนา เรากับพี่เขาจะเจอกันแค่สัปดาห์ละครั้ง ครั้งละ 2-3 วัน วันศุกร์เขาจะมารับเราและวันจันทร์ตอนเช้าเขาจะมาส่งเราทำงานค่ะ วันศุกร์เพิ่งได้เจอกันก็จะดีๆหน่อย แต่พอวันอาทิตย์จะมีเรื่องกันตลอด เรื่องไม่เป็นเรื่องทั้งนั้น. อย่างเช่น
สายๆของวันอาทิตย์ เราก็จะออกจากบ้านไปทำธุระกัน เขาก็ยังดีๆอยู่นะคะ พูดหยอกล้อเราหัวเรามีความสุขกัน แล้วก็พูดเรื่องของกินกันพี่เขาจะไม่ชอบกินส้มตำแต่เขารู้ว่านั่นคืออาหารจานโปรดของเรา เขาก็แกล้งว่าวันนี้พี่ใจดีจะพากินส้มตำนะคะ แต่พอเจอร้านแล้วเขาก็ไม่จอดรถ ผ่านไป4-5 ร้าน เขาก็หัวเราค่ะที่แกล้งเราได้ เราก็ขำก็น่ารักดีมีมุมหยอกล้อกันบ้าง พอผ่านอีกร้านซึ่งเป็นร้านที่เราเคยไปกินกับแฟนเก่า เขาก็แซวอีกว่าจะจอดร้านนี้นะอยากกินรึเปล่า เราก็ตอบว่า ร้านนี้ไม่กินอาหารไม่อร่อย ( ซึ่งมันไม่อร่อยจริงๆ เคยเข้าครั้งเดียวยังเสียดายเงินเลย ) เขาก็ถามจี้เลยค่ะเคยมากับใคร อะไรยังไง แรกๆเราก็ตอบเลี่ยงๆไปไม่อยากพูดถึง แต่เขาก็ซักไซร้อยู่นั่นแหละ จนรู้ว่าเราเคยมากินส้มตำกับแฟนเก่าที่ร้านนี้ เท่านั้นแหละ เงียบบบบตลอดทางข้าวปลาก็ไม่ต้องกินกันละ เราง้อเราชวนคุยก็ไม่พูด จนเรายอมใจ สรุป วันนั้นทั้งวัน กับทั้งคืนไม่ได้คุยกันสักคำ ลามมาถึงเช้าวันจันทร์มาส่งเราก็ไม่คุยกับเรา โผล่มาอีกทีคือ แอบมาหาเรากลางดึกของคืนวันจันทร์ บอกว่ามาจับผิดคน
แล้วล่าสุดค่ะ วันศุกร์ที่ผ่านมา มารับเราเช่นเคยกระหนุงกระหนิงกัน เช้าวันเสาร์พาเราไปเที่ยวทะเล กลับมาเย็นวันอาทิตย์ ก็ยังน่ารักหยอกกันมีความสุข พอเ มื่อเช้ามาส่งเราทำงานก็พูดเรื่องทำธุรกิจกัน พี่เขาจะลงทุนให้ 1 ครั้ง แล้วให้เราบริหารจัดการเอาเอง โดยที่เขาจะไม่เอาส่วนแบ่งกำไร เราก็ธิบายว่าเราไม่อยากทำซึ่งเรื่องนี้เคยคุยกันหลายรอบแล้วซึ่งนิสัยเราก็ไม่ชอบคนจู้จี้เท่าไร เราก็ยกตัวอย่างให้พี่เขาฟังว่า ตอนที่หนูให้พี่ติดโบว์ให้หนูพี่ไม่ทำใช่มั้ย นั่นคือสิ่งที่พี่ไม่อยากทำหนูก็ไม่เซ้าซี้ นี่ก็เหมือนกันหนูบอกว่าไม่ทำก็คือไม่ทำ เขาก็บอกว่าเราทำตัวไม่น่ารักเราชอบเถียง ผู้ใหญ่บอกอะไรก็เถียง เราก็เลยเงียบค่ะ พอพักเที่ยงเรากินข้าวอยู่พี่เขาส่งรูปเราตอนอยู่ทะเลมาให้ในแชท เราก็ส่งสติกเกอร์ยกนิ้วโป้งกลับไป สักพักพี่เขาก็ส่งกลับมาว่า ยกนิ้วโป้งคือ? เราเห็นแล้วค่ะแต่เรายังไม่ตอบ พอกินข้าเสร็จเราก็กลับมาที่ห้องพักค่ะกะว่าจะงีบสักหน่อย เพราะเหนื่อยจากที่ไปทะเลมา เราก็แชทไปบอกพี่เขาค่ะว่า หนูกลับมานอนที่ห้องสักแปปนะคะ แล้วเราก็หลับไป สักพักมีเสียงแชทค่ะเราก็จับโทรศัพท์ดูเป็นพี่เขาส่งมาว่า ไม่เข้าใจ ( คงหมายถึง ที่ถามค้างไว้ว่า ยกนิ้วโป้งคือ? แต่เราตอบกลับไปว่า กลับมานอนสักแปปนะ ) เราก็ยังไม่ตอบค่ะเพราะง่วงมากจริงๆ สักพักพี่เขาโทรมาค่ะ เราก็งัวเงียรับสาย ก็หาว่าเราอยู่กับใครในห้องทำไมต้องพูดกระซิบ เราก็อธิบายให้ฟัง ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ปกติ เพราะง่วง บวกกับหงุดหงิดด้วย ( เข้าใจอารมณ์คนที่ง่วงมากๆกำลังหลับแล้วมีคนมาเซ้าซี้ใช่มั้ยคะ ) นั่นละคะ งานก็เข้าสิคะ หาว่าหนูทำตัวไม่น่ารักอีกแล้วเถียงผู้ใหญ่ บอกว่าทนนิสัยหนูไม่ไหวแล้วที่ชอบเถียง แล้วก็ว่าเราทำตัวแปลกๆ มีพิรุธ แล้วก็บอกเลิกเรา วางสายใส่เราค่ะ เราโทรไปก็ปิดเครื่องหนี แชทก็ไม่อ่าน หายไปจนป่านนี้ยังติดต่อไม่ได้เลย
คือเหนื่อยใจจริงๆ แต่ไม่อยากเลิกนะคะ ตอนที่ดีเขาก็ดี๊ดี เอาใจเราสารพัด แต่พอจะงอนก็ชอบงอนเรื่องไร้สาระแล้วหายไปติดต่อไม่ได้สะงั้น ใครพอจะมีวิธีแก้ หรือดัดนิสัยคนแบบนี้บ้างมั้ยคะ เหนื่อยใจจริงๆค่ะ
เหนื่อยใจทะเลาะกับแฟนเกือบทุกวัน
สายๆของวันอาทิตย์ เราก็จะออกจากบ้านไปทำธุระกัน เขาก็ยังดีๆอยู่นะคะ พูดหยอกล้อเราหัวเรามีความสุขกัน แล้วก็พูดเรื่องของกินกันพี่เขาจะไม่ชอบกินส้มตำแต่เขารู้ว่านั่นคืออาหารจานโปรดของเรา เขาก็แกล้งว่าวันนี้พี่ใจดีจะพากินส้มตำนะคะ แต่พอเจอร้านแล้วเขาก็ไม่จอดรถ ผ่านไป4-5 ร้าน เขาก็หัวเราค่ะที่แกล้งเราได้ เราก็ขำก็น่ารักดีมีมุมหยอกล้อกันบ้าง พอผ่านอีกร้านซึ่งเป็นร้านที่เราเคยไปกินกับแฟนเก่า เขาก็แซวอีกว่าจะจอดร้านนี้นะอยากกินรึเปล่า เราก็ตอบว่า ร้านนี้ไม่กินอาหารไม่อร่อย ( ซึ่งมันไม่อร่อยจริงๆ เคยเข้าครั้งเดียวยังเสียดายเงินเลย ) เขาก็ถามจี้เลยค่ะเคยมากับใคร อะไรยังไง แรกๆเราก็ตอบเลี่ยงๆไปไม่อยากพูดถึง แต่เขาก็ซักไซร้อยู่นั่นแหละ จนรู้ว่าเราเคยมากินส้มตำกับแฟนเก่าที่ร้านนี้ เท่านั้นแหละ เงียบบบบตลอดทางข้าวปลาก็ไม่ต้องกินกันละ เราง้อเราชวนคุยก็ไม่พูด จนเรายอมใจ สรุป วันนั้นทั้งวัน กับทั้งคืนไม่ได้คุยกันสักคำ ลามมาถึงเช้าวันจันทร์มาส่งเราก็ไม่คุยกับเรา โผล่มาอีกทีคือ แอบมาหาเรากลางดึกของคืนวันจันทร์ บอกว่ามาจับผิดคน
แล้วล่าสุดค่ะ วันศุกร์ที่ผ่านมา มารับเราเช่นเคยกระหนุงกระหนิงกัน เช้าวันเสาร์พาเราไปเที่ยวทะเล กลับมาเย็นวันอาทิตย์ ก็ยังน่ารักหยอกกันมีความสุข พอเ มื่อเช้ามาส่งเราทำงานก็พูดเรื่องทำธุรกิจกัน พี่เขาจะลงทุนให้ 1 ครั้ง แล้วให้เราบริหารจัดการเอาเอง โดยที่เขาจะไม่เอาส่วนแบ่งกำไร เราก็ธิบายว่าเราไม่อยากทำซึ่งเรื่องนี้เคยคุยกันหลายรอบแล้วซึ่งนิสัยเราก็ไม่ชอบคนจู้จี้เท่าไร เราก็ยกตัวอย่างให้พี่เขาฟังว่า ตอนที่หนูให้พี่ติดโบว์ให้หนูพี่ไม่ทำใช่มั้ย นั่นคือสิ่งที่พี่ไม่อยากทำหนูก็ไม่เซ้าซี้ นี่ก็เหมือนกันหนูบอกว่าไม่ทำก็คือไม่ทำ เขาก็บอกว่าเราทำตัวไม่น่ารักเราชอบเถียง ผู้ใหญ่บอกอะไรก็เถียง เราก็เลยเงียบค่ะ พอพักเที่ยงเรากินข้าวอยู่พี่เขาส่งรูปเราตอนอยู่ทะเลมาให้ในแชท เราก็ส่งสติกเกอร์ยกนิ้วโป้งกลับไป สักพักพี่เขาก็ส่งกลับมาว่า ยกนิ้วโป้งคือ? เราเห็นแล้วค่ะแต่เรายังไม่ตอบ พอกินข้าเสร็จเราก็กลับมาที่ห้องพักค่ะกะว่าจะงีบสักหน่อย เพราะเหนื่อยจากที่ไปทะเลมา เราก็แชทไปบอกพี่เขาค่ะว่า หนูกลับมานอนที่ห้องสักแปปนะคะ แล้วเราก็หลับไป สักพักมีเสียงแชทค่ะเราก็จับโทรศัพท์ดูเป็นพี่เขาส่งมาว่า ไม่เข้าใจ ( คงหมายถึง ที่ถามค้างไว้ว่า ยกนิ้วโป้งคือ? แต่เราตอบกลับไปว่า กลับมานอนสักแปปนะ ) เราก็ยังไม่ตอบค่ะเพราะง่วงมากจริงๆ สักพักพี่เขาโทรมาค่ะ เราก็งัวเงียรับสาย ก็หาว่าเราอยู่กับใครในห้องทำไมต้องพูดกระซิบ เราก็อธิบายให้ฟัง ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ปกติ เพราะง่วง บวกกับหงุดหงิดด้วย ( เข้าใจอารมณ์คนที่ง่วงมากๆกำลังหลับแล้วมีคนมาเซ้าซี้ใช่มั้ยคะ ) นั่นละคะ งานก็เข้าสิคะ หาว่าหนูทำตัวไม่น่ารักอีกแล้วเถียงผู้ใหญ่ บอกว่าทนนิสัยหนูไม่ไหวแล้วที่ชอบเถียง แล้วก็ว่าเราทำตัวแปลกๆ มีพิรุธ แล้วก็บอกเลิกเรา วางสายใส่เราค่ะ เราโทรไปก็ปิดเครื่องหนี แชทก็ไม่อ่าน หายไปจนป่านนี้ยังติดต่อไม่ได้เลย
คือเหนื่อยใจจริงๆ แต่ไม่อยากเลิกนะคะ ตอนที่ดีเขาก็ดี๊ดี เอาใจเราสารพัด แต่พอจะงอนก็ชอบงอนเรื่องไร้สาระแล้วหายไปติดต่อไม่ได้สะงั้น ใครพอจะมีวิธีแก้ หรือดัดนิสัยคนแบบนี้บ้างมั้ยคะ เหนื่อยใจจริงๆค่ะ