กระทู้นี้ไม่เชิงแปลเพลงจีนนะ ออกแนวแปลบ้าง เล่าบ้าง ขอใช้คำว่าพากย์เพลงจีนแล้วกันนะคะ

เพลง"รอเธอเลิกเรียน（等你下课） " ของ Jay Chou(周杰伦 โจวเจี๋ยหลุน )
นี่เราติดตามเฮียมาตั้งแต่สมัยเฮียเพิ่งเข้าวงการใหม่ๆเลยนะ จนตอนนี้เฮียแต่งงานมีลูกแล้วจ้า

เพลงนี้เป็นเรื่องราวของพ่อหนุ่มที่แอบชอบสาวมหาลัย น่าจะแอบชอบมานานแล้วล่ะ
คอยติดตามเธออยู่ตลอด แต่เธอไม่รู้ตัว
เจ้าบุญทุ่มมากๆ ทุ่มสุดตัว(แต่ทั้งตัวก็มีแค่เนี้ยแหละ)
ตามจีบแบบเนี้ย จะว่าโรแมนติกก็ได้ แต่ถ้ามากไปผู้หญิงบางคนเขาก็กลัวนะเออ
ทั้งนี้อาจมีหน้าตาเป็นปัจจัยสำคัญ
แบบที่ในภาษาจีนเขาพูดว่า "人帅真好，人丑性骚扰"
(ถ้ารูปหล่อก็...อุ๊ย ดีจังเลยอ่ะแก แต่ถ้าหน้าแย่ก็...ไอ้โรคจิต มันจะลวนลามหนูค่า)
แต่ก็ไม่เสมอไปนะ มันก็มีผู้หญิงแบบ "ก็คนมันไม่ใช่ หล่อแค่ไหนชั้นก็ไม่สนใจ"

มาฟังเพลงกัน
https://youtu.be/kfXdP7nZIiE


เนื้อเพลงก็ประมาณนี้จ้ะ

"ฉันเช่าห้องอยู่ในซอยเดียวกันกับเธอ
จะได้มีโมเมนต์แบบ อุ๊ย บังเอิญเจอกัน
ทำไมน้ออ ทำไมตอนม.ปลายฉันไม่ตั้งใจเรียน
ก็เลยสอบเข้าม.เดียวกันกับเธอไม่ได้อย่างงี้ไงเล่า (งุ้ย หงุดหงิด ในวงเล็บนี่เราเติมเอง)

ฉันหางานทำอยู่แถวๆหอเธอ
แต่พอฉันหัดทำขนมไข่เป็น ก็เพิ่งตรัสรู้ว่าเธอไม่กินข้าวเช้า (อ้าว นี่อุตส่าห์หัดทำขนมเพื่อเธอเลยนะ)
โว๊ะ เธอเดินเฉี่ยวไปอีกละ
หูฟังนั่นน่ะฟังเพลงอะไรอยู่ บอกกันได้มะ

(คือที่ไต้หวันเนี่ย มื้อเช้ามักจะกินอะไรแบบขนมไข่ หมี่ผัด น้ำเต้าหู้ ซาลาเปา ฯลฯ ตาหนุ่มนี่ก็คงจะไปทำงานพาร์ทไทม์ในร้านแบบนี้ กะว่าสาวเจ้าคงแวะเข้ามาซื้อบ้าง แล้วจะได้มีโอกาสต่อบทสนทนาสานสัมพันธ์"ตำนานรักขนมไข่"อะไรงี้ แต่ที่ไหนได้ เธอไม่กินข้าวเช้า เดินผ่านร้านไปเลยจ้า )

นอนดูดาวกลางสนามกีฬาในม.
ไฟในห้องเรียนยังสว่าง แสดงว่าเธอยังอยู่
จำได้ว่าเคยเขียนจดหมายรักให้เธอ
แต่นี่มันยุคไหนสมัยไหนกันแล้ว ฉันยังเขียนจดหมายอยู่อี๊กก

(เมื่อก่อนเขายังไม่มีเฟสบุ๊กไลน์กันไง เลยต้องเขียนใส่กระดาษเป็นใบๆ ไฮโซหน่อยก็ใช้กระดาษหอมๆ บางคนก็เหยาะแป้งลงไปแทน แล้วแอบยัดใส่ใต้โต๊ะสาวบ้าง ฝากแม่สื่อเอาไปให้บ้าง ดักรอแล้วรีบยื่นให้แล้ววิ่งหนีไปบ้าง อะไรงี้
ส่วนตาหนุ่มในเพลงนี้คงยังขอเบอร์ขอไลน์เธอไม่ได้อ่ะ จะไฮเทคแค่ไหน ถ้าเธอไม่มีใจ ก็ทำได้แค่นี้แหละนะ)

ต้องมีสักวัน ต้องมีสักปี
เธอจะรับรู้ว่ามีใครคอยอยู่เคียงข้างเธอเงียบๆ
บางทีฉันคงไม่ควรอยู่ในโลกของเธอ
ตอนเธอได้รับจดหมายนี้ ฉันคงจากไปไกลแล้ว

ฉันรอเสียงระฆังดังอยู่ตรงตลาดนัดข้างม.
รอเธอเลิกเรียนแล้วไปเดินช้อปฯด้วยกันดีไหมจ๊ะ
(แปลระฆังซะเหมือนอยู่ข้างวัดเลย จริงๆ广场คือ สแควร์ย่านช้อปปิ้ง แบบสยามสแควร์ อะไรงี้)

เล่นเปียโนร้องเพลงที่เธอชอบ แอบรักเธอไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บปวดเลยสักกะติ๊ด
แต่มันเจ็บตรงที่เธอไม่แม้แต่จะเหลียวมอง
(อยู่นอกสายตาของเธอตั้งไกล...ฉันนั้นก็ทำได้แค่มองจากตรงนี้...)

ฉันร้องอินซะขนาดนี้ แต่ก็ยัง อินทู ยัวร์ ฮาร์ท ไม่ได้สักที
ฉันมองหาเธอท่ามกลางผู้คน ก็แค่อยากปกป้อง ไม่ต้องลงเอยกันก็ได้
โว๊ะ เธอเดินเฉี่ยวไปอีกละ
ฉันร้องเพลง"ลูกโป่งบอกรัก"  ในที่สุด...เธอก็หันมามอง (สำเร็จ! จุดพลุเลยจ้า...)


เพลง"ลูกโป่งบอกรัก(告白气球)"ของเฮียก็เพราะดี ลองหาฟังกันได้นะคะ