คุณจะรู้สึกยังไง ถ้าแฟนของคุณ ปฎิบัติตัวแบบนี้
1. ไม่แคร์ ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ วันจันทร์ถึงวันศุกร์ เราก็ต้องไปทำงานตั้งแต่เช้า กลับบ้านก็ 18.00 น. ส่วนแฟนอยู่บ้านเฉยๆ (เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน จะได้มาเจอกันเดือนละครั้งสองครั้ง เช้าเย็นก็กลับ ) เมื่อเราเลิกงานสิ่งที่เราทำอย่างแรกคือโทรศัพท์ไปบอกเขา ว่าเราเลิกงานแล้วนะ แต่สิ่งที่ได้คำตอบกลับมา " อืมๆ อ่าๆ ถึงบ้านค่อยคุย " เฮ้ยเราทำงานมาเหนื่อยๆ ไม่คิดจะถามไถ่สักคำหรอวะ
2. หลังเลิกงานก็ต้องได้เวลาที่คนรักกันจะคุยกันให้หายคิดถึง สิ่งที่ได้ เล่นเกมอยู่บ้างล่ะ กินข้าวอยู่ ทำนู่นทำนี่อยู่ หลับอยู่ ในความคิดของเรานะ "เห้ย ตั้งแต่เช้ายันเย็น อยู่บ้านเฉยๆ ทำไรบ้างวะ พอได้เวลาที่เราจะได้คุยกัน ธุระมากัน
เลย ฟัก..."
3. รอ ร๊อ รอ ยันสี่ทุ่มกว่า มันได้เวลาที่เราจะต้องนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า แฟนคนดีพึ่งนึกอยากจะมาคุย WTF
4. ทุกๆวัน แฟนจะนั่งเล่นเกมร้องเพลงในโทรศัพท์ ตั้งแต่ห้าทุ่ม ยันเกือบเช้า เพราะงี้ไงตอนเช้าๆมันถึงไม่ได้ทำไรเลย เพราะมันนอนทั้งวัน ตอนดึกจะได้มีแรงมาเล่นเกม
5. เสาร์ อาทิตย์ วันหยุด ควรจะมีเวลาให้กันทั้งวันแล้วสิ ไม่ใช่เลย มันนอน นอน ตื่นมา-แล้วก็นอน ยันห้าโมงหกโมง กูก็รอโทรศัพท์มันเก้อน่ะสิ
6. วันสิ้นเดือนจะเป็นช่วงที่เราจะได้เจอกัน เราจะพากันไปเดินเที่ยวห้าง พอสามโมงสี่โมงด็แยกกันกลับ เราอยากจับมือ อยากถ่ายรูป อยากให้แฟนชม อยากให้เธอมีความสุขเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ( ร้องไห้ไปพิมพ์ไปซะแล้ว) แต่เธอไม่เคยคิดที่อยากจะจับมือ ไม่อยากจะถ่ายรูปคู่ ไม่คิดที่จะมองกัน ไม่พูดจาหวานอย่างที่แฟนควรจะมีให้กัน เวลาเดินข้ามถนนต่างคนต่างเดิน จะขึ้นรถกลับบ้าน ก็มีแต่เราที่ต้องไปส่งมันขึ้นรถแล้วเราค่อยเดินกลับมารถคนเดียว เราทนไม่ไหวจะโทรไปขอเลิก มันไม่ยอมเลิก มันบอกเรื่องเล็กน้อย ไร้สาระ เราบล็อกเฟส บล็อกไลน์ บล็อกเบอร์ เพราะคิดว่าเราจะไม่ยอมใจอ่อนเด็ดขาด สุดท้ายเราก็ปลดบล็อก เราไปถามมันว่ารู้สึกบ้างมั้ย น้ำเสียงของมันปกติทุกอย่าง
เราไม่รู้จริงว่าจะไประบายให้ใครฟังดี มันอึดอัด มันเจ็บปวด แฟน
มันไม่เห็นค่าในตัวเราเลย จะเลิกก็ไม่ยอมเลิก คบกันไปก็เหนื่อยใจ
เรางี่เง่าไปรึป่าว หรือเราทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริงๆ เรามันไม่ดีใช่มั้ย ??????
ขอพื้นที่ไว้ระบายสักนิดนะ ที่จริงมีมากกว่านี้แต่ยิ่งคิดแล้วมันอยากจะร้องไห้....
ขอบคุณค่ะ
ขอพื้นที่ระบายความอึดอัดในใจนะคะ ;(
1. ไม่แคร์ ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ วันจันทร์ถึงวันศุกร์ เราก็ต้องไปทำงานตั้งแต่เช้า กลับบ้านก็ 18.00 น. ส่วนแฟนอยู่บ้านเฉยๆ (เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกัน จะได้มาเจอกันเดือนละครั้งสองครั้ง เช้าเย็นก็กลับ ) เมื่อเราเลิกงานสิ่งที่เราทำอย่างแรกคือโทรศัพท์ไปบอกเขา ว่าเราเลิกงานแล้วนะ แต่สิ่งที่ได้คำตอบกลับมา " อืมๆ อ่าๆ ถึงบ้านค่อยคุย " เฮ้ยเราทำงานมาเหนื่อยๆ ไม่คิดจะถามไถ่สักคำหรอวะ
2. หลังเลิกงานก็ต้องได้เวลาที่คนรักกันจะคุยกันให้หายคิดถึง สิ่งที่ได้ เล่นเกมอยู่บ้างล่ะ กินข้าวอยู่ ทำนู่นทำนี่อยู่ หลับอยู่ ในความคิดของเรานะ "เห้ย ตั้งแต่เช้ายันเย็น อยู่บ้านเฉยๆ ทำไรบ้างวะ พอได้เวลาที่เราจะได้คุยกัน ธุระมากัน
3. รอ ร๊อ รอ ยันสี่ทุ่มกว่า มันได้เวลาที่เราจะต้องนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องไปทำงานแต่เช้า แฟนคนดีพึ่งนึกอยากจะมาคุย WTF
4. ทุกๆวัน แฟนจะนั่งเล่นเกมร้องเพลงในโทรศัพท์ ตั้งแต่ห้าทุ่ม ยันเกือบเช้า เพราะงี้ไงตอนเช้าๆมันถึงไม่ได้ทำไรเลย เพราะมันนอนทั้งวัน ตอนดึกจะได้มีแรงมาเล่นเกม
5. เสาร์ อาทิตย์ วันหยุด ควรจะมีเวลาให้กันทั้งวันแล้วสิ ไม่ใช่เลย มันนอน นอน ตื่นมา-แล้วก็นอน ยันห้าโมงหกโมง กูก็รอโทรศัพท์มันเก้อน่ะสิ
6. วันสิ้นเดือนจะเป็นช่วงที่เราจะได้เจอกัน เราจะพากันไปเดินเที่ยวห้าง พอสามโมงสี่โมงด็แยกกันกลับ เราอยากจับมือ อยากถ่ายรูป อยากให้แฟนชม อยากให้เธอมีความสุขเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ( ร้องไห้ไปพิมพ์ไปซะแล้ว) แต่เธอไม่เคยคิดที่อยากจะจับมือ ไม่อยากจะถ่ายรูปคู่ ไม่คิดที่จะมองกัน ไม่พูดจาหวานอย่างที่แฟนควรจะมีให้กัน เวลาเดินข้ามถนนต่างคนต่างเดิน จะขึ้นรถกลับบ้าน ก็มีแต่เราที่ต้องไปส่งมันขึ้นรถแล้วเราค่อยเดินกลับมารถคนเดียว เราทนไม่ไหวจะโทรไปขอเลิก มันไม่ยอมเลิก มันบอกเรื่องเล็กน้อย ไร้สาระ เราบล็อกเฟส บล็อกไลน์ บล็อกเบอร์ เพราะคิดว่าเราจะไม่ยอมใจอ่อนเด็ดขาด สุดท้ายเราก็ปลดบล็อก เราไปถามมันว่ารู้สึกบ้างมั้ย น้ำเสียงของมันปกติทุกอย่าง
เราไม่รู้จริงว่าจะไประบายให้ใครฟังดี มันอึดอัด มันเจ็บปวด แฟน
เรางี่เง่าไปรึป่าว หรือเราทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริงๆ เรามันไม่ดีใช่มั้ย ??????
ขอพื้นที่ไว้ระบายสักนิดนะ ที่จริงมีมากกว่านี้แต่ยิ่งคิดแล้วมันอยากจะร้องไห้....
ขอบคุณค่ะ