คือเราเป็นพวกดูคนไม่ออก ระบุไม่ได้ว่าคนที่เราเจอคิดยังงัยกับเราอยู่
บางครั้งก็อึดอัดนะ ไม่แน่ใจว่าต้องทำตัวแบบไหน
***เรามีรุ่นพี่ที่รู้จักอยู่คนหนึ่ง แบบสนิทใจมากเวลาอยู่กับคนนี้ เราเป็นตัวของตัวเองได้ ร้องไห้ให้เขาเห็นได้ ทำตัวเป็นภาระได้ทุกอย่างแบบที่ไม่ได้เป็นกับใคร จนวันนึงเรารู้สึกว่าเราเริ่มรู้สึกดีกับเขาแบบพิเศษ แต่เรากลับมองเขาไม่ออกเลยว่าเขารู้สึกยังไงกับเรา ได้แต่พยายามบอกตัวเองว่าที่พี่เขาทำดีกับเราก็เพราะพี่เขานิสัยดีอยู่แล้ว ที่พี่เขาดูแลเราก็คิดว่าถ้าคนอื่นมาขอให้พี่เขาช่วย เขาก็คงดูแลดีเหมือนกัน ปรึกษาใครหลายคนก็มีวิธีแนะนำต่างๆ นานา อย่างเช่น
- หลายคนบอกว่าให้ลองจ้องตาดู เพื่อนเราบอกว่าดวงตาจะสื่ออะไรหลายอย่าง แต่เราเป็นคนชอบดวงตากับรอยยิ้มของเขาอยู่แล้ว เวลาคุยกันเราก็มักจะมองตาเขาบ่อยมาก เลยคิดว่าสายตาของเขาหวานเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว
- หลายคนบอกว่าให้ดูที่การกระทำ ก็อย่างที่บอก พี่เขาดูแลเราดีมาก แต่เราก็ไม่ได้เจอกันตลอดเวลาก็เลยไม่รู้ว่าพี่เขาดูแลคนอื่นดีแบบเดียวกันหรือเปล่า
- หลายคนบอกว่าถ้าเขาชอบเราเขาจะชัดเจน พี่เขาไม่เคยบอกหรือพูดอะไรทำนองนี้เลย แต่ก็ทำตัวเหมือนคนเป็นมากกว่ารุ่นพี่-รุ่นน้อง คือ ชวนไปกินข้าว ไปดูหนัง เที่ยวด้วยกันบ้าง บางครั้งเพื่อนเขามาหา ก็ลากเราไปด้วย เราไปทุกครั้งก็หวั่นใจทุกครั้งกลัวว่าสักวันคนที่มาหาเขาจะถูกแนะนำในฐานะที่มากกว่าเพื่อนเขา
- เวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน เราต่างก็เป็นพวกสกินชิพทั้งคู่ ก็มีแบบแตะเนื้อต้องตัว พิงไหล่ จับมือกันบ้าง แต่พอใครเห็น/แซว ทั้งเราและพี่เขาก็ตอบแค่ว่า "ก็พี่น้อง" และเป็นเราที่พยายามหยุดการกระทำทุกอย่าง เช่น ถ้านั่งพิงอยู่เราก็จะลุกขึ้น แต่เขาจะเป็นฝ่ายดึงเรากลับไปนั่งในท่าเดิมทุกที
เราไม่รู้ว่าคำว่า " ก็พี่น้อง" คือความชัดเจนพอหรือยัง ที่จะทำให้เรารู้ตัวว่าเขาอาจจะไม่คิดอะไรกับเราจริงๆ
สุดท้ายก็แค่อยากรู้เฉยๆ ว่าทุกคนคิดยังไงกับสถานการณ์แบบนี้ หรือเราควรตัดใจ เพราะเขาก็ชัดเจนพอแล้ว เพียงแต่เรายังคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ฝ่ายเดียว

ปล. คำแนะนำสุดท้ายของเพื่อน คือ ถามไปตรงๆ เลย ซึ่งเราก็ไม่กล้า กลัวมองหน้ากันไม่ติด อีกอย่างเราก็เป็นผู้หญิงเลยคิดว่ามันไม่ควรหรือเปล่าที่จะเริ่มคุยเรื่องแบบนี้กับเขาก่อน