สวัสดีค่าา นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยเน้อ  คือตอนม.ปลายเราเป็นเด็กใหม่ย้ายมาเรียนม.4ที่รร.แห่งหนึ่งแล้วทีนี้ก็จะมีการจับสายรหัสกันใช่มั้ย แล้วเราก็ได้พี่รหัสเป็นผู้ชาย และปู่รหัสของเราก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน ปล.ตอนนี้เราอยู่ม.6แล้ว เรารู้สึกปลื้มปู่รหัสตั้งแต่วันแรกที่ได้เจอเลย แบบรู้สึกดีอ่ะ แต่พอผ่านไปสักพักเราก็ล้มเลิกความคิดนี้ เพราะเป็นสายรหัสกัน ไม่อยากให้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเราเลยหยุด ล้มเลิกความคิดแล้วเรียน เรียน เรียน คือปู่รหัสแกดีกับเราทุกอย่าง ทั้งชวนคุย วันเกิดก็พาไปเลี้ยง อยากได้อะไรปรึกษาอะไรก็ให้ได้ตลอด แต่จะชอบแกล้งเราคือไม่ได้แกล้งแรงนะ แบบแกล้งให้เรารำคาญอ่ะ เช่น แบบไปเลี้ยงสายก็จะให้เราเป็นคนไปเอาของมาลงหม้อชาบู เสิร์ฟน้ำให้ ทำทุกอย่างอ่ะ แล้วก็บอกว่ารักน้องแล้วคีบแต่สิ่งที่กินไม่ได้มาให้เรากิน เราก็แบบรู้สึกเป็นกันเองอ่ะไม่ได้เกร็ง แกก็ล้อว่าอ้วนบ้าง ขาใหญ่บ้าง บางครั้งเราก็ด่าไป ไม่เชิงด่าหรอกแค่สวนกลับเฉยๆ แต่พี่แกก็ไม่สนใจ แกล้งเราต่อไป พอนานวันเข้ามันก็ผูกพันอ่ะ ปล.แต่พี่รหัสเราก็ดีกับเรามากๆเลยนะ  แล้วก็เป็นช่วงที่ปู่รหัสเราจบม.6 ก็เศร้าๆอ่ะแหละ ก็เจอทุกวัน แต่เราก็ไม่ได้อะไรมากเพราะช่วงนั้นเราก็ล้มเลิกความคิดที่ชอบสายรหัสตัวเองไปแล้ว แล้วพี่แกก็ไปเรียนที่มหาลัยแห่งหนึ่ง ไกลมากกกกส่วนเราก็ได้เป็นพี่ม.5 ก็มีน้องรหัส ก็อยู่ไปเรื่อยๆ จนถึงม.6 พี่แกกลับมาเว้ย ปล.มันจะมีประเพณีรับน้องของแต่ละสาย
ก็ทักไปถามพี่แกก็บอกจะกลับมาหา ก็แบบเออดีใจที่พี่จะมาหาน้องงี้ แล้วกิจกรรมก็ล่วงเลยไปถึงเที่ยงพี่แกก็ยังไม่มา ใจนึงก็แบบคิดว่าพี่แกไม่มาแล้วแหละ แต่ก็หวังอยู่ และแล้วพี่แกก็มา แบบเหมือนเดิมเลย ผมทรงเดิม สไตล์การแต่งตัว อริยาบทต่างๆทั้งยืน เดิน นั่ง 5555 (เว่อร์) แต่พี่แกเห็นเราแล้วพี่แกก็ทำเป็นเมิน คือนี่จะยกมือไหว้ไงแต่มันก็อยู่ไกลกันนิดนึงอ่ะ อยู่คนละฝั่งเลย ก็แบบเหมือนจะเมินแต่ก็เหมือนจะเดินมาหาแต่ก็ไม่ใช่ เหมือนจะมองเราตอนทำกิจกรรมแต่พอเราหันไปมองก็มองไปทางอื่น (เราสวยขึ้นหละซิ่55555+)ไอ้เราก็งง-สิรอไรหละ นึกว่าพี่เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม กลัวเวลาที่แยกสายคุยกันจะเกร็งๆ และแล้วช่วงที่ต้องแยกพบสายรหัสก็มาถึง คือ เราเห็นพี่แกเราก็ยกมือไหว้ก่อนเลย ละเราก็เลยเขินๆแบบไม่ได้เจอกันตั้งนาน เลยพูดแก้ขัดไปว่า "หนูสูงกว่าพี่แล้วนะ" พี่แกเลยตอบแบบว่า มั่วแล้ว อะไรงี้ แล้วความรู้สึกเดิมๆก็กลับมา คือกลับมาสนิทกันเหมือนเดิม เรามีเรื่องจะคุยกับพี่แกเยอะมาก แต่ก็ไม่ได้มีแค่เราสองคนไง ยังมีพี่รหัสเรา น้องรหัส และก็หลาน ก็สลับกันพูดคุยถามบ้างว่าเป็นไงอะไรแบบนี้ เราชอบแซวพี่แกว่าเตี้ย กับเรื่องทรงผมแก จนแกระแวงเรา5555 พี่แกพูดว่า "อะไรกับทรงผมพี่อีก" พร้อมกับยิ้มๆ เราก็ ปล่าววว 5555 ชอบความรู้สึกที่ได้คุยกับพี่แกอ่ะ เราคิดว่าเราสบายใจ เวลาที่ได้พูดคุย ได้อยู่ใกล้ๆ ได้แบบทำอะไรด้วยกัน เรารู้สึก เอ้อดี แล้วพี่แกก็มองเราด้วยสายตาแบบ ละลายอ่ะ เราอ่ะจะละลาย พี่แกชอบมองแล้วก็ยิ้มที่มุมปาก พร้อมกับสะบัดผม เราก็จะแซว"เดี๋ยวหัวก็หลุดหรอก" ปล.พี่แกสะบัดตลอด เหมือนเซตผม5555 พี่แกเรียนถาปัตยไง ก่อนจบเคยบอกเราว่าจะไว้ผมยาวๆ ไม่โกนหนวดโกนเครา ซึ่งก็รู้ว่าพูดหยอกเราะอ่ะ นึกว่าวันรับน้องจะเจอในสภาพลุงผมยาวๆ หนวดเคราเต็มงี้ แต่ไม่ใช่เว้ย พี่แกบอกว่าก็รู้จักดูแลตัวเองอยู่ พี่แกพึ่งตัดผมแล้วก็พึ่งโกนหนวด 5555 คงไม่อยากเป็นลุงแก่ๆมาเจอน้องๆ แต่เสียดายที่คุยกันได้ไม่นานก็ต้องกลับเพราะฝนตกแล้วก็เย็นมากแล้ว พี่แกก็บอกว่าคงต้องบินกลับมหาลัยพรุ่งนี้แล้วนะ เราก็แบบเออๆเข้าใจๆ แต่พอแยกย้ายกันจริงๆก็แบบทบทวนดู อีกตั้งปีนึงกว่าจะได้เจออีกอ่ะ แล้วแบบมีตั้งหลายเรื่องที่อยากเล่าให้พี่แกฟัง ปล.ไม่อยากคุยในแชท เพราะเราชอบคุยต่อหน้ามากกว่า พี่แกก็งานเยอะก็บอกว่า มีอะไรอยากเล่าอะไรก็เล่ามา เดี๋ยวกลับมาอ่าน แต่เราไม่ชอบฟิลนั้นไง เราชอบที่จะคุยกันต่อหน้า ชอบที่จะเห็นแววตาและสีหน้าของคนที่เราพูดด้วย เราจะทำยังไงต่อดี พี่แกจะบินกลับพรุ่งนี้แล้ว...