น้ำกระท่อมผมกินมาได้ 3-4 ปีแล้วครับกินคนเดียวทุกวันๆละหม้อกินคนเดียวผลเสียคือผมมีครอบครัวและมีลูกซึ่งผมไม่มีเวลาให้ครอบครัวเลยวันๆกินแต่น้ำท่อมไม่เคยไปเที่ยวใหนไกลๆเลยเพราะกลัวไม่ได้กินน้ำท่อมงานการผมก็ไม่ได้ทำเพราะต้องอยู่บ้านเลี้ยงลูกและดูตาที่ป่วยเป็นอัมพาตแต่ผมมีรายได้พิเศษคือหาเงินในเฟสครับแต่เงินที่ได้มาก็ลงหมดไปกับน้ำท่อมหมดซึ่งตอนนี้ท่อมมีราคาสูง 1 ชุดได้ 1 หม้อก็เป็นเงิน 180 บาทยังไม่รวมค่าน้ำแข็งกับโค๊กอีกตีว่าหม้อนึง 200 บาทครับแต่ตอนนี้ผมยากเลิกมันมากๆแต่ก็ทำไม่ได้ผมทยอยลดปริมานกินคือหม้อนึงกินได้สองวันซึ่งปกติผมจะกินหม้อนึงวันเดียวหมดครับแต่สิ่งที่ตามมาในชีวิตคือผมหงุดหงิดง่ายมีอาการหาวน้ำหมูกใหลน้ำตาใหลและมีอาการปวดเนื้อปวดตัวแต่ที่ทรมานสุดๆคือปวดกระดูกครับทรมานมากที่ผมเขียนกะทู้นี้ผมหยุดกินมาได้แค่วันเดียวครับอาการยังหนักมากกลางคืนนอนไม่หลับมีไข้เดี๋ยวตัวร้อนข้างบนเย็นข้างล่างพอเอาผ้าชุบน้ำมาแปะตัวด้านที่ร้อนมันดันกลับเย็นและด้านที่เย็นกลับร้อนคือมันจะสลับกันอยู่แบบนี้ทั้งคืนเลยและมีอาการท้องเสียรุนแรงมากแต่ถ่ายออกมานิดเดียวในแต่ละครั้งเพราะไม่ได้กินข้าวเลยทรมานสุดๆแต่ที่ทรมานที่สุดคือปวดกระดูกนี่แหละบางทีปวดกระดูกช่วงแขนผมอยากจะตัดแขนทิ้งเลยครับเรียวแรงก็ไม่มีนอนซมติดอยู่แต่ที่นอนใครเข้าใกล้ก็หงุดหงิดแม้แต่ลูกก็ยังหงุดหงิดใส่ลูกซึ่งผมสงสารลูกมากๆแต่ตัวผมเองก็ทรมานจนไม่อยากยุ่งกับใครหรือให้ใครมายุ่งกับผมเลย
มันเลิกแล้วทรมานมากๆผมก็เป็นผู้ชายธรรมดาๆคนนึงที่เคยผ่านสิ่งเสพติดอย่างอื่นมาแล้วแต่ที่ผมเคยผ่านมาเลิกง่ายมากๆแต่กับน้ำกระท่อมเวลาเลิกทรมานมากๆใครที่ไม่กินอย่าได้คิดกินนะครับรสชาติมันอาจจะหวานเย็นชื่นใจแต่เวลาคุณติดแล้วไม่ได้กินจะมีอาการมากมายเกิดขึ้นกับตัวเองวันนี้ผมเลยมาตั้งกะทู้ในนี้เผื่อใครเคยผ่านเหตุการแบบนี้แล้วผ่านพ้นมันไปได้แนะนำผมหน่อยครับ